Digitaal
Deze column komt in enen en nullen tot u. Dat is met veel informatie zo. Papier doet niet meer mee. De Telegraaf is met zijn oplage dramatisch gezakt. Zaterdag kreeg ik de NRC gratis in de hand gedrukt. Met de vraag om eens te denken over een abonnement, maar zonder verdere verplichtingen. Op kantoor gaan we volledig digitaal. Tegelijk met de verhuizing naar een nieuw pand. Het papier – 24 kilometer opgestapelde A4-tjes - verhuist naar de kliko. Wat belangrijk genoeg is om te bewaren wordt gedigitaliseerd. We gaan papierarm en op termijn papiervrij werken. Ieder mag bij de verhuizing een halve meter dossiers meenemen.
Alles digitaliseert. Thuis ook. Daar heb ik alleen geen trainingsprogramma’s, voorlichtingsbijeenkomsten, helpdesks en super users om op terug te vallen. Met bewondering kijk ik naar vrienden en kennissen die je daar nooit over hoort. 'Gewoon een Apple kopen', hoor je dan. 'Dan heb je nergens meer last van.' ' Systeembackup maken, die en die virusscanner installeren. Kun je gemakkelijk zelf.' 'Ik zou geen externe harde schijf gebruiken, ik zet tegenwoordig alles in de Cloud.' De stelligheid waarmee iedereen zijn digitale opslag veiligstelt is verontrustend. Alsof je weer voor je wiskunde-examen zit: de instructie is net geweest, iedereen om je heen zit driftig te pennen en jij staart naar de eerste opgave en vraagt je vertwijfeld alsof je de enige bent die van alles gemist heeft.
Ik ben nu foto’s aan het selecteren voor een bijzondere gelegenheid. Tot 2003 is dat een makkie. Fotoalbums door akkeren, fotootje van een foto maken – dat wel – en klaar. Maar na 2003 begint met de digitale camera in huis ook de digitale ellende. Alles staat of valt met een goeie ordening. Daar schort het een en ander aan. Al heb ik ooit de tegenwoordigheid van geest gehad om de afbeeldingen in ieder geval per jaar op te slaan. Het zijn er ruim 27.000. Mappen met de naam 'Nog uitzoeken' kom ik in elk jaar tegen. De map 2003 bevat een map ‘Nog uitzoeken zwartwit 1980 - 1997. Met meer dan 1000 fotos. Selecties of fotoalbums – leuke boekwerkjes die je bij anderen wel ziet – ontbreken. Omdat het systeem door gebrek aan systeemupdates, firewalls, schijfopruiming of wat dan ook bijna doldraait begin ik voor de grote zoekactie aan een degelijke back-up. Voor het eerst in twee jaar. Daarvoor moet dan weer ook de back-upschijf eerst worden opgeruimd . Een bijzonder bijverschijnsel is dat naarmate het jaar vordert het aantal opnames en de zwaarte van de bestanden exponentieel toeneemt.
Mijn vrouw volgt de hele exercitie met argusogen. Ze kent mijn moeizame verhouding met systemen. Aan mijn linkerhand ontbreekt één van mijn knokkels. Het is een lang verhaal over telefoongesprek met een helpdeskmedewerkster. De belangrijkste ingrediënten in die historie waren: 'nee mijnheer, u had zelf vóóraf een back-up moeten maken', 'nee, ik verbind u niet door met mijn manager' en waarom haalt die kast zo woest naar mij uit terwijl ik toch de rust zelve ben? Verdere details zal ik u besparen.
Het werk is bijna af. Het heeft ook voordelen, zo’n rommelig digitaal archief. Je komt je hele leven tegen. Daar zitten prachtige albums in. Zolang alles het maar doet.
Geplaatst in de categorie: fotografie