Vaak al was ik ermee bezig. Hopeloos, zo immens groot van voren en van achteren om nog maar te zwijgen van tussendoor en ook zo volstrekt onbekend. Er zit geen begin middenstuk of eind aan. Bepaaldelijk onbepaald.
Wel merkte ik van alles op dat al opgemerkt was. Je moet bij die Grote Onbekende zijn en blijven om niet veel te missen. Vermannelijkt naast aangevreten constateert de taalman, door eigen tand. Met passen en meten wordt er van oudsher veel mee versleten. Destijds speciaal, die van de…

Je zit alleen in de kamer en kijkt naar je uitgerekte spiegelbeeld van je gezicht in de kerstbal. Als je even beweegt met je hoofd dan wordt je gezicht bol of hol. Er valt altijd wat te lachen, zelfs op Kerstmis.
Zestig procent van de kerstvierders is het te doen om lekker eten, cadeautjes en de gezelligheid. Als we de sneeuwvlokjes uit de lucht zien dwarrelen, desnoods in een Hollywoodfilm, krijgen we tranen in de ogen. Dat is genoeg en daar mag het bij blijven.
Dat het ooit begonnen is met de…

In heel Nederland zijn welstandscommissies bezig om te kijken of de verbouwingen die mensen plegen mooi genoeg zijn en nieuwbouw voldoet aan de eisen van redelijke welstand. Vroeger mochten architecten zelf weten, wat die eisen waren, maar tegenwoordig mogen gemeenteraden dat weten. Die hebben er geen verstand van, dus vragen ze aan de wethouder om een voorstel te doen. Die heeft ook geen idee, dus vraagt die het aan een bureau en die schrijft een voorstel.
Op de ene plaats moeten huizen…

Eind van de middag, dé donkere dagen, het schemert en het miezert en de wijn is op.
Dus alle aanleiding voor een wandelingetje naar de buurtsuper.
Het is nog krap twee weken voor K Dday , en overal zie je voor de ramen de lichtjes weer verschijnen.
Uit kasten en kelders zijn de oude schoenendozen met prullaria weer opgegraven, de eerste ballen zijn op het laminaat aan scherven gegaan, de eerste lampjes blijken in de loop van het jaar de geest alweer te hebben gegeven en allergische…

Met een klik haal ik de stekker uit de stekkerdoos.
De ster van Bethlehem dooft uit. Onze kerstster hangt voor het slaapkamerraam en licht hinderlijk op tijdens de slaap.
Het is midden in de nacht en ik gluur even door de houten luxaflex naar buiten. Er loopt een meisje door de sneeuw. Haar ranke benen zijn gestoken in Uggs en ze draagt een wollen muts. Haar lange donkere haren steken mooi af tegen het witte landschap. Onwillekeurig kijk ik even naar onze klokradio. Een uur zeventien.
Hoe…

Het wordt nu echt winter. Vroeg donker, laat licht. 's Morgens hangt de vrieskou nog in de lucht. Zelfs de vogels blijven langer in hun nest liggen. Alleen af en toe een overtrekkende troep ganzen verbreekt de stilte.
Gakkend sturen ze elkaar aan. Opgewonden vragen ze elkaar wat ze aan zullen treffen in het land van belofte. Zou het verse gras er net zo groen zijn als het afgelopen jaar? Zullen ze de ouderen die zijn gebleven en de jongeren die nog niet mee mochten weer ontmoeten? Wat zal de…

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik mezelf beschouw als een moderne vrouw. Een vrouw die weet wat ze wil, op de hoogte is van de actualiteit, blij is met alle hedendaagse gemakken en druk hyvet en sms-t. Een vrouw die het verschil weet tussen realiteit en fictie.
Maar af en toe zou ik haar willen zijn: Jane Eyre. De heldin, die door de meest verschrikkelijke tegenslagen heen uiteindelijk het ultieme geluk vindt, samen met haar Mr. Rochester.
Zoals het een goed boek betaamt, duurt het even…

Haast. Gauw nog even wat kerstinkopen doen. Maar als ik vlak bij het zebrapad ben springt het licht op rood. Ik kijk meteen opzij, ik kan de overkant nog net halen vóór de aanstormende auto’s. Toch stop ik. Te gevaarlijk en over die paar minuten moet ik eigenlijk ook helemaal niet moeilijk doen.
De eerste auto’s razen voorbij, maar moeten al snel afremmen want het is spitstijd en het sneeuwt, dus het verkeer loopt hopeloos vast. Nu trekt een eindeloos lijkende rij auto’s langs, steeds…