Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn, jaar 2012, week 28

Spanje voor de lieve vrede?

dagcolumn
3.0 met 10 stemmen 276
Had ik ooit een pin-up aan mijn wand gehad, ik zal het maar eens bekennen, het zou hoogstwaarschijnlijk Annemarie Oster(1942) zijn geweest. Wat een stuk. Die betoverende ietwat spottende pijndoende lach. Panische seksbom noemt zichzelf achteraf. Vol spanning wachtte ik steeds op de volgende Hadimassa. Na afscheid van de moederkerk en alle heiligen voelde ik niks voor enige nieuwe plaatjescultuur. Nog steeds is ze goed voor een warm gevoel diep van binnen. Ik ben een trouw mens. Bereid tot…

Een gekke week

dagcolumn
3.3 met 14 stemmen 233
Al die gekte om ons heen. Of we niet genoeg hebben aan onze eigen sores. Familiebesognes, gestold verdriet van vele dagen en nachten her. Spanningen en stress om werk te vinden, te behouden of juist te ontvluchten door vakantie. Help, waar zijn de tentstokken!
Maar dan die nieuwsberichten. Over verhoging AOW-leeftijd, terwijl gewone arbeiders al blij mogen zijn als ze nog werken op hun 54ste.
Kabinetsleden die executies in Nederlands-Indië onder hun verantwoording doodzwijgen, ondanks pas…

De man die iets aardigs wilde doen

dagcolumn
4.0 met 3 stemmen 185
Hij was een man die wat aardigs voor zijn buurt wilde doen. En het enige dat hij terug wilde was een beetje respect. Dat kreeg hij ook. Te laat, moet ik zeggen. Veel te laat en toen kreeg hij het onvoldoende.
Elke keer dat hij met de gemeente een afspraak maakte, stonden ze hem netjes te woord. Zodra hij een vraag stelde, kreeg hij een belofte dat hij zo snel mogelijk antwoord zou krijgen. We hebben je nummer, lachten ze. En hij vertrouwde het. Maar de gemeente slaagde er steeds weer niet in om…

Geduld

dagcolumn
2.4 met 7 stemmen 182
Als je maar geduld hebt, dan komt het allemaal wel in orde. Dat zeiden mijn ouders al en dat blijkt ook vaak in de maatschappij. Maak je niet te druk, doe kalm aan, denk regelmatig na en wacht geduldig af.
Vierenzeventig jaar moesten de Britten wachten op een mannelijke triomf in een van hun grootste nationale symbolen: het Wimbledon tennistoernooi. Bijna driekwart eeuw geleden stond er een Britse man in de finale van het enkelspel. Dat is ongeveer net zo lang als de gemiddelde…

Heilige Gerrit

dagcolumn
4.1 met 108 stemmen 1.728
Ik geloof niet dat ik ooit iets van Gerrit Komrij gelezen heb. Althans, niet dat ik me kan herinneren, wat al evenmin in zijn voordeel pleit. Toch is hij dood en zal ik moeten meedrijven op de stroom van herinneringen en lofbetuigingen voor de veel te vroeg overleden schrijver, dichter, essayist, criticus, vertaler, recensent en columnist van het Nederlandse taalgebied. Ik herinner mij vooral de wallen. Mottige vent, ik heb het meer dan eens gedacht. Geen vrouw die daar ooit voor valt.
Het…