Zoals het oude jaar wordt afgesloten met terugblikken, zo wordt het nieuwe jaar ingeleid met voorspellingen.
Ontvankelijke of sensitieve geesten stemmen zich af op het signaal dat meteen in het nieuwe jaar wordt vrijgegeven.
De rationale hierbij is hetzelfde idee als dat wat ten grondslag ligt aan de Astrologie:
de configuratie van invloeden die werkzaam zijn op het moment van verschijnen (geboorte) zet een soort stempel op de nog niet gestolde was (waar kaarsen van worden gemaakt) van de…

Wat vermakelijk dat er zoveel verwarring is over het gebeuren in Keulen. Voor wie het nog niet wist: Er zijn daar waarschijnlijk heel veel vrouwen aangerand en bestolen tijdens nieuwjaarsnacht. En zelfs verkracht.
Waarschijnlijk; want het is puur op basis van aangiftes.
Ja zo’n zin moet je even twee keer lezen.
De aangiftes staan een beetje onder druk want de politie heeft niets gemerkt, er zijn geen filmpjes beschikbaar en er werd door de dames wel erg met de vinger gewezen naar ‘mannen…

De suffragettes waren Britse vrouwen die gelijke rechten voor vrouwen eisten. Bezien vanuit het heden, is dat een zeer redelijke eis. Maar in de tijd dat ze er voor vochten, was het voor veel mensen een ondenkbare eis, strijdig met een gezonde samenleving, een gevaar voor de vrede en welvaart. Vrouwen kunnen niet rationeel denken en dus niet juist stemmen en niet besturen, zo dachten velen toen. Dit was natuurlijk een denkfout, want ook mannen kunnen niet rationeel denken.
Maar dat terzijde. De…

“Op grote schaal aanrandingen en verkrachtingen van vrouwen door Noord-Afrikaanse en/of Arabische jonge mannen gedurende oudejaarsnacht in Keulen.” Dat is zo ongeveer de teneur van boodschap die ik uit het nieuws van de afgelopen dagen plukte.
Ik wil deze gebeurtenissen zeker niet bagatelliseren. Ongetwijfeld was er “iets aan de hand”. Ik heb alleen mijn twijfels over de vermeende omvang. Het waarom van mijn twijfel wordt me ingegeven door het volgende:
1. Berichtgeving kwam laat op…

Een nieuw jaar ligt als een leeg A4'tje voor ons. Een hele zwik kleurpotloden, wankel als mikado op tafel. Voor onszelf en de ander. Degenen die grootse plannen hebben, zouden beter veel mensen vragen mee te kleuren. Wanneer je op eigen benen wilt staan, houd dan vooral de kleurpotloden voor jezelf.
Zij die hun dromen scherp hebben, kijken vast al naar een kleurplaat. Slechts nog een kwestie van inkleuren.
Maak het jezelf vooral niet lastig dit jaar, de passer en liniaal liggen binnen…

Zo, die veldslag is weer voorbij. De oordopjes kunnen weer uit. De hond kruipt onder het bed vandaan. De kat uit de kast. Wij uit onze schulp.
Elke keer verbazen we ons meer over het onuitroeibaar ritueel dat ons land voor een halve dag verandert in een oorlogszone. Ik snap onze huisdieren heel goed. Dat ze het niet snappen.
Deze folkloristische(?) ongerijmdheid zal ook de onlangs hier gearriveerden uit de werkelijke oorlogsgebieden als mortiervuur of bombardementen in de oren klinken.…

Ik hou van steden, ik hou van slenteren en ik kan zelfs een kerst- of eindejaarsmarkt gezellig vinden. In principe. Want genieten is er niet meer bij tegenwoordig.
Afgelopen week was ik in het theoretisch mooie Middelburg, hoofdstad van de Nederlands-Duitse provincie Zeeland. Met het indrukwekkende laat-gothische stadhuis aan de Markt. De eerste indruk is: gezellig. Leuk al die bedrijvigheid. Totdat je je zintuigen echt openzet.
Wie haalt het in godsnaam in zijn bolle harses om deze plek op…

Het is nooit de bedoeling geweest om op mijn woorden terug te komen. Omdat je bijna zou verleren dat schrijven vooral leuk moet blijven. Met een rug die dwars ligt en je zit al zo onder de plak bij Particuklier & Zoon...dan loopt mijn hoofd om. Opgescheept met een huisschilder en z'n tic voor open ramen en maar blijven plakken...aan zo'n ouderwetse vliegenvanger dan maar?
Met het verdwijnen van buren, het gekeutel, de uitgedrukte peuken, een wrakke tafel...krijg je er wél het dakterras voor…

In het dorp is een markante persoonlijkheid heengegaan. Tussen twee bekenden met wie ik jaren hetzelfde pad liep, struin ik naar een lege kerkbank ergens achterin. De kerk hagelt vol. Mensen moeten staan. Deze avond krijgt het Huis van God ouderwets kippenvel om zoveel publiek. Het is dubbel. Prachtig en wrang. Ik ontwaar mijn oom van tachtig in het zwaar gehavende kerkkoor. Eén van de laatsten der Mohikanen. Ik denk aan de organist van een kerk verderop, een tachtiger met een rollator.…

Ik krijg een warm gevoel als ik denk aan een glazen huis, maar dat is een andere kas dan die van Serieus Request. Wie rond het einde van het jaar het gehad heeft met alle kerstfilms op tv en zijn toevlucht zoekt op de radio, stuit op vermoeiende jaaroverzichten (NPO radio 1), de Top 2000 (op 2) of Serious Request (op 3). Een glazen huis, ok. Maar waarom naast de voedselvoorziening dan niet ook de zuurstoftoevoer even afsluiten? En de luisteraars met donaties de luchttoevoer laten regelen.…

Om een of andere reden kan ik mij de eindshow van mijn basisschool waarin ik zelf speelde, nog goed herinneren. Het was een toneelstuk mede bedacht door de toenmalige Minister van Verkeer en Waterstaat: Mevrouw Smit-Kroes. 
U moet weten, ik had een hekel aan toneel spelen. Een tekst uit je hoofd leren en je op de planken voordoen als iemand anders. Het heeft nooit mijn voorkeur gehad. Het voelde altijd alsof ik leugens stond te verkondigen, buiten mezelf. In deze befaamde eindshow was het…

Kersttoespraak
ALEX: “Beste Landgenoten. Vooral dit jaar voelt het alsof in de komende stille dagen tussen Kerst en Oud en Nieuw, de met passagiers uitpuilende gondel van onze aardse mensenwereld onherroepelijk aan de ketting van onze goede voornemens wordt opgetrokken in de achtbaan van de Tijd, naar het balanceerpunt van de hoogste schans, om straks vanaf begin Januari, in vrije val het traject door te suizen dat we over een jaar zullen evalueren als ‘GTST 2016’.”
MAX: ‘Nee, nee,…

Afgelopen weken heb ik voor veel bedrijven gewerkt waarvan er enkele een curieuze beslissing hebben genomen. De beslissing om het kerstdiner niet meer kerstdiner te noemen maar eindejaarsdiner. Inderdaad; om andere culturen niet voor het hoofd te stoten. Wat is hier aan de hand?
Allereerst gaat het niet om culturen maar om geloven. We zijn compleet spastisch geworden als het gaat om rekening houden met onze islamitische en gekleurde medemens. Natuurlijk moeten zwarte pieten het veld ruimen:…

Soms denk je dat iets er eeuwig is. Dat heb je met alles wat er was op het moment dat je wordt geboren.
Zo stond er, niet tot mijn verbazing, een muur midden in Berlijn. Die muur was ondoordringbaar. Als Westerling mocht je er door, maar aan de andere kant van de muur wachtten jou spionnen die elke stap van jou in de gaten hielden. De mensen die aan de oostzijde van de muur woonden, mochten er mondjesmaat door en alleen als ze de zegeningen van hun communistisch regime bezongen.
Of als ze als…

Ik trek baantjes in een haast leeg zwembad. In mijn oneven banen zie ik een kerstboom achter glas. Bij iedere slag komen flarden van mijn week voorbij. De warme ontmoeting met een Servische schaapsherder uit Kosovo. Een huilende lesbienne uit Oeganda. Onder water, boven water. Lichtjes schitteren in het raam.
De herder leidt een rustig leventje op een berg. Van de één op de andere dag wordt deze hoogsensitieve man beschuldigd van moord. Het klinkt als een film. Vanaf de top ziet hij de rook…

Ineens schoot het me binnen. En eerlijk gezegd liet het me niet meer los. Ik wilde mijn eigen gedachte verder uitdenken alsof ik een bedrijf kon gaan starten. Want eerlijk gezegd denk ik dat wij, Nederlanders, onze identiteit kwijt zijn.
We hebben geen Nederlands Elftal meer. Dat gekke voetbal verenigt ons en geeft ons het idee dat we als klein land ook ergens meetellen. Dat dit verleden tijd is hoeft geen uitleg.
Onze samenleving is zo gemulticulturaliseerd, dat het erop lijkt dat dit onze…

Het regent weer.
Alsof het dit hele jaar dat we hier wonen alleen maar heeft geregend.
Ligt het aan de bomen? Is hun wens voor water zo sterk? Was het hier altijd al zo? Nat?
Schotland, ja, dat begrijp ik wel. Ierland ook. De hele sfeer van die plekken is geschilderd met de waterverf van de regen. Maar sinds we hier tussen de bomen wonen, onder de bomen, ondertussen de bomen, druilt het. Huilt het.…

Moeder Teresa wordt heilig verklaard. Zalig was ze al. Om heilig verklaard te worden door de Paus moet je minstens twee wonderen hebben verricht. De bronnen zijn het er niet helemaal over eens of de wonderen wel echte wonderen waren en of Moeder Teresa wel echt zo aardig en goedgeefs was als door velen verondersteld wordt maar ach een kniesoor die daar op let bij zo’n feestje.
Bovenstaande is de aanleiding tot een gedachte-experimentje mijnerzijds over religie in het algemeen. Als ik zo’n…

Mijn buurman gaf mij door de heg een verschrikkelijk boek. Meer dan duizend pagina’s ellende. Het was een redelijk droge geschiedenis van de concentratiekampen in Duitsland 1933-1945.
Natuurlijk weet je dat dit de plaats is waar de mens zich ongeveer het meest onbeschaafd heeft gedragen, maar je leert toch bij.
In de eerste plaats dat de kampen niet voor Joden zijn gebouwd, maar voor vijanden van Hitler. Duitse communisten en sociaaldemocraten waren de eersten die in 1933 de kampen van binnen…

Ik snel langs titels in een boekwinkel. Volle tafels, bekend en onbekend werk. 'Ik ben pelgrim' knalt uit een kaft. Pak het boek. Het is zwaar. Loop ermee naar de leestafel. Sla het open. De eerste zin. Ik schrijf het op papier:
'Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal herinneren.'
Ik sluit het boek. Daarna mijn ogen. Droom even weg. En laat de pen zijn werk doen.
Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal herinneren. Plekken die symbool staan voor de levens die geleefd…