De Klimaattop zit er op. Of we er de planeet mee gered hebben weet ik niet. Het was deze week wel de aanleiding om Jesse Klaver aan tafel te vragen in De Wereld Draait Door. En na Meat the truth hebben we nu ook Cowspiracy. Weer een film die ons vertelt dat vlees eten het klimaat meer kapot maakt dan je lief is. Meer ook dan auto rijden. Jesse maakt dankbaar gebruik van de gelegenheid om ons te vertellen hoe het zit. En hij doet dat op formidabele wijze.
Het gesprek is net zo voorgekookt als…

Iedereen kent het eigenlijk wel. Je stapt de deur uit en een hijgend geluid komt je tegemoet. Niet veel later gevolgd door een bezweet medemens in fluorescerend geel jasje en knipperend rood lampje. Het lampje kan te vinden zijn om het been of de arm, aan de schoen, op de borst en zelfs soms op het voorhoofd van de hardloper in kwestie.
Sporten is gezond! Dat is weliswaar niet altijd aan de uiterlijke kenmerken en gemoedstoestand van de sporter te herkennen. Maar bewegen op zich is natuurlijk…

Motto (Eliot):
…we zullen niet ophouden met onderzoeken
en het eind van al ons onderzoek
zal zijn dat we arriveren waar we zijn begonnen…

Zou het niet zo kunnen zijn dat sommige landen veel meer gebaat zijn bij een dictatoriaal leider dan andere landen?
Zou het niet zo kunnen zijn dat Bashar al-Assad, net als Saddam Hussein en Moammar al-Khadaffi een verdeeld land alleen bij elkaar kunnen houden met middelen als repressie en controle?
Zou het niet zo kunnen zijn dat voor andere gemeenschappen democratie (nog) helemaal niet de beste oplossing is?
Zou het niet zo kunnen zijn dat het organiseren van stammen, groeperingen, religieuze…

De telefoon gaat. Juul. Mijn vrouw. Dat ik thuis moet blijven en dat haar rijschoollerares met haar man mijn vrouw naar huis brengen. En dat we daarna samen naar de dokter gaan. Dat ze van het paard is gevallen. Dat ze nog uitzoekt, waarheen ze moet gaan. Dat ik wat eten voor haar mee moet nemen.
Ik smeer een paar boterhammen en even later staat ze voor de deur. Ze zit in de auto die door de man van de rijschoollerares is gereden en komt niet uit de auto. ‘Ik denk niet dat hij is gebroken.’…

“De aura is de naam die wordt gegeven aan een verondersteld energieveld dat, volgens verschillende esoterische stromingen, mensen en ook andere levende wezens zou omgeven” las ik op wikipedia.
Als je ook de ongelovigen wilt vangen in je auraweb dan zou je in het begin van je column juist niet moeten vermelden hoe je dat op slinkse wijze met omtrekkende bewegingen wel even zult doen. Maar...gelukkig ben ik een nieuwsgierige veelvraat en consumeer ik gewoon stug door van het gene dat mij…

Ik houd van mensen die iets te melden hebben. Daarom ga ik graag naar het theater. Lekker op het pluche in een intieme setting. Alleen maar ontvangen. Eén van die voorstellingen vergeet ik nooit meer, een avondje Stef Bos. Hij was zojuist teruggekeerd uit Zuid-Afrika en duwde ons diep in de modder. Hoe wij Nederlanders omgaan met onze bejaarden is om ons dood te schamen. Zo anders gaat het in Afrika. Waar mensen in de rij staan voor advies van de raad van ouderen.
Een paar simpele drukken op…

Vandaag las ik in de krant: Sterren halen de kerst in huis. Nou kan mij het geen kerstbal schelen wat BN’ers uitvreten thuis maar ik moest wel even terug denken aan de kerst vroeger bij ons in huis toen ik het las.
Sint Maarten en Sinterklaas hebben we weer gehad. Dat waren de feestelijkheden waar je als kind smachtend naar uitkeek. Snoep en cadeautjes en je kinderhand was weer gevuld. Kerst was ook wel leuk vanwege de sfeer maar pakjes onder de kerstboom waren er destijds niet bij in…

Het leven kan soms een bijzondere wending nemen. Voor mij is dit nodig geweest om het leven beter te snappen. Het 'drukke leven' is een maatpak dat we ons laten aanmeten. Het zit in ons hoofd. We rennen en lopen maar en zeggen 'wat gaat de tijd toch snel'. 
Het is eigenlijk humoristisch.
Wanneer we geen tijd maken voor elkaar, maar door blijven gaan met wat we moeten doen, dan gaat de tijd wel snel. De wereld zou er beter uitzien, als we meer emotie zouden tonen. In onze eigen wereld, maar ook…

Snifsnuffend op de bank. Het koude, natte weer eist zijn tol. Niet dat ik bij de pakken blijf neerzitten, want zitten is nooit een van mijn beste kwaliteiten geweest.
Neen, gisteren was in ons dorp, de huldiging van de sportkampioenen. En vooraf had ik een mail gekregen dat ik aanwezig moest zijn, en mijn jongste (verstandelijk beperkte) dochter ook. En het was koud buiten, bitterkoud.
Met ons taekwondoclubje halen we menige prijs. Ik heb niet veel leerlingen, maar die wat ik heb zijn stuk voor…

Ik wou het eens hebben over de aura. Maar hoe vertel je daarover zonder alle vooroordelen en kampen in een oogwenk te activeren en alle mentale deuren met de snelheid van het licht dicht te laten slaan?
Je moet met een verhaal beginnen, zegt mijn betere zelf; niet plompverloren (in de koude gracht gevallen) zeggen dat je het over de aura wilt hebben. Dat werkt niet. Degenen die er open voor zijn zullen het kritisch lezen en vergelijken met wat ze erover hebben gelezen. En degenen die er…

Het zou nooit op deze manier uit de hand zijn gelopen.
Maar op een andere manier.
Mevrouw Poetin zou tegen haar vriendinnen op Facebook zeggen: Ga niet meer om met die bitch van een Erdogan. Zij is echt een achterbakse trut. Weet je wat ze heeft gedaan? Een vliegtuig van mij neergeschoten. Die focking teef is gewoon crazy in d’r hoofd weet je.
Dat had mevrouw Erdogan niet op zich laten zitten en ze had mevrouw Poetin, tijdens een persmoment, demonstratief ontvriend. Daarna zou ze het volgende…

Een jongeman en jonge vrouw zijn al pratend aan twee zijden van het gangpad gaan zitten en ik zit achter de vrouw en vang flarden op.
Het is een gezellig gesprek. Het gaat over ouders. Zeg maar, het gewoonlijke geneuzel. ‘Mijn moeder is zestig,’ vang ik op en ik heb sterk de indruk dat ze ook vertelt hoe oud haar vader is. Maar langzaam neemt het gesprek een ernstiger wending.
‘Mijn vader was soms hartstikke gek’, legt de jongen uit. ‘Hij liep soms zomaar de tuin in, de straat op met…

Vanmorgen een grote rode envelop in A4 formaat met groene strik in de brievenbus.
Verwachtingsvol liep ik naar binnen en schonk mezelf eerst nog een kop koffie in alvorens de envelop te openen. “Schat, we hebben een prijs gewonnen denk ik”, riep ik naar mijn vrouw die ik zelden schat noem maar met een prijs in het vooruitzicht verschuiven de emotionele grenzen enigszins. Mijn vrouw reageerde niet omdat ze die flauwe grappen van me al 40 jaar heeft moeten aanhoren en dan laat het…

‘Fileprobleem? Er is geen fileprobleem. Mensen zijn onderweg van de ene hel – thuis – naar de andere – werk. Fijn als ze daartussen even de tijd aan zichzelf hebben,’ hoorde ik laatst iemand zeggen.
Helaas reis ik met de trein. De hel bevond zich de afgelopen week ook tussen de rails. Mijn laptop was stuk dus liep ik binnen bij de MediaMarkt. Daar bleek het Black Friday te zijn: het vagevuur vermomd als aanbiedingenparadijs. En ‘s avonds keek ik met professor Dijkgraaf in het…

Soms vraag ik me weleens iets af. Zo hoorde ik vanavond in het donker gegil van zwanen in de lucht. Ik liep een blokje om. Zwanen vliegen dus blijkbaar in het donker. Ik benijd hen om hun uitzicht. Tegelijkertijd vraag ik me af hoe ze dat doen?
Wanneer ik met iemand anders had gelopen, zo filosofeerde ik verder, dan was ik waarschijnlijk snel beroofd van mijn eigen gedachte. Met de vingers over een scherm tikkend had ik waarschijnlijk snel een antwoord gekregen. Op de vraag die een mysterie kon…

Noem een onderwerp dat aan de orde is, en er is controverse over. De een vindt dit en dat ander vindt tid.
De westerlingen vinden dat je van links naar rechts moet lezen en de oosterlingen achterstevoren en ondersteboven.
De rechtsen vinden dat ondernemingen elkaar moeten wegconcurreren en de linksen komen op voor de zwakken in de samenleving om die te ondersteunen.
Haviken willen een opstandig land met atoombommen of napalm platgooien en duiven willen alle partijen met elkaar verzoenen.…

Mijn moeder moest voor een foto van haar schouder (ze was uit de bocht gevlogen met haar ScootMobiel), naar het Gelre ziekenhuis in Zutphen. Door de radioloog werd aangeraden, om nog steeds onduidelijke redenen, om iemand mee te nemen. Die iemand was ik.
Ik reed de 76,3 kilometer op LPG naar Dieren. Na een kopje koffie met twee koekjes togen wij de 14,5 kilometer naar Zutphen. De foto’s namen 11 minuten in beslag. Wij gingen via het ouderlijk huis van mijn moeder en via het pannenkoekenhuis,…

Kijk, nu ben ik het eens grondig eens met Diederik Samsom (en de snotneus van GroenLinks) en dan is de VVD weer ontevreden! Hij wil dat Nederland 2050 CO2 neutraal is. Helemaal mee eens. Als we het niet doen, moeten de dijken hoger en verdrinkt Bangla Desh. Het zal een harde toer zijn, maar het is het beste.
Zegt de VVD dat het niet gaat helpen. Als wij het doen, gaan de anderen het niet doen en dan worden wij armer en wordt het toch warmer. Nee, dan het intellect van de VVD – de daadkracht,…

Vanmorgen om een uur of acht liet ik de honden uit. Wandelend langs een bosstrookje en een open akkergebied hoorde ik in de verte ganzen aankomen. Druk converserend in een taal die ik niet machtig ben vlogen ze in verbrokkelde v-formaties over.
Ik staarde omhoog en een gevoel van heimwee overviel me. Een verlangen naar een oeroud “huis” waarin het leven niet meer en niet minder was dan het leven zelf. Geen rafelrandjes van ellende en onheil maar ook niet van euforie en geluk. Gewoon het…