Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Feyenoord kampioen zonder bullebak coaching

Is de Rotterdamse voetbalclub kampioen geworden met trainer Arne Slot, vanwege zijn mensgerichte beleid zonder de echt grote bek? Ofwel zonder personeel te vernederen, of te intimideren, maar meer door zijn focus op gezamenlijke spelvreugde? Ik vraag mij dat af in tijden van talloze berichten over extreem opgewonden types, sommigen zelfs bekleed met het ambt van minister. Die toch achter de schermen van glitter en goud schreeuwen, afblaffen, schuimbekken en op de persoon spelen hanteren als methode van leiding geven. Met het voor mij bedenkelijke argument, dat idealen bereiken en eerzame doelen nastreven het dan wel legitiem maakt om via korte lontjes jouw temperament als idealist en erge streber los te laten gaan. En wel op personen die tot jouw 'onderdanen’ ofwel werknemers behoren.

In diverse kletsprogramma’s wordt hierover verontwaardigd en enigszins huilerig beklag gedaan over watjes die af en toe een grote mond niet kunnen verdragen. Zachtgekookte eitjes zijn dit, volgens deze flinkerds. Deze zwakkelingen mogen immers wel snappen, dat voor perfect werk domme fouten niet zijn toegestaan. Aldus ontstaat het idiote beeld, dat schreeuwers en bullebakken per definitie door van God gegeven rechten denken te krijgen. Om vervolgens hun eigen fantastische normen en verheven doelen te bereiken via gekromde ruggen van medewerkers. Een bezopen en stoffig achterhaalde opvatting. Op foto en film toont Arne Slot wat mij betreft een vriendelijke uitstraling. In interviews stelt hij daarbij, dat hij vooral blij is dat spelers en begeleiders met plezier naar het werk komen. Op dat punt geraak ik in weke en nostalgische stemming.

En ik denk dan terug aan het klungelige straatvoetbal, dat ik een mensenleven geleden beoefende in een Rotterdamse arbeiderswijk van net na de oorlog. Urenlang speelden wij het voetbalspel. Met als doelpalen neergekwakte truien op de stoep in onze straat, waarlangs alleen de nooit rijdende en roestige auto van de familie Kloomen stond. Dit terwijl wij toen beroemde voetballers als Di Stefano en Puskas probeerden te imiteren. Het was voor ons een fascinerend en leuk spelletje. Als iets van deze ouderwetse gedachte in de ploeg van Feyenoord is gekomen de laatste jaren, dan is dat winst. Graag blijf ik nog even geloven in de mooie mix van mensgerichte coaching van Arne Slot gevoegd bij het collectieve streven naar oprechte vreugde in het spel.

Schrijver: Freek Berglust
16 mei 2023


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.4 met 8 stemmen 161



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Richard Bahl
Datum:
17 mei 2023
Voetbal is oorlog, zei een al lang overleden coach ooit. Als dat al zo is, ontkom je dan niet aan schreeuwend bevelen geven? En is een zekere hardheid dan niet gewenst? Mogelijk dat gezag uitoefenen in vredestijd een ander verhaal is dan in tijden van oorlog.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)