Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Bejaardenfitness

Daar gaat-ie. Ik laat zijn arm los. Een gure luchtstroom trekt aan zijn grijze haren. Hij schuifelt door de klapdeuren op weg naar de toiletten. Daarvoor duwde ik een vijftig centstuk door de gleuf zodat mijn 91-jarige vader kan voldoen aan zijn natuurlijke drang. Naar links pap! roep ik hem na. De geluiddichte kunstglazen klapdeuren sluiten hun kaken onverbiddelijk. Hij slaat rechtsaf richting dames.

Op het station in Amersfoort zoek ik vergeefs naar de gele vertrek- en aankomstborden. Maar waar ik ook kijk, ik zie ze nergens! Heeft mijn vader dan toch gelijk!? Eindelijk vind ik in een winderige hoek een aankomst- en vertrektijdencomputer. Vlak voordat-ie op zoek ging naar een toilet zei hij al dat de borden foetsie waren. Ik nog zeggen: pap ze zijn vast verplaatst, ik zoek ze zo wel effe als jij op de plee zit. Maar vind maar es een wc op een modern station. Trap op, trap af. Allemaal weggesaneerd of gecommercialiseerd. Zoals deze: je moet gepast geld bij je hebben om erop te kunnen.

Oké, bedankt OV-management, ik heb het signaal begrepen. Ik ga mijn vader herscheppen tot een topfitte bejaarde. Eerst wat vingeroefeningen. Om kaartautomaten en touchscreen computers te leren hanteren.
Dan volgt een zwaarder onderdeel: 400 meter hordenlopen. Mijn vader moet de klapdeuren en draaideuren kunnen ontwijken en de trap als een tiener nemen. In het zwembad zal ik hem minutenlang onderdompelen. Plas leren inhouden. Harden tegen gure perrons. Korte sprintjes trekken om bejaardenrammers af te schudden is cruciaal. En verspringen natuurlijk. Zijn gewrichten zullen in het begin wat opspelen. Maar na zeven boerensloten zal hij me dankbaar zijn. Want dan heeft hij kans over de kloof te raken tussen perron en treintreeplank.

Hartelijk dank dames en heren bedrijfskundigen van het OV-topmanagement. Aan uw impliciete oproep tot bejaardenfitness ga ik middels een straffe training gehoor geven.

Een gedempte kreet doet mij opschrikken. Ik zie dat mijn vader bij het verlaten van het betaaltoilet klem zit tussen de klapdeuren. Ze hebben ‘m op een zeer gevoelige plek in de tang. Blijf lachen pap, zeg ik. De training is begonnen.


Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus

Schrijver: George Knottnerus, 9 september 2011


Geplaatst in de categorie: ouders

4.0 met 30 stemmen 355



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
josiene van eijsden
Datum:
25 september 2011
Email:
jweijsdenversatel.nl
ik denk er net zo over als Len Cornelis hierboven. zeer geslaagd!
Naam:
Len Cornelis
Datum:
24 september 2011
Scherpe aanklacht, herkenbare ellende, functioneel 'over the top', geslaagde column.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)