Project X
Zijn jullie trots, vroeg burgemeester Aboutaleb op verschillende manieren aan de jongeren die ’s ochtends wakker werden met wat ze die dag gestolen hadden en de blauwe plekken van hun baldadigheid. Zijn jullie trots?
Van de week sprak ik een moeder van dochters die tijdens Project X in Haren buiten waren. Project X? U bent het waarschijnlijk vergeten, maar Project X was de dag dat de gemeente Haren wereldnieuws werd. Het centrum in het kleine vredelievende dorpje onder de rook van Haren werd in een paar uur kort en klein geslagen. De politie kwam veel te laat opdagen, omdat die bij voetbalwedstrijden werd ingezet in Emmen en Heerenveen. De jongeren kwamen uit heel Nederland voor een feestje dat er niet was. De meesten waren geen hooligans. Gewone jongens en meisjes die elkaar opjutten, winkel en bushokruiten insloegen, door tuinen renden, brandjes stichtten, mensen angst aanjoegen.
De moeder zat thuis en omdat haar kinderen en man dachten dat het wel mee zou vallen, waren de kinderen ergens in het centrum. De moeder schreeuwde door de telefoon, waar zijn jullie, maar ze verstonden het niet vanwege de herrie. Ze konden niet thuis komen. Ze zaten bij vriendinnen. En bij de moeder zaten andere vriendinnen van wie het huis aan de andere kant van het centrum was. Ook zij durfden niet naar huis te gaan.
De schade in Haren was groot. Ook hier werden winkels geplunderd. Ook hier zaten mensen angstig thuis te wachten, hockeystick in aanslag, angstig af te wachten tot het overging. Er zijn gelukkig geen doden gevallen die nacht en het aantal gewonden viel ook wel mee.
Maar de moeder vertelde me nu dat de beelden uit Eindhoven en Den Bosch, Rotterdam en Zwolle haar direct raken. Ze was Project X vergeten, dacht ze, maar ze werd weer bang net als toen. En dat zullen veel andere mensen in Haren ook zijn geworden. Ook al ging alles goed en kwamen de dochters na middernacht opgelucht thuis, sloot iedereen van de familie elkaar gerustgesteld in de armen, toch bleef er een gevoel achter dat nu, jaren later, er nog steeds zit. Het glas kun je vervangen. De angst blijft.
Later zag ik een wetenschapper die uitlegde dat het verschijnsel bekend was. Gewone jongeren zijn hiertoe in staat als ze elkaar opjutten en er te weinig mensen tussen lopen die zeggen, dat ze te ver gaan. De wetenschappers legden uit dat het geweten dan even op vakantie gaat.
Aboutaleb spreekt het geweten van de jongeren aan. Het geweten op de volgende morgen en hij vraagt dat geweten of ze trots zijn. Ik denk dat hij een heel goede vraag stelt. Natuurlijk zijn er jongeren die zullen beweren dat ze trots zijn, maar de meesten zullen alleen achter hun mobieltje zitten en zich toch aangesproken voelen. Ben ik trots? En de meesten zullen moeten erkennen van: nee, ik ben niet trots.
Rutte, Grapperhaus en de hele Haagse bubbel loopt te schelden over criminelen, idioten, mongolen en wat al niet meer, maar dat zal absoluut niet helpen. Als ze voor crimineel worden uitgescholden zullen ze zich daar ook naar gaan gedragen, maar als gevraagd wordt of ze trots zijn, zullen ze misschien gaan nadenken.
Dan zullen ze misschien zich afvragen hoe ze nu verder moeten met hun leven.
home.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
rellen
172
Geef je reactie op deze inzending: