Voorelezen uit eigen werk

Lang, lang geleden schreef ik columns voor Girugten, het studentenblad van het Geografisch Instituut aan de Rijksuniversiteit Groningen – Girug. Een student had daar natuurlijk Girugten van gemaakt. Ik schreef daar columns voor onder de titel ‘Ik’. De titel kwam vanuit het idee dat ik niet bijzonder was. Immers, als ik bijzonder zou zijn, zou het volstrekt onzin zijn om over mijzelf te schrijven. Ik kon pas zinvol over mijzelf schrijven als ik net zoals anderen was, zodat mensen zich konden herkennen in mijn columns. Met andere woorden: een column van mij over mijzelf was allesbehalve navelstaarderij.

Na mijn studie schreef Wander de Jong dat ik maar eens langs moest komen. Ik keek huizenhoog op tegen Wander de Jong, één van de docenten die ik het hoogst waardeerde. Dat had niets met zijn lengte te maken – hij was veel groter dan ik, maar vooral met zijn docentschap. Hij kon prachtig college geven. Ik hing aan zijn lippen bij het vak Amerika en wetenschapsfilosofie. Zijn vakken hadden twee belangrijke kenmerken die ik hoog waardeerde. Ze waren bar interessant en bizar moeilijk. Als je zijn vakken haalde, kon je de hele studie halen, van dat soort vakken gaf hij.

Dus hij nodigde mij uit en gaf me boekjes van Carmiggelt. De reden voor zijn uitnodiging was namelijk dat hij mijn columns, en andere werk voor Girugten, hoog waardeerde. Een groter compliment kon ik niet krijgen en een gelijkwaardig compliment kreeg ik pas weer toen Michiel Herweijer, Bas Denters, Lies van Aelst, Manus Twisk en anderen mij complimenteerden voor het boek 'Het Kleine Verschil Dat Alles Verandert'. Twisk vond zelfs dat het een bestseller moest worden. Daar kan ik natuurlijk niet veel aan doen, maar u, lezer, kunt helpen de wens van Manus waar te maken.

Dat terzijde. Maar afgelopen weekend was ik bij vrienden van mijn studie. Die lezen mijn werk tot nu toe niet, geloof ik, maar ze lazen mij ineens voor uit eigen werk. Jan Rademaker pakte ineens de column ‘Ik 17’, ik nummerde ze, en liet het door Jan Kiel voorlezen. Ik voelde me vereerd en sterker, ik vond de column eigenlijk best wel goed. Het begon wat stuitend, maar eenmaal op gang, werd het enorm bewegend en interessant. Het ging over de tekortschietende veelheid die in een dik boek stond en eindigde met dat het mooi weer was.

Ik had veel eerder schrijver moeten worden, concludeerde ik.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 19 september 2025

janrlunsinghome.nl

Biografie van deze schrijver

Girug schrijven column

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 23