“Oma…” “Ja, lieverd.” “Vertel nog eens van die keer dat je opa voor het eerst zag. Ik vind dat altijd zo’n mooi verhaal.” We zitten samen aan de eetkamertafel, Janne en ik. Janne had beloofd te helpen met het adresseren van de enveloppen. Ze ziet dat het schrijven me zwaar valt; na vijf adressen is mijn hand zachtjes gaan trillen en de anders zo…

In 1940 was ik negen jaar en een zoon van een landarbeider. Moeder was huisvrouw. Ze hadden een arm bestaan, want de boer betaalde niet veel. Ons voordeel was, dat we een moestuin hadden, waar groenten en aardappelen op werden verbouwd. Ze bakte zelf het brood op een petroleumstel, heerlijk rook dat in huis. In 1939 werd vader wegens algemene mobilisatie…

Kenau Alie heeft haar lesbische vriendin verlaten en woont voorlopig weer bij mij. Ze is erg dominant en loopt de hele dag op mij te schelden, omdat ik alleen maar aardappelen kan schillen. Vanmorgen vroeg had ze al de tafel gedekt in de huiskamer. Ze kan flink eten, zodat de tafel vol staat met broodjes, een Edammerkaas, hagelslag, jam en gekookte…

In de schuur heb ik twee grote aardappelen in een mandje gedaan. Ben toen buiten in de schaduw gaan zitten, want het was drukkend warm. De hele dag geen mens gezien. Gelukkig heb ik nog mijn trouwe vriend Bonky, mijn lieve hond. Hij zat naast me op de grond en keek mij met zijn trouwe hondenogen om de haverklap aan of hij zeggen wilde, gaan we nog een…

Mijn vrouw lag in het ziekenhuis, bevallen van een dochter. Ze moest in de couveuse en mijn vrouw moest ook in het ziekenhuis blijven. Dat was vroeger zo. Sjaan, haar moeder, was bij mij in huis getrokken om de boel te verzorgen. Normaal kreeg ik van mijn vrouw altijd zes boterhammen mee, belegd met kaas of gebakken ei. Soms ook alleen speculaasjes…

Ik, de bezielende geest van Drachten, rust uit onder het grote carillon, dat nu zwijgt. Nadenkend lig ik hier, waar Noorder- en Zuiderbuurt elkaar ontmoeten. Heerlijk om te genieten van de nachtelijke stilte en de sterrenhemel. Vandaag heb ik veel ondernomen. De ochtend was vol zonnige werklust. Winkels en warenhuizen lachten mij tegen om naar hen…

Toen ik achttien was woonde ik nog bij mijn ouders thuis. Stress hadden we niet, want televisie en radio hadden we niet. Thuis lekker een boek lezen en spelletjes doen, zoals schaken en mens erger je niet. Alleen zaterdagavond ging ik naar de stad. Op een keer ging ik een gezellige tent in en nam plaats aan de bar en bestelde een pils. Op een gegeven…

LITTLE CLOUD THE LONESOME INDIAN Toen little cloud werd geboren in de tipi bij mama was hij maar klein en brulde om eten. Moeder stopte er melk in en hij sliep gehoorzaam. Toen hij drie was liep hij een bergje op naar de rivier om pootje te baden toen hij thuis kwam lag zijn vader op sterven hij had een trap van een bizon gehad tijdens de jacht…

De huisbel rinkelde. Henk slofte naar de deur en opende die. Daar stond Jan van de kaartclub, die het nieuwe programma kwam brengen. Henk zei: ''Kom binnen, kameraad. Ingrid is naar de stad. Ik zit in de tuin. Heb je trek in koffie of een borrel?'' Aan de ogen van Jan was te zien, liever een borrel. Samen liepen ze naar de tuin en namen daar plaats…

In oktober 1951 moest ik in militaire dienst, allemaal jongens van ongeveer 20 jaar. Tegenwoordig zie je ook vrouwelijke soldaten tussen de mannen rondlopen. We waren allemaal dienstplichtig en opgekomen in Bergen op Zoom. Op het kazerneterrein werden we al bedreigd met de krijgstucht. We maakten veel lawaai en toen een Indische kapitein naderde schreeuwde…

Mijn echtgenote en ik zijn vorige week teruggekeerd van een zonnige najaarsvacantie in Portugal. Een heerlijke onderbreking van het almaar grijzer en grauwer wordende najaarsweer hier. Terug in het goede vaderland waren wij echter zo snel gewend aan het oude dagelijkse ritme, dat wij na een dag of twee het liefst per direkt een vlucht naar de zon hadden…

Ik had ruim twee uur op haar zitten wachten in het café-restaurant; twee uur gelardeerd met bitter-lemon en koffie verkeerd. De hitte geselde en striemde de wereld, maar een wentelwiek ver boven mijn hoofd bracht enige verkoeling. De serveersters in hun lange schorten liepen ijverig af en aan, handig balancerend met dagschotels en verfrissingen. De…

Omdat er voor onze parasols teveel wind staat om op het strand te gaan liggen lezen, besluiten we om 's middags langs het strand een wandeling te maken. Heen tegenwinds, terug, via het natuurgebied, voordewinds. Ondanks de harde wind is het onbewolkt. Het is niet druk op het strand. Af en toe komt er een vissersbootje terug van zee en af en toe kiest…

Henk zag in de gang een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest had gegeven. Zijn vrouw Ingrid stond in de keuken babi pangang te bereiden en hij vroeg haar de brief te openen en te lezen wie niet meer met zijn ogen knippert. Het was Gerrit, de billenmaat…

Het is een lekkere warme zomeravond. De zon was pas onder gegaan. Schitterend was nog de verlichte noordelijke hemel en haar oranje vederbewolking. Op straat werd het al stil. Henk was in zijn kamer en zat bij het venster naar buiten te kijken. Opeens hoorde hij de deur van buurvrouw Carla opengaan en zag een meisje naar buiten komen. Het was een mooi…

Na een rampzalig verlopen nachtrust, waarbij ik net vóór het aanbreken van de nieuwe dag in een diepe slaap wegzak, word ik met een schok wakker. “Waarvan werd ik wakker”, vraag ik me af. Het antwoord volgt, zonder dat ik er ook maar iets voor hoef te doen, een ogenblik later. Het is de telefoon. De bel van de verrespreker in de huiskamer gaat…

Om de laatste twijfel over de door de neurologe gestelde diagnose van Parkinson's disease weg te nemen moest ik gisteren om 15:50 uur in het ziekenhuis een ct scan van mijn hoofd laten maken. Om 15:25 uur meld ik me, het verkeer zat voor de verandering eens mee, ruim op tijd bij de incheckbalie waar ik na het afgeven van de afsprakenkaart redelijk…

Aan de rand van het immense weiland stond ik te kijken, turend in de verte...nog even en de zon zou ondergaan om plaats te maken voor het mooie avondrood- vervolgens zou de vooravond langzaam...hè? Wat hoor ik nu, langzaam verdwijnt het vergezicht. Ik zie allemaal spikkels mijn kant opkomen. Nee, het zullen toch geen wespen zijn, ik ben als de dood…

Stel je voor, je bent niet die schatrijke vrouw die op een Tropisch eiland ronddwaalt om mannen te versieren of die goed onderhouden student die in de avond een biertje drinkt terwijl hij aan zijn liefje denkt. Denk je eens in, je bent niet die succesvolle zakenman die zijn geweten heeft verloren, je bent niet die buikdanseres die de muze weet te bekoren…

Ik woon tijdelijk in een klein huisje met een moestuin en vanuit de keuken heb ik uitzicht over de hei. Mijn woning in het dorp dichtbij Assen wordt gerenoveerd. De buren in het dorp hebben elders onderdak gevonden met uitzondering van Greet, die ongeveer één kilometer verderop van mij woont. Zij is en struise vrouw van in de dertig en is gescheiden…