Misplaatste grap
Laatst zatLaatst zat ik met collega’s en klanten te teamsvergaderen. Ik heb er nog geen beter woord voor, maar we zaten dus allemaal op een zolderkamer of in een kantoor en vergaderden. De twee dames gaven aan dat we een afspraak met iemand snel moesten maken, want anders was die met zwangerschapsverlof.
Een handige tip. Maar een collega zei gevat: ‘dat gezwangerschapsverlof moest verboden worden!’ Ik reageerde niet. De dames ook niet. Geen van de andere mannelijke collega’s zei iets, totdat iemand, ik weet niet meer wie, doorvergaderde. Ik vermoed dat we bijna allemaal zo onze gedachten hadden, ook degene die de grap maakte. Zelf dacht ik: hoe willen we er anders voor zorgen dat er nog kinderen komen als alle vrouwen werken? Het was natuurlijk een grap. Een misplaatste grap.
Nu schijnt er een overheidscampagne te zijn die uitlegt dat mannen elkaar op dit soort grappen moeten aanspreken. Ergens is dat in mijn systeem blijven hangen, want nadat de vergadering voorbij was, bleef ik nog met de betreffende collega in het teamsgesprek hangen en kon ik mijn gedachten over het incident kwijt. Dit kon niet echt, legde ik uit. Ik wilde voorkomen dat het weer zou gebeuren. Hij reageerde schuldbewust.
Een dag later belde hij me op. Hij had er nog met zijn vrouw over gehad en had een afspraak met de twee dames om het uit te praten. Ik had er niet op aangedrongen. Zijn vrouw misschien wel.
Maar het was toch wel een mooie uitkomst. Ik wist bijna zeker dat door het maken van die afspraak de excuses al bijna voldoende waren. Het enige om het nog te verpesten zou een nieuwe misplaatste grap zijn.

Geef je reactie op deze inzending: