Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Voorjaar, voorwaar!

'Les filles sont jolies dès que le printemps revient' zong Hugues Aufray in de jaren '60/70' van de vorige eeuw.

Toen mijn eerste liefde me op zijn zolderkamer de lp liet horen waarop dit nummer staat, werd ik verliefd op Hugues.
Een omgekeerd conservenblik als hanglamp, met een kralenkoord met blauwe kralen als trektouw verlichtte dit moment.
Spanning in mijn 17-jarige lijf. Eerste keer, voor alles ja.
Krakende traptreden van ouders als ondertoon, dwars door de muziek heen.

Terug op aarde, nu. In de aarde liever gezegd.
Gisteren zag ik ze. De rij narcissen naast de 'potager' vertoonde haar blad en bloemknoppen. Door de koude berijpte grasmat groeien ze naar het licht.
Met een niet te stuiten snelheid van zo'n 2 à 3 cm per etmaal melden ze dat het voorjaar zal komen.
Sterker: het is begonnen.
De vogels maken ook andere geluiden dan een paar weken geleden.
Hetzelfde elk jaar nieuw.

De seizoenen trekken als een optisch-grammaticale studie aan me voorbij.
Gekleurde vierkantjes van 6 x 6 cm op een vlak van 36 x 36 cm in gouache. Zo leerden we het materiaal te gebruiken en toe te passen op de KABK in Den Haag.
De vier seizoenen in kleurnuances uitgebeeld.
Ik heb de studies nog eregens, ze zijn altijd meeverhuisd.
De 'winter' staat me nog helder voor de geest maar van de 'lente' herinner ik me niets eigenlijk.
Wel weet ik dat ik me liet inspireren door het landschap van de dagelijkse reis in bus 46. Voorschoterweg naar Hertenkamp.
Het tijdsbeeld van toen is een momentopname, niets blijft hetzelfde.

Weer terug naar nu.
Ver van mijn geboorteplek, in Zuid-Frankrijk, begint de zon door het grijze wolkendek te schijnen.
De rij narcissen-in-de-groei koester zich in het licht, het gras er omheen is vochtig en zacht. Een enkel herfstblad als herinnering aan ooit ligt aan hun voeten.

'...comme une ancienne blessure, dès que le printemps revient'

(Wikipedia zegt over Hugues Aufray dat hij eigenlijk Jean heet. Met een extra 'f' in Aufray.
Hij vertegenwoordigde Luxemburg op het Eurovisiesongfestival in 1964 met het lied 'Dès que le printemps revient' en werd 4de.
Hij zingt Bob Dylan in de franse taal.
Geboren in Neuilly-sur-Seine in 1929. Spaanse roots, hij begon zijn carrière met Spaanse liedjes)

Schrijver: annemieke wetting, 23 januari 2010


Geplaatst in de categorie: woonoord

4.5 met 2 stemmen 229



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)