categorie: actualiteit

Ordeeer!

We leven in een gekkenhuis. De Britten aan de overkant zeggen dat ze meer op zichzelf willen, maar te oordelen naar de janboel in het Lagerhuis hebben ze geen notie van hoe het aan te pakken. Ze hebben nog negen dagen om het uit te vogelen. Zelf maken we zo’n zootje van de klimaatdiscussie dat onze kinderen zich gedwongen voelen ons massaal protesterend tot de orde te roepen, onder schooltijd. Daarnaast faciliteren we docenten op scholen, die zich ontfermen over die opgroeiende doetjes van kinderen, zo belabberd dat zij zich ook gedwongen voelen ons massaal protesterend tot de orde te roepen, onder schooltijd. Op een andere dag wel te verstaan.

Ondertussen zijn politici druk bezig hun straatje schoon te vegen en alom stemmen te werven in de campagne voor de aanstaande verkiezen. En die campagne werd dan weer even stil gelegd als reactie op het schietincident in Utrecht, uit piëteit voor slachtoffers en nabestaanden. Die moordpartij vond plaats terwijl de indrukken van de slachting in Nieuw Zeeland nog geen kans hadden gehad te vervagen.

In tijden van grote onzekerheid, spanning en complexiteit hunkert menigeen, ikzelf niet uitgezonderd, naar eenduidigheid. Er wordt gehongerd naar een heldere weg uit de wanorde. Hoe aantrekkelijk is in tijden van wanhoop niet de ondubbelzinnigheid van een pontificaal standpunt, onverholen en plechtig uitgesproken door een figuur die autoriteit uitstraalt.

Ik keek dan ook met ingetogen blijde verrassing toe hoe de Speaker of the House of Commons van het Britse parlement, John Bercow, gehuld in ceremoniële zwarte mantel, uit zijn zetel naar voren boog om het zootje ongeregeld voor zijn voeten met scheef vertrokken mond luide toe te bijten: “Ordeeer! Ordeeer!” Er is nog hoop voor de mensheid.


Foto: By Contains Parliamentary information licensed under the Open Parliament Licence v3.0, OPL 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=62182897