Greenpeace getest op de Sirius
Alle kikkers waren niet alleen monddood maar helemaal verdwenen uit onze sloot. Zo ook de vissen. Ik was twaalf. Wij visten met wormpjes uit de kippenren op paling – ineens voor altijd voorbij. Geheimzinnig paling toen, ook de wetenschap had ze nog niet echt in de peiling. Nu bijna compleet uitgeroeid. Milieuvervuiling en overbevissing alom onlosmakelijk met elkaar verbonden.
‘Het aalbestand in Nederland is er zo slecht aan toe dat sluiting van de visserij onvermijdelijk is’, vond minister Verburg 16 maart 2009. Maar "voorlopig" beperkte ze de sluiting tot één maand. Om twee dagen later onder ‘druk van de Kamer’, de visserijlobby, zelfs dat terug te nemen. Terwijl bekend is dat zonder draconische maatregelen de situatie hopeloos is! SCHANDE! Ik ben boos. Alweer. Ik roep om Greenpeace.
Meteen valt een uitnodiging voor de Sirius door de gleuf. Voor de presentatie van het boek ‘Greenpeace’ zojuist door Rudy Schreijnders geschreven*.
De eerste bedreigde zwemsoort in zee was in mijn jeugd een zoogdier - de walvis. Geen nieuwsbericht voor onze generatie zonder IJzeren Gordijn de Koude Oorlog het weer en kernproeven. Wie herinnert zich niet de rillingen bij foto's en berichten van kaalslag door kernproeven. De start van wat Greenpeace werd was in 1971 de menselijke blokkade van Amerikaanse proeven bij het eilandje Amtchika. Wie weet dat nog? Wereldpubliciteit en sindsdien is de club er zich steeds breder tegen aan gaan bemoeien. NU een NGO: een Non Gouvernementele Organisatie met brede impact en aanhang, met regeringen aan tafels.
En ik spoed me per pont naar de NDSM-pier, in Mokum-Noord. Daar ligt de Sirius. Rechts bij aankomst steekt een zwarte onderzeeër boven het IJ uit. Een Rus met groene aanslag, een met asbest vergiftigde miskoop die dus nooit meer verdwijnt. Zegt de pontkapitein. Wel sfeerrijk en gaaf eng om te zien. Iets verderop ligt de Pollux, de beroemde opleidingsboot zo lang beeldbepalend vanaf de Prins Hendrikkade en het CS.
Aan boord wordt ieder eerst iedereen op de foto gezet met de auteur zelf doooor Pauline Wesselink. Jarenlang redacteur van SamSam, ze schreef ook o.a. het spannende ‘Verdacht van moord’, jeugdroman in de Braziliaanse favela’s.
'Aha' zeg ik ietwat pesterig, 'u bent dus een schrijversechtpaar.’ Hij lacht en vertelt dat dit boek meer de uitkomst is van zijn voorlichting als vrijwilliger op scholen e.d. De opbrengsten zijn voor Greenpeace en het gaat erom dat de feiten eens duidelijk op een rijtje staan. Dan piept er iets – in mijn gsm zit een muis.
Het is Guus. Mijn tere dichtersvrind belt van de Clemensstraat 111, de bibliotheek Charlois. Waar hij voor zijn project zit en als extra om ook te mixen. Met oude en nieuwe Rotterdammers.
‘Suf van mij’ zegt hij ‘ik was te vroeg – 18 mei wordt pas gemixt tussen 9.30 en 11.30 uur. Puft naar hij zegt uit ‘na privé-college van een econoom. Een echte, adviseur tot in de hoogste kringen. Met wereldnieuws. Hij weet allang academisch zeker dat Oranje een goed is. Met internationale ruilwaarde, valt dus onder de Europese Commissie, meer speciaal onder dr. N. Kroes, Portefeuille Mededinging. Ken je die toevallig?’
‘Natuurlijk of ik die ken, dat is onze Neelie. Eredoctor te Hull.’
‘Yes die. Die gaat ons koningschap homogeen en transparant maken. Het wordt een marktplaatje. Geprivatiseerd - worden we allemaal beter van, BV of NV. Er zit vaart achter. Enerzijds wil de commissie snel meerwaarde door erkenning tot Werelderfgoed. Die claim ligt al bij de UNO. Anderzijds moet het overdraagbaar worden, men moet het - wel geclausuleerd - kunnen inhuren. Zo’n Werelderfgoed vereist speciale zorgclausules. Tegen ontwaarding. De wijnboeren in de Languedoc bij voorbeeld zijn ontzettend happig op koningschap. Zeker als er een koning komt. En die komt. Daarom loopt Den Haag zo achter. Koninginnedag raken we kwijt als ze het niet loskoppelen. Gewoon officiële feestdag van maken. Anders viert straks de meest biedende. Balkenende slaapt en leest zijn post niet.
Zeg zelf. Zit toch veel in toch.’
‘Guus’ zeg ik ‘zwetspraat. Die econoom van je is een fantast. Ons geliefde vorstenhuis komt nooit op de Beurs. Balkenende pikt dat nooit want anders krijgt Wilders een groot cadeau. Wilders wil alleen economisch met landen samenwerken. De rest moet terug naar het vaderland. Europese Verkiezingen 4 juni. Trouwens dacht je dat Monsieur le Président Sarkozy souvereine gevoelens wil delen?‘
‘Guus jongen weet je wat echt speelt? De souvereiniteit van de Heilige plaatsen. De Israelische president Shimon Peres wil die de paus aanbieden op 11 mei. Premier Netanjahoe wil nog niet, vanwege problemen met openbare werken. Trouw, de Verdieping blz. 27 d.d. 7 mei 2009. Lees maar, dat is echt hot stuff. Saluut wakkere dichter.’
Ik voeg mij weer bij het gezelschap nu beneden in de overvolle lounge. Achter tafeltjes zien wij hoe de auteur bescheiden het eerste exemplaar overhandigt aan Greetje Lubbi, voorzitter van Greenpeace Nederland. Die het blij verrast in ontvangst neemt. Kortom rituelen met gekoekeloer door patrijspoorten en een wiebelig gevoel in maag en onderbenen. Een enkeling wordt afgevoerd, zeeziek of toch al scheurbuik – dat wordt niet helemaal duidelijk.
Is ook niet zo belangrijk – mijn hamvraag wel: is Greenpeace niet teveel ingekapseld. Hoe staat het met de actiebereidheid nu ze in vele salons fähig is en overal over meepraat met vele monden?
Voor een gepast antwoord volg ik de schrijver gidsend over het schip. Door gangetjes, benauwd in hutten. En de kajuit: zeerovershol, ik vind veel vlaggen op een verstopplaats die alleen lieden met zeemanservaring kennen. Schreijnders raakt even in paniek maar ik geef er geen ruchtbaarheid aan. Blijkbaar is het schip nog steeds uitvaarklaar. Ik win daarmee denk ik zijn vertrouwen voor de lakmoesproef.
‘Beste Rudy’ zeg ik eenmaal weer aan dek gekomen ‘als ik je zo mag noemen’. Hij knikt vriendelijk ja. “Ik heb een vraag die jou persoonlijk aangaat. Ben je op de hoogte van de palingnood? Het vluchtgedrag van Minister Gerda ook wel Gerritje Verburg terzake?'
Hij knikt weer ja, waakzamer. ‘Welnu Rudy zijt gij bereid u in containers vol fout gevangen paling te storten om de publieke opinie te bewerken?’
De auteur aarzelt, antwoordt dan ‘Hoewel ik mij niet de eerst geroepene voel met mijn zwakke rug maar als het moet volmondig ja. Zeker weten’.
Opgelucht schud ik hem de hand. U weet het nu ook, we houden hem er aan.
De laatste drempel is genomen ik kan u zijn boek aanbevelen: keurig over- en inzichtelijk, gaaf geïllustreerd, modern door de sobere opzet, ideaal om door te google’n. Uiterst geschikt voor scripties en verantwoorde beeldvorming. Plus dat je de club steunt. Verwacht echter geen brede geschiedschrijving of verhandeling.
* ‘Greenpeace’ door Rudy Schreijnders – 2009 Uitg. Ellessy mr 45 in de WijWillenWeten-reeks
In de boekhandel te bevragen, 10,95 euro.
Geplaatst in de categorie: milieu
Greenpeace
405
Geef je reactie op deze inzending: