Wie zwijgt stemt voor.....
dagcolumn
2.0 met 4 stemmen 
425 Amsterdam baalt ontiegelijk maar huilt niet. Althans niet openlijk. Het lijkt wel op afspraak. Maar het past niet bij deze expressieve stad. Waar geen hart als moordkuil pleegt te worden gekoesterd. Is het een soort cordon sanitaire misschien? Of toch een afgedwongen zwijgen? Omerta? Peter R de Vries zei deze week dat nooit als hij in zijn praktijk…
Stronk
dagcolumn
4.2 met 6 stemmen 421 Ineens wist ik waarom broccoli zo’n dikke stronk heeft.
Broccoli bevat van alle groenten de meeste glucosinolaten, een gebonden vorm van sulforafaan, die de antioxidatieve afweermechanismen van het lichaam activeren. Kortom; broccoli werkt tegen kanker! Supermarkten weten dat; daarom eten wij broccoli, want verder is broccoli niet veel aan. (En bloemkool…
Henk
dagcolumn
3.4 met 5 stemmen 674 Ik hoop op vrede in Syrië.
Ik vertel een verhaal over de vader van Henk. Het is 1945, bijna 1946.
De vader kan zich niet behelpen en kijkt, als hij ’s ochtends de deur uit gaat, de weg af. Onwillekeurig ziet hij dat Henk er niet aan komt. Er kan van alles op de straat gebeuren, maar het enige wat hij ziet is dat Henk, zijn zoon, niet komt. Al landt…
Econlogisch
dagcolumn
3.9 met 7 stemmen 1.105 Met groot gevoel voor timing geeft de natuur ons lik op stuk en dat op een dag waarvan je wist dat hij komen zou. Topzwaar voor de hand liggend en ze doen maar, ik zie kansen liggen…U wilde toch zo graag alles tot op de bodem uitzoeken? Ik zeg doen! Want in Florida zien ze door de takkebende die zij van de omgeving maakten, helemaal geen bos meer… oh…
De bril van Tony
dagcolumn
3.8 met 5 stemmen 394 Tony was een slimme collega. Echt eentje van het type snelle jongen, trendhopper, nerd en gadgetfreak. Hij zag er onopvallend uit, niet te groot niet te klein, niet te dik, niet te smal. Als ik hem nu tegen zou komen, een jaar of tien nadat hij een andere baan kreeg, zou ik hem misschien niet meer herkennen.
Op het werk, als collega dus, kon je niet…
Wilsverklaring
dagcolumn
3.8 met 10 stemmen 701 Zo moet het gaan als ik er niet meer ben. Eerst zal men met verstomming geslagen zijn. De voeten aan de grond genageld. Dan zal er hysterie zijn. Vrouwen zullen janken zoals ze dat alleen in verre landen doen, de armen wild om zich heen slaand, daarna naar de hemel gericht, waar ik voor altijd zal zijn. Geen rivier zal breed genoeg zijn om al hun tranen…
Bezig met laden