Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

IJssel

Afgelopen maandag moest ik in Zwolle zijn.
Zwolle ligt ‘boven de rivieren’ en altijd als ik naar ‘boven de rivieren’ moet, dan maakt het me niet uit hoe vroeg ik op moet. En ik moest vroeg op.
Ik denk dat het komt omdat Zwolle langs de IJssel ligt. Ik ben geboren in een dorp langs de IJssel en ik heb wel eens gedacht dat een rivier door je heen kan stromen. In dorpen en steden rond de IJssel voel ik me thuis. Er is dat troostende van die altijd aanwezige rivier. Een moeder die nooit weg gaat.
Op de IJssel varen schepen waarvan ik geen idee heb waar ze heen varen. Wat moeten ze daar? Rotterdam is de andere kant op.
Er gaan pontjes. Pontjes zijn het meest arbeidsintensieve en inefficiënte vervoer wat je je maar kunt voorstellen. Er kunnen maar een halve man en een paardenkop op en ze gaan maar een paar keer per uur. De schipper kan er niet van leven en met dat drukke scheepvaartverkeer is het nog gevaarlijk ook. En de vaak aanwezige mist slaat op je longen.
Daarom moeten pontjes blijven. Een brug zou handiger zijn maar je zou de rivier amputeren.
De IJssel is het mooist als je van Arnhem naar Ellecom rijdt over de A348. De snelweg stopt abrupt uit ontzag voor die kronkelende slang van water die bij Doesburg wild meandert.
Pas na Brummen durft de snelweg zichzelf weer te hervatten. Daar waar de weg even geen snelweg is kom ik tot rust. De uiterwaarden zijn uitgestrekt en telkens weer anders. Ze staan vol koeien of zijn ondergelopen. Ze staan vol blaasbloemen of glinsteren van het vocht.
De IJssel is een eigenwijze rivier. Je moet lef hebben om van zuid naar noord te durven stromen.
Via Zutphen, waar Philips ooit neer had willen strijken en Deventer kom je uiteindelijk langs Zwolle.
Daar moest ik wezen en het water, wist ik, kwam gestroomd uit vertrouwd gebied. Zonder de IJssel hadden mijn vader en moeder elkaar niet ontmoet. De bus van hun eerste ontmoeting volgde de westoever van de rivier.
Ik heb mijn bestaan te danken aan de IJssel.

Schrijver: Marcel Harmsen, 15 november 2013


Geplaatst in de categorie: natuur

4.3 met 3 stemmen 177



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
mam
Datum:
15 november 2013
Heel erg ontroerend dit te lezen. Geweldig hoor.
Deze is heel erg treffend. Genoten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)