categorie: actualiteit

Kort Door De Bocht

Springen Naar Conclusies
(een exploratie)

In de woedende ideologische veldslagen die de opiniërende kampen der mensheid met elkaar voeren en die de resterende neutrale of onverschillige leden der wereldbevolking teisteren, is het psychologische mechanisme van het ‘springen naar conclusies’ één van de meest effectieve wapens van massale polarisatie en indoctrinatie.

Dit wapen wordt dagelijks in stelling gebracht in de bolwerken van massa hypnose genaamd De Officiële Media (DOM) om de woordbommetjes van verwarring en indoctrinatie zo weids mogelijk uit te werpen (broadcast) teneinde de pH in de meningen-ether te beïnvloeden.

Woorden alleen hebben echter niet de doorslagkracht die nodig is om de uit hun brein stekende neuzen van grotere aantallen mensen dezelfde kant op te laten wijzen: er is meer overredingskracht nodig. Die wordt gezocht en gevonden in de saus waarmee het dagelijkse woorddiner wordt overgoten: de hollandaisesaus van emotie genaamd INSINUATIE.

Intonatie, gezichtsuitdrukking, lichaamshouding, spreeksnelheid, intensiteit en de daar onderliggende emotionele lading, zijn de middelen van overdracht die de ober of serveerster hierbij ten dienste staan.

De smaakmaker van de insinuatie (of de implicatie) bevindt zich in dit haast onzichtbare schemergebied van de communicatie, dat in de ontvanger wordt geregistreerd door het half bewuste deel van zijn opmerkingsvermogen. De signalen daarvan activeren de zachte delen van onze anatomie: het domein waar zich de meer verborgen krachten van de menselijke psyche afspelen, zoals die der sympathie en zijn tegenpool de antipathie.

De polarisatie (en daarmee het mobiliseren van de hele persoon) ten faveure van het ene kamp of de ene ideologie, gaat bijna onlosmakelijke samen met de afkeur of de antipathie ten opzichte van het andere kamp.
Het is vanwege het vermogen om door middel van psychologische manipulatie de bevolking van een land te polariseren, dat dit nationaal en internationaal zo populaire en populistische machtsspel zijn rechtmatige naam heeft verworven: POLITIEK.

Hierbij zij even terzijde opgemerkt dat ook de term POLITIE geworteld is in het begrip polarisatie: het toelaten van wat ‘goed’ is en het bestraffen van het ‘slechte’.

Tegenover, nee niet tegenover maar opererend op een hoger niveau, op een ander plan, in een ander octaaf, gebruikmakend van een andere afdeling, een andere faculteit in het menselijke bio-elektrische-organisme; dáár dus, zetelt de dunne koning (thin-king) van de rede, de ratio, het fijngevoelige denkapparaat. Deze turbomotor in het hoofd is niet gevoelig voor insinuaties, heeft een afkeer van kort door de bocht, en ruikt, ziet, hoort en bemerkt acuut onraad wanneer de grove katapulten van de DOM-industrie in stelling worden gebracht.

Helaas is vruchtbare communicatie van dat deel van de mensheid dat z’n standpunt (mening, opinie) baseert op door anderen (de DOM-erds) in hen veroorzaakte (emotionele) ‘gevoelens’, met het andere deel dat voor z’n standpunt gebruik maakt van de ratio, een schier onmogelijke exercitie.
Voor de eerste groep is het gewicht of de doorslagkracht van argumenten, feiten en rationele overwegingen namelijk niet valide: zij heeft genoeg aan ‘ergens van overtuigd te zijn’.
Voor de tweede groep zijn ‘morele argumenten’ of het ‘gewicht van de meerderheid’ of de ‘consensus van gezaghebbende wetenschappers’ totaal niet aan de orde: alleen verifieerbare, onweerlegbare feiten en observaties, NAADLOOS OP ELKAAR AANSLUITEND, kunnen de dunne, o zo breekbare zenuwbaan van het rationele puzzelproces waterdicht, luchtdicht, grondig en vuurbestendig maken.

Er zit evenwel nóg een addertje onder het gras:

Iedereen claimt dat hij de waarheid in pacht heeft…