Kakofonie over pandemie
Aan inzet en motivatie geen gebrek bij de twee politici tijdens de steeds minder interessante persconferenties over Corona. Ook Tweede Kamer debatten over Corona beleid lijken steeds vaker een zekere moedeloosheid uit te stralen. Niettemin petje af voor de betrokkenheid van bewindslieden. Aan zijlijnen is het immers simpel kritiek te leveren. Ga er zelf maar eens aan staan. Dat klopt allemaal. Maar toch: de uitlegkunde over het Coronabeleid van beide demissionaire bewindslieden rammelt wel. In Trouw vanmorgen in dat kader de lezenswaardige column van Hieke Huistra in het katern Wetenschap over het volstrekt negeren door Rutte en De Jonge van adviezen van de Corona Gedragsunit van het RIVM.
Weten we het nog? Ook sociale wetenschappers zouden moeten meedenken met het RIVM over het te voeren beleid in deze crisis. Professionals zouden duchtig nadenken over begrijpelijkheid, acceptatie van maatregelen voor de bevolking en vertrouwen van burgers in het overheidsbeleid tijdens deze pandemie. Deze gedragsunit schrijft al een jaar lang adviezen welke volgens Huistra te vinden zijn op de website van het RIVM. Huistra: 'Maar ik krijg op geen enkele manier de indruk dat Rutte en De Jonge daar ook maar iets van willen weten’. Dat zou mede verklaren, waarom Rutte en De Jonge, zo langzamerhand in een soort beschaafd gepresenteerd gekakel zijn beland.
Waarbij dan weer na de persconferenties via het perscircuit en talkshows gegoocheld wordt met datums, agenda’s ‘in potlood’ en stoere stappenplannen. Wie goed oplet, kan overvallen worden door diepe droefenis door het heen en weer gepraat tijdens de formele presentaties. Lastigheden worden naar De Jonge geschoven. Terwijl de premier ons weer de ellende schetst over de IC bedden en de cijfers. En ons oproept vol te houden. Op zich waar. Helder inzicht in welke cijfers het beleid doen versoepelen, ontbreekt echter. Dat wreekt zich in toenemend onbegrip. Terwijl het aantal fieldlabs en grote pilot evenementen intussen toeneemt. En de ongerustheid bij ziekenhuizen en burgers daarover stijgt.
Aldus ontstaat een brei van vage toezeggingen, cijfers, waarschuwingen, halve beloftes, hoopvolle verwachtingen, dagkoersen, met aanvullingen van Rutte’s beleid van: ‘onze verwachtingen en kennis van dat moment delen met de burgers’. Dit ‘spontaan’ delen bevordert niet direct grotere acceptatie van beleid. Het beeld van jojo beleid doemt dan op. Huistra noemt in Trouw de bezoekregeling van ‘minder dan 2 personen’. Waarom wel één persoon bij een koppel, maar andersom niet? Al met al wordt het er niet duidelijker op. Met nu ook nog vandaag berichten in het Algemeen Dagblad over vergaande kaalslag bij de GGD’s tijdens achtereenvolgende kabinetten. Misschien dat het Catshuis Beraad van zondag bijstellingen oplevert. Houd sowieso goede moed, want uiteindelijk komt het goed, gebruik ik vaak voor mijzelf als een soort bezweringsformule.
Geplaatst in de categorie: actualiteit