Hoe is het in godsnaam mogelijk?
Terwijl ik het boekje 1984 zit te lezen, springt er een beeldgedachte in mijn hoofd op en neer, begeleid door de woorden van een innerlijke stem: hoe is het in godsnaam mogelijk?
Ik ben aangeland bij de passage waarin Winston Smith, de hoofdpersoon, luistert naar zijn prille vriendin, de jonge vrouw Julia, die aangeeft hoe simpel het leven voor haar onder de dictatuur van de partij en Big Brother eruit ziet.
[Zijzelf wilde plezier hebben en ‘zij’, de partij, wilde voorkomen dat ‘t je zou lukken. Je overtrad de regels zo goed als je kon. Ze scheen het even natuurlijk te vinden dat ‘zij’ probeerden je van je plezier te beroven, als dat jij probeerde te voorkomen dat je werd gesnapt.. de slimste manier om ermee om te gaan was de regels te overtreden en te zorgen dat je bleef leven.]
En toen gingen mijn beeldgedachten, zoals hierboven vermeld, naar dat Tijl Uylenspieghel-hoofd van Jassus Asscher, het Lamme Goedzak-hoofd van Ysbrandt Buurman, het Wammes Waggel-hoofd van Vark Røtte en het Markies de Canteclaer-hoofd van Alex Pechvogel. Met meteen daaraanvastgeknoopt de kop: hoe is het in godsnaam mogelijk.
Je bedenkt het niet.
Als je het over een paar jaar aan mensen vertelt, geloven ze het niet.
Het panopticum van den Haag.
De parade van de paaseieren.
De pantomime van de Humpty Dumpties.
Dat we dat met z’n allen bij elkaar hebben gestemd en er nog in geloven ook; het is te absurd om in een hallucinatie bij elkaar te dromen;
Fellini had deze cast in de diepste spelonken van het oude Rome of langs de nachtelijke kanalen van Venetië niet kunnen bijeensprokkelen.
En nog zullen er weldenkende burgers zijn in ons natte kibbellandje die met sprakeloze oerossenogen zeggen: hoezo?
Soms wordt deze klucht me teveel.
Dan moet ik even naar de dierentuin, hier in Rhenen, om weer op het rechte spoor te komen, om mezelf eraan te herinneren dat er nog natuurlijke wezens op deze blauwe bal vertoeven die zich zelfs in gevangenschap gedragen als intelligente onbeschaafde en onbescheiden bewoners.
Hoe hebben ze ons ooit zover kunnen krijgen?
Hoe is het hun gelukt om ons zodanig te domesticeren dat alle natuurlijke instincten en aandriften rigoureus zijn uitgeroeid uit onze psyche?
Dat alleen in de replica-arena’s van de Romeinse Colosseums, waar de hedendaagse sportreligies hun gewijde rituelen opvoeren, het collectieve oergevoel nog wordt gecelebreerd met z’n collectieve oerkreten en dito handgemenen.
Hebben ze de feministen ingeschakeld?
Om de oerman zelfs te achtervolgen tot in de slaapkamer?
Hebben ze de kantoren uitgevonden, de scholen, de stadhuizen, de torenflats en de blokkendooshuizen om alle contact met de elektromagnetische krachten van deze vibrerende planeet Aarde te blokkeren?
Nee, dat alles was slechts een inleiding, een proloog, een sadistisch voorspel van wat er nog moest komen:
-de hele generatie nieuwgeborenen vanaf de jaren negentig een verslavend elektronisch instrumentje aanpraten;
-hen door middel van slinkse propaganda het idee inprenten dat ze niet kunnen leven zonder dat te willen hebben.
-dan allerlei methodes van massahypnose toepassen om al hun diepste geheimen vrijwillig aan dat instrumentje toe te vertrouwen; in de illusie dat ze ongelimiteerd contact kunnen onderhouden met de hele wereldbevolking.
-zich niet bewust van de diabolische paradox: hen sociaal van elkaar te isoleren, terwijl ze denken dat ze geïntegreerd zijn in een wereldwijde familie van vrienden, met wie ze op elk moment van de dag en de nacht in verbinding staan VIA DAT APPARAATJE!
Meesterlijk, Geniaal, Onovertroffen Ingenieus!
Het enige wat nog ontbreekt is om de hierboven beschreven bordkartonnen karikaturen een wet te laten bekokstoven die ze legitimeert om vrij en onbelemmerd toegang te hebben tot al deze persoonlijke uitwisselingen, al deze privégegevens, alle plannen, alle contacten, alle vrienden, adressen, foto’s, filmpjes, brieven, bezittingen, ideeën, deugden en zonden..
En dat alles vanwege de volkomen altruïstische en liefdevolle reden om ons te beschermen tegen al die boze extremisten die ze zelf met bombardementen hier naartoe laten vluchten.
Nee, je hoeft dat boek van Eric Blair, oftewel George Orwell, niet meer te lezen. Het is onze dagelijkse realiteit geworden. En we zijn dankzij de Morpheus-buis en de Komediekranten volledig ingevoerd in de Nieuwspraak van de massamedia, waarin niets meer betekent wat het betekent en de taal wordt gekuist van alle ongewenste woorden; waarin de wereld om ons heen wordt ontdaan van alles wat niet thuishoort in het steriele en klinische wereldbeeld van de stripfiguren die hun ideeën op elkaar afstemmen tijdens de volgende Bilderberg conferentie.
Laten we de blinde muren, de gevels en de zuilen van onze steden volplakken met meer-dan-levensgrote posters van de zwartbesnorde tronies van deze engerds wier gitzwarte inkt-ogen ons achtervolgen tot in de meest intieme omstandigheden van ons bestaan in de menselijke dierentuin..
BIG BUMA IS WATCHING YOU.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Kortom: jammer voor jou..