Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn over ziekte

High Noon

‘Je ziet er moe uit,’ zei de gitaarbouwer tegen zijn zus. ‘Zal ik morgen terugkomen?’ Zus knikte met grote angstige ogen. Ze zag er inderdaad moe uit. Mager, wat zeg ik, broodmager. Ingevallen wangen, piekhaar, lag ze op haar bed in het grote lege huis. Het stinkende bed in het grote lege huis.

“Ja,’ zei ze hees, ‘morgen.’ “Hoe laat zal ik komen?’ Ze haalde de dunne schouders op, waarna de gitaarbouwer voorstelde. ‘Twaalf uur?’ Of eigenlijk zei hij ‘High noon?’ want dit was in Amerika. De gitaarbouwer woonde in Nederland, dat wel, maar hij was Amerikaan en had na een mislukte carrière als muzikant in California en via allerlei omwegen een goed bestaan gevonden als gitaarbouwer in Groningen, Nederland. Hij had een prima leven, maar zijn zus was het anders vergaan. Die was thuis in het land van de Flyover People gebleven. Het land van het arme Amerika waar geen hispanics of negroes naar toe zijn gegaan, omdat er steeds minder werk en steeds minder toekomst was. Hier wint Trump zijn stemmen door te beloven dat hij America weer Great Again gaat maken, want hier is het land waar de mensen zich herinneren dat ze van een achtergesteld landbouwgebied veranderden in het modernste landbouwgebied ter wereld, met machines, tractoren, pickup trucks, koelkasten, stofzuigers, alles werd hier gemaakt. Alles werd hier gebruikt. De wereld keek vol verwondering naar de Verenigde Staten, het land waar iedereen rijk was.

Maar dit land bestaat niet meer. De fabrieken staan werkloos te verstoffen. De nog steeds moderne landbouw stootte haar arbeiders af en nieuwe ontwikkelingen zijn te vinden aan de oostkust en westkust, maar niet in het land van de Flyover People. In dit land worden de mensen armer. Worden de scholen slechter en nemen de voorzieningen af. Dokters krijgen betaald voor de medicijnen die ze verkopen als waren ze handelaren in Milkey Ways en Knol’s koeken. ‘Hij heeft duizenden dollars aan haar verdiend,’ zou de broer later met berustende woede zeggen. Berustend, want hij begreep ook dat de dokter weinig anders kon. Er waren in van de werkloosheid en de kansloosheid weinig manieren om toch nog geld te verdienen. Hij verdiende door de arme sloebers in zijn omgeving de verslaving en verdoemenis in te helpen en erger, door de rijken die nooit in de buurt kwamen, nog rijker te maken. Maar wat kon de dokter? Er was ook voor de dokter geen uitweg, verslaafd aan zijn inkomen. Slechts een enkeling had de moed om weg te gaan. De gitaarbouwer ging weg. Kansloos in California maar tot zijn geluk kreeg hij een nieuwe kans in Europa.

De zus bleef. Zij ging de verpleging in. Ze moet idealen hebben gehad, want de verpleging is altijd al hard werk geweest, maar soms ook mooi werk. En belangrijk werk, want je helpt mensen. Zij werkte hard en op een bepaald moment ging ze door haar rug. Ze had ondraaglijke pijn en er was weinig anders tegen te doen dan rust nemen en de pijn zo veel mogelijk wegnemen. De dokter nam de pijn weg met oxycodon. Daarmee pleegde hij een moord.

Oxycodon is verslavend. Er is ongeveer een half miljoen mensen overleden aan de verslaving aan oxycodon. Het is vergelijkbaar met heroïne, maar omdat heroïne door Bayer is uitgevonden in een land waar de overheid het benul had om het bij nader inzien niet meer als medicijn te gebruiken, werd oxycodon door Purdue uitgevonden in een land waar geld bepaalt of iets nog als medicijn mag worden gebruikt. En er is goud geld verdiend aan oxycodon. Winst, betaald door de verzekering van de zus en toen die afliep, door het financiële vermogen van de zus en tenslotte door het geld dat zus bijeen kon brengen door te lenen, te liegen en te stelen. Zo maakte de zus mede het land van de Flyover People onveilig en arm. En zo brak ze alle waardigheid die ze ooit had gevoeld af. Maar de zus had geen keus. Zij was in de ban van oxycodon, een gif erger dan de ring uit het bekende boek van Tolkien. Zij kroop als Gollum uit In de Ban van de Ring en verborg zich in de krochten van een verlaten huis om er alleen uit te komen om geld te verdienen, te jatten of oxycodon te scoren.

De volgende dag om high noon ging de gitaarbouwer volgens afspraak naar het krot waar ze woonde. Ze was er niet. Misschien zat ze in een hoek die hij niet door het raam kon zien of in de kelder, te wachten tot haar broer vertrok. Misschien was ze toch ergens anders. Expres, uit schaamte, of per ongeluk, uit vergeetachtigheid. In ieder geval, niemand deed open. Ze was er niet. Ze was er ook de volgende dag niet. De broer vloog een paar dagen terug naar Groningen. Hij zou haar nooit meer zien en zij hem ook niet.

Ze is dood gevonden. Een nieuw anoniem slachtoffer van het grote geld dat belooft Amerika weer groot te maken.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 28 juni 2023


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.6 met 5 stemmen 153



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)