categorie: actualiteit

Sophie

Mevrouw In ‘t Veld, een momentje?
– U bent?
– Trawant van Nederlands punt enel
– Houdt ‘t nou nooit op?!
– Ik ben eens in uw papieren gedoken.
– Eerst even uw handtekening graag.
– Want?
– Dat is voor de Interview-vergoeding.
– Oh ja?
– Een extra regeling voor alles wat buiten mijn directe takenpakket valt. Daar kan ik 200 euro per uur voor declareren.
– Een soort kwitantie dus…
– Precies, mag ik u voor 3 uur noteren, dan kunnen we eens een uitgebreid diepte…
– Maar daar heeft u toch 9000 euro salaris voor?
– Nee hoor, mijn salaris is een generieke beloning voor het parlementswerk, praten met u is een externe activiteit.
– En u krijgt al 320 euro per dag.
– Jawel, maar dat is een stimulans om ook echt mijn neus te laten zien.
– Dus u krijgt dat geld als u alleen al op uw werk komt?
– Als ik mij meld, ja.
– Want u hoeft niet te blijven.
– Nee hoor, ik kan zo weer naar huis.
– In Brussel?
– Ja.
– Dus geen hotelkosten.
– Ja nee, maar wel hypotheek, de au pair, de wasserij, de werkster, de catering… het kan net uit hoor. Dat buitenland is razend duur.
– Dat gaat toch van uw 4000 euro onkostenvergoeding?
– Nee, dat ziet u verkeerd, dat is een veel bredere tegemoetkoming.
– Breder?
– Ja, ook immateriële zaken als massages, aura healing, tantra yoga. De geest moet nu eenmaal blijven waaien als je voor Europa opkomt. En dan natuurlijk ontspanning tijdens het reces, ons buitenhuisje in Toscane. De tuinman, de klusjesneger, de gigolo, het zwembad. Ja, je blijft betalen, daar heeft u als eenvoudig columnist geen idee van.
– Totaal ruim twee ton…
– Ja.
– ‘Graaiers’, zeggen ze in Nederland, gaat u er wat aan doen?
– Leuk dat u dat vraagt, ik zit toevallig in één van de vijf subcommissies van de taskforce Vergoedingen en we zijn aan het kijken of het wellicht ook wat minder kan.
– En wat is de voorlopige conclusie?
– Wij denken van niet.