Nederland versteent.

Twee boeken op de verplichte boekenlijst maakten op de midelbare school indruk op mij.
‘Plantaardig bewind’ (1964) van Jacques Hamelink en van Harry Mulisch ‘Wat gebeurde er met Sergeant Massuro’(1972).
Hamelink liet de wereld ten ondergaan doordat planten overal dwingend doordrongen.
Mulisch liet Sergeant Massuro, die last had van gewetenswroeging, volledig verstenen.

Ik herinner mij dat ik Hamelink erg fantastisch vond en hoewel het verhaal van Mulisch onmogelijker was kwam het bij mij realistisch over.

Aan deze boeken moet ik sinds een paar jaar denken nu ik dagelijks waarneem dat Nederland langzaam maar zeker versteent. Van de drijvende krachten in de boeken van Hamelink en Mulisch van de vorige eeuw zijn die van Mulisch in deze eeuw in het voordeel. Planten worden systematisch opgeruimd en maken plaats voor stenen. Overal in steden zie je op stoepen stapels stenen opgeslagen die in deze lentetijd gras en planten en struiken en bomen gaan vervangen. De belangrijkste reden voor deze systematische vervanging van groen door grijs is het gevoel van eigenaren dat een grijze tuin aanzienlijk minder onderhoud vergt dan een groene tuin.

Ik acht het niet uitgesloten dat zich langzaam maar zeker een kleine ramp aan het voltrekken is. De verstening - in het klein een zegen voor tweeverdieners - kan in het groot problemen opleveren voor waterhuishouding en diersoorten. Ik noem de egel, die in zijn bewegingsvrijheid in de stad dermate belemmerd wordt, dat deze populatie dreigt te verdwijnen.

‘Wat gebeurde er met de achtertuinen van Nederland?’:
een nieuwe bestseller voor Harry anno 2007?!

stenen groen grijs groen grijs

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 11 stemmen 1.228