'Het is 110 kilometer maar je komt wel vijf kilo aan'.
In het wandelpeloton hoorden we vaak over dat lopende buffet daar in de polder. Dat deze tocht een begrip is, wil iets zeggen, wandelaars kunnen evenementen maken en breken.
Na de honderd, vorig jaar in België, zijn mijn maatje en ik er klaar voor. Denken we. De stap naar een nieuwe subcultuur, die van de 'long distance walkers'. Een stap van een uurtje of twee langer lijden. We willen nu eenmaal grenzen verleggen.
Vroeg in de avond…

Je kind is je alles. Daar hoeven we niet over te bakkeleien. Het is absoluut overweldigend om de liefde voor een kind met je mee te dragen, nadat dit is geboren.
Ik weet het nog goed, toen mijn eerste geboren werd. Mijn vrouw had werkelijk al het werk gedaan. Ik had als trouwe echtgenoot en doodzenuwachtige aanstaande vader echt wel iets toegevoegd. Maar veel kan het niet geweest zijn. De kracht, die vrij komt bij een geboorte, stelt de vrouw volgens mij dichter bij de natuur dan een man ooit…

Wereldorde
De vijftiende 'verjaardag' van 9/11 nadert.
De dodelijke dinsdag in 2001, waarop een zevental gebouwen van het World Trade Center in New York werd opgeblazen, een vleugel van het Pentagon met grote precisie werd verwoest door een explosie, en een Boeing 757 (Vlucht 93) boven Shanksville in Pennsylvania werd neergeschoten door een F16 van het Amerikaanse leger, blijft een modelvoorbeeld van hoe het goedgelovige volk, dat voor zijn nieuwsvoorziening afhankelijk is van de officiële…

Met stijgende belangstelling bekeek ik de documentaires van de Vlaamse Lieve Blancquaert. Die hadden als onderwerp geboortes over de hele wereld. Er komen dagelijks 364.501 kinderen ter wereld en het is nogal van belang waar of je wiegje staat.
Tegenover de speciale geboortehotels en heel veel daartussenin, staat het thuis bevallen of in niet al te hygiënische situaties je kind baren. In de lagere kasten van India is dat laatste vaak het geval.
De schoonfamilie van de aanstaande moeder…

De heer Kanarie kan niet meer. Hij heeft aan wethouder Den Bulder uitgelegd hoe belangrijk het is. Hij heeft het aan alle fracties in de gemeenteraad uitgelegd en iedereen is vol begrip en wil wel toegeven, maar helaas, helaas, het kan niet anders.
‘Maar waarom, waarom dan niet?‘ vraagt mijnheer Kanarie, en het antwoord is steeds weer hetzelfde. ‘Als het anders kon, dan zouden we het doen.’ Een ambtenaar legt vriendelijk uit dat het de bevoegdheid van wethouder Den Bulder is en de…

Wederom sta ik op een zaterdag vroeg op om vijf keer te gaan zitten. Neem plaats op een meditatiebankje. Volg mijn ademhaling. Vrij snel verschijnt er een lach op mijn gezicht. Gelukkig zijn met niets. In de loop die volgt, voel ik dat ik loslaat. Beweeg me langzaam lichter.
De zenleraar neemt het woord. Hij zal met een lat rond gaan lopen. Een ieder die dat wenst, meet hij een rechte houding aan. De mensen om me heen gaan in op zijn aanbod. Ieder mens wil tenslotte aandacht.
Op mijn teken zet…

Op zaterdag naar de bakker blijft een klassieke boodschap. Ik herinner me dat zelf nog goed van vroeger. Meestal met mijn moeder, zo ging dat in die tijd. Kijkend naar alle taartjes en op zijn minst verlangend naar een wit puntje.
Gisteren was ik zelf met mijn kinderen bij de bakker. Maar deze zat in de winkelstraat van de stad. De klassieke elementen van vroeger zijn bij deze stadsbakkers veel minder aanwezig. De geur van brood is vervangen door de geur van bladerdeeg met frikandel, kroket of…

Ik had mezelf beloofd, naar aanleiding van Gladde Mark's belofte om geen beloftes meer te doen over concrete zaken, maar alleen beloftes over zijn inspanning om zijn best te doen zijn plannen voor dit prachtige land te vervullen, zodat hij nooit meer het vernederende woordje Sorry hoeft te zeggen en 'diep door het stof zou hoeven gaan' of misschien nooit meer 'de onderste steen boven zou hoeven halen', om over beloftes te schrijven en wat er mis mee kan gaan.
Waarom? Omdat, alleen in zeer…

Wie kent ze nog: de Germanen, de Angelen, de Saksen, de Franken, de Menapiërs, Nerviërs, Vandalen en Gallo-Romeinen; oftewel de ontelbare migranten van weleer?
Deze volkeren sloegen voor 400 al op de vlucht voor grote klimaatsveranderingen, oorlogen en hongersnood. Velen assimileerden en namen de taal aan van het volk dat ze opnam of veroverde. Zo gingen de Romeinen flink de mist in door de Germanen tot bondgenoten te maken. Ze sloten met hen een eeuwigdurend hulpverleningsverdrag. In ruil…

Gisteren las ik in de krant dat Lucy uit een boom is gevallen en daarbij breuken opliep, waardoor botten in haar ingewanden zijn gedrongen en zij ter plekke is overleden. Zij is overleden, volgens de NRC, onder een boom die langs een ondiepe beek stond.
Lucy is een australopithecus afarensis wier lijk op 24 november 1974 is gevonden, maar die ongeveer 3,2 miljoen jaar geleden overleed. De details van haar dood zijn zo precies, dat je haast zou toevoegen: voorlopig wordt aangenomen, dat ze niet…

Aristoteles heeft weinig naar de reclame op televisie gekeken.
De reclame op televisie is een aaneensluiting van boodschappen aan kijkers hoe wij gelukkig kunnen worden. De kern van die boodschap is natuurlijk, dat we iets moeten kopen. En het tweede punt is dat als we dat kopen, we kunnen genieten van datgene wat we hebben aangeschaft. Geluk is daarmee voornamelijk een passieve bezigheid.
We worden, qua denken over geluk, opgevoed door marktkooplieden. Ik heb niets tegen marktkooplieden, want…

De houten vloer, het douchegordijn en de koelkast mocht hij voor een prikkie overnemen. De hoge barkrukken aan de ingebouwde toog wilden ze graag meenemen. Deze waren immers door beide vaders van het jonge stel gemaakt. Emotionele waarde of zoiets. Stad en land afgezocht. Deze hoogte was nergens te krijgen. Vanaf een stoffige zolder in een nieuwbouwwijk zullen de krukken ons uitlachen de komende maanden. Gamil en ik moeten op zoek naar twee identieke exemplaren.
Een week later zeulen twee…

Het was al een tijd geleden dat ik écht een horizon gezien had. En de enige echte horizon is voor mij toch die van de zee. Ja, die schilderachtige wolken met koeien eronder en een schamel zonnetje, zijn ook prachtig. Toch heb ik bij een uitzicht midden in het land altijd het gevoel dat ik geblokkeerd word in mijn verlangens. Het voelt nooit als een horizon. Maar als een tijdelijk uitzicht dat steeds verandert.
De horizon aan zee heeft dat voor mij wel. Ten eerste is hij breed. Je voelt dat de…

Mijn moeder was de dochter van een slager uit Franeker.
Opa Piet, die ik me uit mijn jeugd herinner als een joviale man op klompen, was altijd omgeven door een karakteristieke aura, gevormd door het aroma van een eeuwigbrandend stompje sigaar, zijn gutturale stemgeluid, zijn aanstekelijke, met veel humor doorspekte levenslust en zijn van menselijke warmte kloppende hart. Hij had een imposante gestalte, robuust en vlezig, die meestal gehuld was in een camelkleurige stofjas die losjes en open…

Al werkend op mijn laptop op een overvol terras, op een van de laatste warme zomerdagen, neem ik de tijd het publiek om me heen te observeren. Het is een komen en gaan van mensen. Zakelijke afspraken, kinderen die in uiteenlopende talen bevolen wordt zich te gedragen - waarop in het merendeel van de gevallen universeel verstaanbaar gehuil volgt - alles komt voorbij. Van deftig opgemaakte dames, waarvan de make-up de warmte moedig trotseert, tot vol getatoeëerde wereldverbeteraars, blijkend uit…

Er is hard gevochten om Zeeland. Romeinen, Middeleeuwers, Hollanders tegen Vlamingen, Spanjaarden tegen Staatsen, Fransen tegen de Nederlanden en tenslotte Canadezen en Polen tegen de Duitsers.
En in al die oorlogen zijn Zeeuwen gedood door missers, bombardementen die beoogden vijandelijke soldaten te raken of die gewoon bedoeld waren om iets te raken, maakt niet uit wat. En waarom? Waarom sneuvelden de soldaten? Waarom sleepten ze hun wapens door de klei? Waarom groeven ze loopgraven, braken…

Dat de islam in ons vertrouwde landje zijn aanhangers heeft, mag als bekend worden verondersteld. Zeker als de met het verstrijken der jaren veranderde straatbeelden en negatieve beelden van allerlei fundamentalistische uitwassen, mede in aanmerking worden genomen.
Het assimilatieproces van buitenlanders verloopt, mede door de grote aantallen immigranten, traag, dan wel niet, met als gevolg, dat de gevoelens van autochtone en allochtone burgers ten opzichte van elkaar niet altijd even…

Zelf heb ik Henk nog nooit gesproken. Maar ik moest aan hem denken, toen ik een vrouw in Duitsland zag lopen. Ze droeg een tas waar in grote letters 'Henk' op stond. Ik weet zeker dat velen van u hem kennen. Henk ging vroeger met zijn volledige naam door het leven: Henk ten Hoor. Een winkelketen uit het noordoosten van Nederland, in ondergoed, sokken en andere basis kledingstukken.
Zelf kom ik uit het zuiden.
Maar ik kan me een weekend weg herinneren, ergens in de hoek van Drenthe en…

Er zijn te veel zaken, te veel onderwerpen, te veel vraagstukken in de wereld die me bezighouden. Dat weet u intussen wel van me.
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar het kan toch niet zijn dat ik de enige ben die zich druk maakt over wat er niet in de haak is?

Soms val ik van de ene verbijstering in de andere. Vooral als ik in het voorbijgaan bij de Plus de koppen in de landelijke kranten lees -ik heb ze thuis afgeschaft en ga zelfs niet meer in op de aanbiedingen van 'vier weken…

Ik liep de trap op en miste een tree.
Ik miste een tree. Ik ben nogal slordig aangelegd en dan mis je wel eens een tree. Die tree was er wel, maar mijn voet stond er niet goed op en daardoor gleed hij naar beneden en daardoor verloor ik mijn evenwicht. Op zich is dat geen probleem, want dat vang ik dan op door een arm in de lucht te gooien, mijn bovenlichaam een richting op te bewegen en als dat allemaal niet helpt zo plat mogelijk te vallen om te voorkomen dat ik naar beneden kukel.
Ik val zo…