Een half jaar Trump

Deze week ‘vierden’ we dat Donald J. Trump een half jaar aan het bewind is in zijn tweede ambtstermijn.
Is het meegevallen?
Mijn antwoord is heel duidelijk: nee.

Op alle fronten is zijn beleid in mijn ogen min of meer desastreus.
Misschien hadden we het kunnen zien aankomen want heel wat van zijn beleid staat uitgebreid beschreven in ‘Project 2025’, dat samengesteld is door aartsconservatieve groeperingen.
Duidelijk is geworden dat Trump met zijn decreten de macht van de volksvertegenwoordiging aan het uithollen is. Door de meerderheid in beide kamers zou dit niet zo hoeven te zijn, maar toch heeft Trump gekozen voor de weg van de decreten: zijn maatregelen kunnen zo niet besproken en gemitigeerd worden. Ook het Hooggerechtshof legt hem geen strobreed in de weg: de meerderheid van conservatieve rechters, die hem voor zijn vorige periode een hoge mate van immuniteit verschaften, gaven hem steeds meer ruimte om zijn zin door te drijven.

De uitvoerende macht van de president is op een gevaarlijke wijze uitgebreid zodat de weg naar een autocratie steeds makkelijker begaanbaar wordt. Of dat nu met Trump zal zijn of met een rechtse opvolger. Trump is als hoogbejaarde (hij wordt volgend jaar 80) fysiek en psychisch niet onaantastbaar en zijn chronische aderaandoening kan hem steeds meer parten gaan spelen.

Veelal zijn de minst machtigen de klos onder de stortvloed van maatregelen die in zijn binnenland zijn aangekondigd en meteen uitgevoerd worden. Denk hierbij aan uitzetting van personen zonder dat er een rechter aan te pas kan komen. Denk aan de armsten overal in de wereld die geen steun meer kunnen verwachten van instellingen die door de VS gefinancierd werden.

Ambtenaren zijn met enige vorm van willekeur ontslagen en delen van ministeries (b.v. Onderwijs) worden ontmanteld.
Wat ook zorgen baart is het feit dat Trump universiteiten, persbureaus en advocatenkantoren frontaal aanvalt, waarbij menig instituut bakzeil heeft gehaald uit vrees voor de onverkwikkelijke bedreigingen van de president.
Eén voorbeeld: hij vraagt o.a. aan twee journalisten van The Wall Street Journal een schadevergoeding van miljarden dollars over een bericht uit 2003 waarin staat te lezen dat Donald Jeffrey Epstein een verjaardagstaartje zou hebben gestuurd. Hij noemt The Wall Street Journal daarbij een nutteloos vod.
Hiermee kom ik op een ander punt van mijn kritiek: zijn communicatie is verre van verheffend en een president van de VS onwaardig. We zagen dat ook bij de wijze waarop hij Zelensky in het Witte Huis dacht te kunnen behandelen.

Was zijn voorganger Biden al een supporter van het misdadige regime van de Israëlische president Netanyahu, Trump legt er enige scheppen boven op en laat in een folie à deux Bibi zijn Amerikaanse zware bommen afwerpen op de volstrekt machteloze burgers van Gaza en laat zijn generaals de zwaarste bommen uitproberen op Iran dwars tegen alle internationale rechtsbeginselen in.

Wat de economie betreft is hij volop bezig een puinhoop te creëren, waarbij onzekerheid troef wordt. En bij onzekerheid wordt minder geïnvesteerd en dat gaat niet alleen Amerika maar mogelijk de hele wereldhandel opbreken. Geldkenners zeggen dat de wijze waarop hij de belastingen voor de rijken in Amerika drastisch gaat verlagen de staatsschuld gigantisch doet toenemen waardoor de rente voor de staatsleningen uit zijn handen gaat lopen. Een faillissement dreigt dan…

Ik veronderstel dat deze stortvloed aan decreten, maatregelen, bedreigingen wel minder zullen worden het komende half jaar. Dit is in dit tempo niet vol te houden.
Maar ik verwacht niet dat het beleid van Donald op een gunstige wijze bijgesteld gaat worden. Daarvoor is hij te zeer ingenomen met zijn eigen persoon en handelwijzes.

[volgende week vier ik vakantie en zal er geen Trumpwatching plaats vinden]

evaluatie desastreus onwaardig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 4 stemmen 92