Spaanse furie even niet dus.
Wie dacht deze weken niet terug aan Spanje - Nederland 16-02-1983? Onder bondscoach Kees Rijvers. Ook toen afscheid van een generatie. Met wisseling van de wacht, Zwartkruis maakte plaats. Rijvers kwam zoals Van Gaal nu om te verjongen maar vergat even dat punten blijven tellen. Ook toen kwam hij op met een ploeg zonder enig voetballend vermogen. Om te redden wat er te redden viel. Hollandse school mooi maar aanvallen blijft luxe dacht Kees. Hij bracht een stelletje houten klazen zonder enig vloeiend vermogen naar voren toe.
Niks nieuws onder zon. Louis viel echt niet door de mand. Op historische gronden heet Van Gaal al eeuwen "Stijve Jezus van Spangen" bij echte analisten. Gebezigd in Hard Gras door Thomèse.* Voor W.F. Hermans bedacht maar dat mag de pret niet drukken. Beroepsverdedigers zijn niet creatief. Rijvers bleef zo'n bijnaam bespaard. Als lid van het gouden trio Lenstra Wilkes Rijvers. Die kon zelf voetballen.
Bij de tweede wedstrijd EK-voorronde koos Kees voor een sterk verdedigend concept.'Wat je durft wat je aankan' sprak hij krom. Zo kwam hij in Sevilla met een team vol oude ausputzers schreef de pers. Vooraf werd nog gespeculeerd over het geheime wapen, de 35-jarige tot ausputzer omgeschoolde robuuste Cees van Kooten. Het bleek zonder hem al erg genoeg. Het Nederlands elftal stond stijf van de doelpalen terwijl de Spanjaarden er echt niet veel van bakten.
Opstelling
doel Piet Schrijvers;
achterhoede Wijnstekers, Krol, Spelbos, Boeve;
midden Van der Korput, John Metgod, Schoenaker en Hovenkamp;
voorhoede Koolhof en René van der Gijp.
Na rust jongkies Gullit(20) en Valke(22) voor Hovenkamp en Metgod.
Systeem 4-4-2. Middenveld met drie verdedigers. Curieus dat de aanval qua samenstelling overeenkwam. Met één voetballer, Gijp toen, Robben nu en één trekpop, Koolhof toen Persie nu. Waarbij aangetekend dat de voetballer verschil maakt. Robben is energieker en beter.
Toen beslist in de 37e minuut door Juan Señor. Strafschop 1-0 voor Spanje.
Dat schreef ik dus donderdag. Afgebroken zodat ik mijn voorspelling niet afmaakte. Welnu tot minuut 44 liep gisteren alles normaal. In de 27e minuut viel Diego Costa gedwee over een inderhaast door De Vrij uitgestoken been. Penalty uiterst houdbaar ingeschoten. Door duikelaar Cillessen hopeloos gemist. De rest leek afwachten, een nulletje of vier vijf. Maar wonderwel hadden de Spanjaarden geen zin. Of toch fixed? De furie bleef achterwege. Misschien ook om hun trainer te straffen voor de foute keeper.
Gefeliciteerd Louis. Maar wat betekent deze monsteruitslag? Dit was pure mazzel. Het mankeert aan vloeiend combinatoir vermogen van achteruit. Tegen Australië vallen we al door de mand.
Als alles een beetje normaal verloopt.
* http://www.hardgras.nl/blogs/p-f-thomese/stijve-jezus/
Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=EFyOUNRf4qo
Schrijver: Jos Zuijderwijk, 14 juni 2014
Geplaatst in de categorie: sport
Hou je nostalgie voor jezelf en schrijf eens een dagcolumn over Arjen Robben!...