Zaterdaggriet
De kandidate kan aan het woord beginnen.
“De I van 6”, zegt ze. Die komt op vier.
“De K van 9”, vervolgt ze. Dat wordt haar beginletter.
“De U van 12”, houdt ze de vaart erin. Die belandt op drie. En zo gaat het nog een tijd door, net zo lang tot zich een sliert van letters vormt met af en toe een hap eruit. Plotseling rinkelt ze met het belletje. “Ik wil graag het woord zeggen”, klinkt het. Dat mag. “Kruideniersmentaliteit”, zegt ze.
Oma staat met lege handen. Ze had haar kleindochter willen verrassen, maar de caissière gooit roet in het eten. Oma moet voor 14,95 euro afrekenen in het filiaal van Albert Heijn waar ze al haar hele leven komt. Vijf eurocent te weinig voor een gratis smurf, oordeelt de kassajuffrouw. Oma weet niet waar ze het zoeken moet. Haar wordt gemeld dat ze twee dingen kan doen: een extra artikel kopen of vijf eurocent bijleggen. Oma kiest voor de derde weg. Inpakken en wegwezen hier, en snel.
Arme kleindochter. Die loopt nu mooi Grote Smurf, Baby Smurf, Mopper Smurf, Bril Smurf, Klus Smurf, Voetbal Smurf, Potige Smurf, Smurfin, Muziek Smurf, Luilak Smurf, Boodschappen Smurf, Lol Smurf of Gargamel mis. Of Bak Smurf of Azraël. Maar ja, die laatste twee had ze al van haar vader gekregen. Daar had ze dus niet zo veel aan gehad. Misschien op de ruilbeurs, als straks blijkt dat ze er eentje tekort komt. Dat zal dan het blauwe wezen wezen dat oma door de neus werd geboord.
'Verbijsterd', 'boos' of 'kwaad' zijn niet de juiste woorden om haar gemoedstoestand in dezen te typeren. Oma was 'ziedend'. Om niet te zeggen 'des duivels', 'in alle staten', 'spinnijdig'. Wat is nou vijf cent! Kijk, het gaat natuurlijk niet om het geld. We hebben het hier over het principe. En om het lef van zo'n 'zaterdaggriet', met haar 'regels zijn regels'. Dan ben je bij oma aan het verkeerde adres. Pff, zo'n caissière is geen stuiver waard. Hooguit een column.
Geplaatst in de categorie: woede