Tijd lijkt in het verleden meer waarde te hebben dan in de toekomst. We weten niet hoe oud we worden, wat er zal gebeuren en met wie. Ons besef van het tijdsgevoel in het vooruitzicht van ons leven is troebel. De terugblik is anders. We weten wat er gebeurd is, wanneer en met wie. Het zijn ervaringen die ons als mens vormen. We hebben meer besef…

Niet iedereen is er blij mee. Dat schijnt niet te kunnen in een democratie. Je moet je neerleggen bij de dictatuur van de meerderheid. Als 52% zegt vertrekken, en 48% zegt blijven, dan moet je wegwezen. Dus iets meer dan de helft is jubelend en iets minder dan de helft is teleurgesteld. 't Maakt niet uit wat de geleerden ervan zeggen, we hebben afgesproken…

To be or not to be, that is the question. De campagne is een feest van leugens en er is één dode gevallen – een vrouw die tot haar laatste seconde een gehate politicus was, want alle politici worden gehaat, maar de seconde na haar dood bleek ze een heilige. De mensen stonden één dag stil. Ze keken naar de foto’s van de jonge vrouw. Goedlachs, ieders…

Mijn favoriete columnist vertelt in een interview dat hij om tien uur gaat zitten en dan nog geen flauw benul heeft waar zijn stukje over zal gaan. Tegen het eind van de middag is hij tevreden. En zit er altijd een zin in zijn column waardoor hij zich de grootste schrijver van Nederland waant. Op zo'n dag gooit hij wel zes liter water naar binnen.…

Ik heb een hekel aan nuchterheid. Het is een saaie doordachte manier van denken, die alleen in tijden van paniek uniek kan zijn. Verder is nuchterheid de grijze muis op de loer die ons wil behoeden voor alles in het leven wat de moeite waard is. Ja, ik meen het. Vrouwen en nuchterheid gaan sowieso niet samen. Als man vind ik dat we vrouwen op…

Ik hou van alle goeie poëzie. Maakt me niet uit van wanneer of van wie. Zolang ze maar doordrenkt is van finesse. Kan ik mijn dorst naar ware diepgang lessen. Hoe meer zij van enigma is doordrongen. Hoe krachtiger mijn hart klopt in mijn longen. En eenmaal opgenomen in mijn bloed. Verspreidt haar warmte een robijnen gloed. Die ik voor altijd in mijn…

Eén van de beroemdste vergeten liederen is ‘This land is your land, this land is my land’. Het is bekend gemaakt door Peter, Paul and Mary, maar was oorspronkelijk geschreven door Woody Guthrie. Ik wist het ook niet. Maar wat helemaal nieuw voor me was, was de heel mooie strofe die uit het lied verdwenen is. Was a high wall there that tried to…

Met heel grote verbazing zat ik op de televisie mee te kijken naar een uitzending over een Russische gevangenis. Niet zomaar een bajes, waar mensen al tekeer gaan als ze "niet goed behandeld worden", nee een gevangenis met hoofdletters. Dus ook geen gevangenis waar men klaagt als men geen computer heeft, geen bajes waar "gelucht" mag worden in…

Woonbegeleider minderjarige asielzoekers. Het lijkt me prachtig. Lees de vacature vijftien keer door. Drie medewerkers, fulltime, 240 dagen per jaar. Ik reken me suf maar kom er niet uit. Mail, bel, word niet teruggebeld, bel nog een keer. 'Je bent wel een doorzetter!' zegt de vrouw aan de andere kant van de lijn. 'Nee, je hoeft je huis niet…

Ik snap veel. En wat ik niet snap probeer ik te snappen. Maar het gebeurt me ook weleens, dat de situatie kansloos is voordat ik aan het snappen toe kom. In mijn hoofd staat een denkbeeldig aapje met bekkens tegen elkaar te rammen om de leegte op te vullen. Mijn gevoel stuurt in paniek SOS berichten naar mijn hersens: jongens, wat moeten we!? In…

Het komt wel eens voor dat ik ergens beland door omstandigheden. Vroeger toen ik nog de illusie had dat het leven louter uit hoogtepunten zou bestaan, ging ik die uit de weg. Maar, ouder en wijzer, heb ik geleerd om de treurnis in het leven te romantiseren. Een gave waar je niets aan hebt. Tenzij je schrijver bent. Het was ergens diep in Duitsland…

Toen ik vanochtend m'n vaste boswandeling maakte in gezelschap van het kwispelwezentje met de krokodillenkaken, en ik me afstemde op het onderwerp van de zaterdagcolumn voor nederlands.nl, en mijn netvliezen met al het groen van al het uitbundige, overweldigende gebladerte werden ingekleurd, realiseerde ik me dat het pilaartje tekst deze keer over…

Gloria Wekker is cultureel antropoloog en voor u bang wegklikt: iemand die stelling neemt in het zwart-wit debat. Volgens Gloria zit vierhonderd jaar slavernij nog steeds tussen uw en mijn oren. Daardoor wordt er onder andere bij de politie systematisch gediscrimineerd. Het bijzondere van haar bijdrage aan het debat is dat ik het totaal oneens ben…

Het werd me zomaar gezegd. In een echt gesprek ook nog. Het woord kende ik wel, maar toen ik mijn gesprekspartner het hoorde uitspreken, kwam de klank me niet bekend voor. Mijn hersens voorzien mij doorgaans van elke informatie die ik nodig heb. Ze haperen niet veel. Deze keer wel. Ik voelde de leegte boven in mijn hoofd. Het leek alsof mijn hersenen…

In het begin van de negentiger jaren, toen ik nog in Oegstgeest woonde, ging ik eens per twee weken naar Den Haag vanwege twee belangrijke faciliteiten: de muziekbibliotheek in de Anna Paulownastraat en het Omniversum aan de president Kennedylaan. Bij de muziekbibliotheek leende ik cd's van voornamelijk klassieke muziek. Alle grote orkestwerken,…

Af en toe gebeurt het gelukkig nog. Dat creatieve individuen de mal kapot gooien, de deur intrappen, de status quo doen aardbeven, de vastgeroeste opvattingen losweken, en alle expertise van salonexperts naar de barrebiezen helpen met een werk, een opus, een uitvoering, een product, een geestesvrucht waar niemand omheen kan. Waar iedereen voor stopt…

Mijn levensgezellin is een zeer wakkere dame die er telkens weer in slaagt om frisse, uitdagende vragen tussen de houten wanden van ons huis te laten resoneren. Gisteren vroeg ze plotseling: van wie zijn we eigenlijk? Zo'n vraag kan dagenlang doorzingen als een neuriënd jongenskoor op de achtergrond van onze dagelijkse conversaties. We zijn een…

Het leven maakt soms gekke bokkensprongen. Niet dat ik veel bokken heb zien springen in mijn leven. Maar het gezegde is te mooi om te laten liggen. Het dekt de lading van mijn column aan u perfect. Zoals velen van u ben ik getrouwd. Als ik terugkijk herinner ik me de hele trouwdag nog goed. De details, waaraan we in de voorbereiding gewerkt hadden…

Van het een komt altijd weer het ander. Zo schijnt het te moeten of willen werken. Is u dat ook opgevallen? Ons leven is een schier eindeloze aaneenschakeling van oorzaken en gevolgen. Alleen door ons stinkende (vanwege zweten) best te doen wanneer we ergens over nadenken, en de gevolgen van nieuwe inzichten zonder uitvluchten te implementeren, kunnen…

Een man met sneeuwwit haar vraagt me wat we aan het doen zijn. 'Ze lopen tachtig kilometer!' schreeuwt hij tegen zijn vrouw. 'In iènen dag?' buldert ze terug in heerlijk Brabants. 'Nee, daar doen ze drie weken over!' grapt haar zoon. 'Leuk dat jullie volgend jaar ook meedoen,' coach ik. De antwoorden laten zich raden. Het Kennedyvirus…