Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

MANTELZORG

Kijk, mensen vragen me wel eens waarom ík dat niet doe. Voor mijn moeder zorgen, maar ik kan dat niet. Zwakke rug hé. Als ik zondags een uur of drie, vier met mijn vrienden op de mountainbike door het bos gesleurd heb en ik lig dan thuis op de bank een beetje te bekomen, dan voel ik het hier achter zo een beetje trekken. En dan denk ik ‘O , o 't zal toch niet. Ja, je moet goed naar je lichaam luisteren. Daar kun je een hoop ellende mee voorkomen.
Dan masseert mijn vrouw me een uurtje, maar dat het echt wegtrekt kan ik niet zeggen. In de regel, als ik me de rest van de zondag ontzie, dan is het tegen dat Studio Sport begint, wel weer een beetje te harden.
Dus vandaar dat mijn vrouw dat doet. Voor mijn moeder zorgen. Elke dag. Als ze van d’r werk thuiskomt en ze heeft gekookt en het huis op orde dan trekt ze haar mantel aan en gaat ze voor mijn moeder zorgen. Mooi, dat evenwicht in de natuur. De man werkt hard, de vrouw heeft tijd over en dat vult elkaar dan mooi aan.
En dan komt ze zo tegen een uur of tien weer thuis.
Moe. Afgepeigerd. Dan wil ze naar bed. Als ik dan nog een beetje liefde wil, zucht ze “O jee, krijgen we dát ook nog.” Wat heb ik dan fout gedaan, denk ik. Ik heb toch helemaal niks gedaan?
Echt, helemaal niks.

Schrijver: Mark, 24 november 2005


Geplaatst in de categorie: huwelijk

1.0 met 2 stemmen 1.244



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)