Geluk is...
Twee weken geleden ging ik een workshop geven. Ik was met de trein en moest nog een stukje lopen om bij de locatie te komen. Het was het begin van de avond en mooi weer. De weg leidde door een parkje in een nieuwbouwwijk en het was er heerlijk rustig.
Toen ik eenmaal gezien had waar ik moest zijn, had ik nog een kwartiertje over en ik ben even op een bankje gaan zitten. Dat bankje stond aan het water. Daarin bloeiden lisdodden en er zwommen een paar eenden. In de verte koerde een duif. In de stad vind ik dat irritante beesten, maar nu paste het geluid helemaal in de context. Naast de vijver was een fietspad en zo’n houten bruggetje over het water. Er kwam een jogger voorbij. Het voelde als zo’n lome zomeravond, waarop alle zorgen even van je afglijden. Om het helemaal af te maken vloog er een vlinder om me heen.
Ik zat daar op dat bankje, met een leuke avond voor me, en ik besefte dat ik gelukkig was. Gewoon, zomaar, in een nieuwbouwwijk, aan een kunstmatige vijver. Later, op de terugweg moest ik oppassen dat ik geen kikkers vertrapte.
Nu, twee weken later, koester ik nog dat gevoel van die avond. Meestal zijn het heel gewone dingen die je gelukkig maken. Geluk bestaat uit onverwachte momenten en je moet goed opletten, anders heb je ze alweer gemist. Maar dit keer niet, dit geluksmoment heb ik ten volle beleefd. En dat is op zich al weer een reden tot geluk.
Geplaatst in de categorie: emoties