Tweede Kamer als schiettent

Sinds VVD (Rutte) en D66 (Kaag) de Tweede Kamerverkiezingen glansrijk wonnen, vormen ze een schietschijf voor de verliezers onder aanvoering van Wilders (PVV). In het kielzog van Wilders roeptoetert een aantal lijsttrekkers mee, die in de Kamer met minder dan 10 zetels figureren.

De eerste beschieting vond plaats na een slordigheid van verkenner Ollongren en een te snelle reactie van Rutte, die kennelijk nog in een overwinningsroes verkeerde of te druk bezig was met de virusbestrijding.
Gevolg: openbaring van vertrouwelijke stukken van de verkenners. Wat vertrouwelijk is, zou vertrouwelijk moeten blijven: voor de te vormen coalitie en dus ook voor de oppositie. Een coalitiekabinet kan niet geformeerd worden zonder concessies te doen en dat lukt nu eenmaal beter in de luwte van vertrouwelijk overleg. Deze ijzeren wet werd ruw opzij gezet door partijleiders die kans zagen de winnaars van de verkiezingen te beschadigen. Geen moment was dit bedoeld als een serieuze poging nieuwe politieke normen en voorwaarden te scheppen.
Amper 3 weken later werd het door een lek – van wie? – weer onvermijdelijk dat zeer betrouwbare informatie naar buiten moest komen. Kabinetsoverleg kan alleen vruchtbaar plaats vinden als zinnige en minder zinnige inzichten culmineren in besluiten die uit één mond dienen te komen.

En dus volgt donderdag de volgende Haagse beschieting onder aanvoering van een Wilders die helemaal los lijkt te gaan, hoewel de verkiezingsuitslagen en de peilingen erop wijzen dat Henk en Ingrid veel meer waarde hechten aan een stevig anti-coronabeleid en een kordate woordvoering door Rutte en De Jonge dan aan de spierballentaal van Wilders.
Zijn speerpunt lijkt niet een broodnodige discussie te zijn om het Haagse speelveld te moderniseren, nee: hij wil niets liever dan Rutte (VVD) en D66 (Kaag en Koolmees) beschadigen. En in zijn enthousiasme zelfs onmiddellijk naar huis sturen, hoewel ze zelf al hun ontslag hebben aangeboden omdat ze zich verantwoordelijk voelden voor het mislukte beleid inzake de Toeslagen.
Als belangrijkste aanvalswapen maakt Wilders gebruik van de arme Pieter Omtzigt, die beslist betere strijdmakkers heeft verdiend. Omtzigt verdient het dat de slachtoffers van de Toeslagenmislukking op korte termijn ruimhartig gecompenseerd worden. En wat zou het mooi zijn als Pieter dat zelf als staatssecretaris van Sociale Zaken zou kunnen rechtbreien.

Een zinvolle discussie over de werkwijze van de Tweede Kamer (met b.v. meer armslag voor de fracties en de individuele fractieleden / minder schriftelijke vragen / veel minder moties / minder spoeddebatten / minder tenenkrommende debatten over praktisch beleid zoals met Minister De Jonge die met engelengeduld onnozele kritiek en flauwekul details moet beantwoorden, maar een vele werkdagen kwijt is aan oeverloos geleuter van Kamerleden die zich willen profileren / over beter toezicht c.q. inkrimping van bureaucratische instellingen als Nederlandse zorg Autoriteit, BKR, DUO, UWV, Rijkswaterstaat etc. / en wellicht een kiesdrempeltje van 1 of 2 of 3 %.
De van zelfkritiek gespeende kritiek van Wilders wordt daarna dunnetjes overgedaan door een tiental partijleidertjes met minder dan 10 zetels, waardoor je als partij sowieso geen adequate tegenmacht kunt vormen.

Dus wat krijgen we a.s. donderdag te zien en te horen?

1. Een briesende Wilders. Hij zit er al 20 jaar, heeft al 2 miljoen aan salaris opgestreken, kan óf beter met pensioen gaan óf zich bezig houden met het democratiseringsproces van zijn eigen club óf billen gaan wassen in verzorgingshuizen (prachtig maar ondergewaardeerd werk, volgens Geert).
2. Een briesende Baudet (pilletje?) of Van Haga (borreltje?), die er goed aan zouden doen zich vakkundig te laten voorlichten over het covid-19-virus en zijn gevolgen.
3. Een briesende Eerdmans die als Wilders Light van zich zal laten horen. Hoewel dit zijn 6e of 7e partij is, heeft hij nog nooit aan een regering deelgenomen. En als hij zich zo zal blijven profileren, zie ik hem bij de volgende Kamerverkiezing lijstaanvoerder worden van zijn 8e partij: Nee25.
4. Een briesende mevrouw Marijnissen die voor de vierde keer in successie verkiezingen wist te verliezen. Laat ze eerst haar eigen partij met de jongeren op orde krijgen voordat ze ervaren bestuurders als Rutte en De Jonge de les gaat lezen. En met weemoed denken we terug aan Roemers, die de SP wellicht tot regeringsdeelname had kunnen voeren.
5. Een briesende Esther Ouwehand, die zich gelukkig mag prijzen dat veel dierliefhebbers hondstrouw op haar partij stemmen maar die allerminst tevreden zijn hoe haar partij functioneert (de integere voorzitter geruimd) en hoe zij oppositie meent te moeten bedrijven: meestal op de man Rutte, zelden op de bal. Met haar one-issue-partij is zij geen serieuze regeringsdeelname-kandidaat: jammer genoeg.
6. Een briesende Farid Azarkan. Een zeer talentvolle politicus die het helaas zoekt in dezelfde opgezwollen taal van Wilders, zodat populistisch rechts hier raakt aan populistisch links. Wat zou het mooi zijn als hij DENK hervormt tot een partij die met gezag zou kunnen deelnemen aan een progressieve regering.
7. Een meesputterende Lianne Ploumen, die zich er meer al te goed van bewust is dat, als er één partij vuile handen heeft, dat de PvdA is: sinds het kiezersverraad van Samsom.
8. Een briesende Sylvana Simons, die met haar bevlogenheid en inzichten een positieve draai aan het politieke debat zou kunnen en moeten geven, maar helaas ook blijft steken in anti-Rutte-praat waar de kiezer een invoelbare hekel aan heeft. Als ze haar koers niet wijzigt, blijft Bij1 bij 1 kamerlid steken.
9. Een briesende Mevrouw Van der Plas, aan wie ik graag adviseer de humor in de politieke arena terug te brengen, die Boer Koekoek destijds zo kenmerkte. Er mag gerust gelachen worden in Den Haag.

Van de overige partijen verwacht ik geen vuurwerk: de 3 christelijke partijen zijn daarvoor meestal te netjes (waarbij we de uitglijer van Segers hem ongaarne vergeven), Jesse Klaver zal zich gedeisd houden omdat hij uitkijkt naar regeringsdeelname én het als onthutsend ervaart dat hij dat als erfgenaam van 4 partijen (CPN, EVP, PPR en PSP) maar met 8 zetels kan doen, Volt zal zich beperken tot enkele suggesties die het Parlement en Kabinet moeten klaar stomen voor de 21e eeuw, en de VVD en D66 kunnen rustig toekijken en meedenken met de informateur: hoe kunnen we de gigantische problemen de baas op een wijze die het vertrouwen in de politiek in het algemeen en de Overheid in het bijzonder doet groeien.

schiettent TweedeKamer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 11 stemmen 443