Poes Mickey was door onze zoon van zijn troon gestoten. Dat zat er dik in. Hij had het zwaar te verduren sinds er een mens van zijn grootte door de kamer scharrelde. De kamer, tot dan toe zijn domein, werd overgenomen door een mannetje dat zo hard gilde dat poes van schrik wegsprong. Soms reed hij hem zomaar van de sokken, dribbelend achter zijn formule-1-auto.
“Kijk uit, poes,” zei ik, gevolgd door: " Och, Maarten, voorzichtig voor poesie.” “Poet, Poet,” riep zoon opgetogen terwijl…

"Björn is een beetje mijn paard," zegt ze met trots. Mijn vriendinnetje Sandra en ik zijn op weg naar de manege. Ik heb me laten overhalen om er eens een kijkje te nemen. "Hij is donkerbruin en heeft zwarte manen." De manege ligt op tien minuten lopen van ons huis, vlakbij de grote waterplas waar we in de zomer zwemmen en in de winter schaatsen.
De bedompte lucht komt ons tegemoet. Ik hoor het geklik van hoeven en op de grond liggen overal bergjes paardenstront vermengd met hooi. Meisjes en…

'Fuck al die destructieve idioten! Al die Donald Trump's, Vladimir Poetin's, Kim Jong-un's, Xi Jinping's, Aleksandr Loekasjenko's, Benjamin Netanyahu's, Ali Khamenei's, Bashar al-Assad's, Abiy Ahmed's, Yoweri Museveni's, Recep Tayyip Erdogan's en noem ze allemaal maar op! Die vuile, hypocriete en achterbakse ratten zijn met duivelse complotten en slinkse wegen aan de macht gekomen en nou zit de hele wereld met de gebakken peren! Die rijke stinkerds leven stuk voor stuk in een decadente bubble…

Ze waren met een groepje mensen onderweg naar de wereld van de kringloopwinkel in het oostelijke stadsdeel van de oude stad Amsterdam.
Truus had een grote wereldbol bij zich, Afrika was verkleurd door het ontbreken van een degelijk theeservies. Europa lag er belabberd bij, door een enorme koffievlek.
Willem had een koektrommel bij zich. De trommelmeisjes waren schaars gekleed, en ze glommen door het opgepoetste blik. Willem at al een eeuwigheid geen koekjes meer. Hij at zich de hele dag rond…

In een doorsnee bos, stil, maar verre van betoverend, kwam ik wandelend na een herfststorm met regen, een elfenbank tegen. Verscholen tussen de oude eikenbomen en varens en haast struikelend over al dat dorre hout, maakte ik een foto. Tijdens dat moment lichtte het conglomeraat van paddenstoeltjes even op en straalde een goudkleurig licht uit. Deze prachtige onverwachte kleur prikkelde mijn fantasie. Dit was geen gewoon bankje, maar een magische plek waar de elfen van het bos samenkwamen om te…

Een interview met Lady Zeestar
Ze was nerveus, de journaliste. Het was ook nogal wat Mij te interviewen en dat voor een redelijk grote, zij het lokale krant. Eigenlijk was het de eerste keer in mijn lange bestaan dat ik het toestond.
Haar eerste vraag betrof de aanspreektitel die Ik prefereerde. Hoe wenste ik aangesproken te worden? Ik koos uit een van de vele namen die mij altijd al prettig in de oren had geklonken; 'Lady Zeestar, U liefst.'
'Je' mocht ook wel, maar dan wel met een…

Ik zal even al mijn belevenissen neerschrijven in de vorm van een geheugendump over telefoons en wat dies meer zij. Gelukkig kan ik snel typen, want ik ben eigenlijk een beetje moe en flauw nu, door corona.
Ik snap trouwens niet dat corona de hele wereld op stelten heeft kunnen zetten. Want de corona die ik nu heb, heeft als verschijnselen: een beetje wazig in het hoofd, buik van slag, niezen, droge hoest. Het is een soort langdurige verkoudheid. Ik wist niet dat het zo leidde tot een wazig…

Na een relatie van 57 jaar moet ik alleen verder zonder mijn lief. Het leven gaat door, zegt het cliché en ze had mijn gestuntel zeker prima gevonden: ‘Doe maar, jongen’.
Ik besloot tot gedegen onderzoek naar betrouwbare en bereikbare aanbieders en kwam uit op die van die waslijn met de hóóg opgeleiden.’
En dat durfde ik wel aan.
Mooie profielen, aansprekende foto’s, maar wel een hoog ‘tuinier- elektrieke fiets- musea- en leuke-dingen-doen- gehalte’. De paden op, de lanen in.…

Het avontuurlijke katje Mila, vond het tijd om weer op reis te gaan. Dit keer wilde ze graag naar Parijs. Ze had daar al veel over gehoord van haar mensen, die er al een paar keer waren geweest. Ze was al een keer naar het station geweest om te zien welke trein ze hebben moest. Dat wist ze nu precies. De treinreis was prima verlopen. Er was een meisje, die haar had zien liggen onder de bank en haar had geroepen. Ze mocht op de schoot van het meisje zitten, zodat ze naar buiten kon kijken.
In…

Uilenstede, Amstelveen, begin jaren 90.
Vlak onder de Buitenveldertbaan, waar de vliegtuigen bij westenwind om de tien minuten met donderend geweld landen en overvliegen. Het lijkt wel of ze bijna met hun uitgeklapte landingsgestel de bovenste verdiepingen van de 12-hoog studentenflat kunnen raken.
Het is november. Ik ben een van de weinigen die al is opgestaan op deze ongelooflijk grauwe en trieste zondagmorgen. Donker, motregen, wind, modder en nergens een spoor van geluk te bekennen.
De…

Met regelmaat komen er hier vliegtuigen over. Dat is overal zo natuurlijk maar soms komt het voor dat ze wel erg laag over komen…gaan richting het vliegveld natuurlijk. Dat is niet zo erg ver hiervandaan… En hoe combineer je dan het volgende?
Ik hoor een enorm kabaal en zeg, oh jee, die komt wel erg laag over. Ik kijk naar buiten, waar ik een heel groot vliegtuig heel erg laag over zie komen met een bijzondere manier van vliegen ook nog want het immense gevaarte schudt een beetje, zo lijkt…

In het Slot van Well op Dreef 7 in Well woont het extravagante, charmante, elegante, markante, amusante, galante en briljante topmodel Auguste De Beyer. Als internationale beroemdheid is haar komst naar Well natuurlijk niet onopgemerkt gebleven. Het dorpskrantje 'Omroeper' besteedde er vorig jaar vijf pagina's aan. Op de voorpagina stond een foto van haar uit 'Vogue'. Met vette letters stond eronder: Zij woont nu bij ons in Well. Auguste begreep het enthousiasme wel, maar zij had het toch…

Laatst las ik het boek ‘Voor het laat wordt’ van Kader Abdolah. Een prachtig boek waarin de verteller verhaalt over een terugkeer naar z’n geboorteplek en z’n moeder.
Ik had als eerste de proloog gelezen die luidde:
‘in het hoofd van elke mens graast een koe’. Het schijnt een uitspraak te zijn van Zarathustra.
Even dacht ik wat moet ik hiermee en bekeek toen pas de achterkant, waarop vermeld staat waar het boek zo’n beetje overgaat. Daar stond ook dat z’n moeder hem niet meer…

In de jaren vijftig was ik een kind en waren de zaterdagen de fijnste dagen van de week. Je moest toen op zaterdagmorgen nog naar school. Maar vanaf de middag begon het zaterdagfeest. Als de school uitging om twaalf uur stond er iemand van het Leger des Heils briefjes uit te delen. Daarop stond welke film er in hun gebouw gedraaid werd op zaterdagmiddag. Volgens mij kostte dat toen een kwartje. De films, die er gedraaid werden, waren o.a. De Dikke en de Dunne (Stan Laurel en Oliver Hardy) en…

Mila, het avontuurlijke katje, is op zoek naar een nieuw avontuur. Ze loopt in het park en kijkt rond of er iets is wat ze interessant vindt. Aan de overkant van het park staat een heel mooi gebouw. Ze heeft dat gebouw al vaker gezien op haar tochten door de stad, maar nu valt het haar op hoe mooi en imposant het is. Ze ziet er veel mensen naar binnen gaan.
Mila besluit om ook eens een kijkje te gaan nemen. Ze loopt naar binnen, het valt niemand op. Ze is niet zo groot en ze zorgt er wel voor…

Als vierjarig jongetje werd me door mijn pappa al opgedragen niet te wenen om elk wissewasje en ook: geen pappa meer te zeggen, hetgeen voortaan diende te worden verwoord als “vader”. Dat alles (ik schreef er op deze site in het verleden al eens over) als gevolg van de vermoedelijke invloed van door een dictator door nieuwe ideologieën verziekte cultuur van mijn geboorteland.
Tóch heb ik tranen gelaten bij de begrafenis van een klasgenootje van zes jaren oud, die door een tragische…

Je hebt ze vast wel zien hangen die grote lappen plastic met daarop de tekst: dat de scholen weer beginnen! Of we dat met zijn allen niet allang weten en ik in elk geval want we wonen tegenover een school en begrijp me niet verkeerd er is dus niks mis met een school maar wel met het volgende:
Als we van de week, met onze gemeente- cabrio naar appie gaan, moeten we dus langs die school maar daar loopt dus wel een fietspad, heen- en terug dus met een witte onderbroken streep netjes in het…

Een vleeskuiken blijft in zijn korte leven scharrelen op gemiddeld dezelfde vierkante meter waar hij destijds door de kippenmester uit het krat geschud is, zeven korte dagen nadat hij uit het ei gekropen is.
Dat hij een hij is, weten we omdat de afstand tussen zijn aars en zijn geslachtsorgaan groter is dan bij een hen. Iets wat door getrainde middelbare dames aan de lopende band in een oogwenk met een scherp oog werd gezien. Iets wat tevens in een oogwenk een doodvonnis of een stukje extra…

Laatst ben ik weer eens een keer bij m’n buurvrouw langs geweest om een beetje bij te praten. Ze is op leeftijd – een jonge tachtiger en heeft alles nog op een rijtje. Bij binnenkomst zie je gelijk waarom ze in het dorp het ‘kruidenvrouwtje’ wordt genoemd.
Recht tegenover de kamerdeur zie je enkele Ikea boekenkasten tegen de wand staan, voor het merendeel gevuld met boeken op het gebied van gezondheid, kruiden en voeding. De vitrinekast in de keuken staat barstensvol homeopathische…

"Hee Zarathoestra! Jongen!"
"Hee Zhuang Zi, meester!"
"Ik heb gelezen dat jij het willen wil. Klopt dat?"
"Dat heb je goed gelezen, meester!"…