‘Ik had me juist voorgenomen om het niet te doen’, zei een vrouwenstem achter me. Een lagere mannenstem antwoordde onverstaanbaar, maar het werd me duidelijk dat ik een intiem gesprek zat af te luisteren. ‘Ik wil het niet laat maken’, reageerde zij. Opnieuw was zijn stem niet duidelijk, maar een half gesprek volgen is soms voldoende om het hele gesprek te begrijpen.
Ze bleef vriendelijk.
‘Ik moet morgen vroeg werken.’ Een argument waar hij natuurlijk niet van terug heeft, maar dan…

Luuk Koelman legt in een filmpje uit dat er twee soorten columnisten bestaan. Zij die helder hebben wat ze willen schrijven en dan beginnen, en zij die gewoon beginnen en wel zien waar het schip strandt. Natuurlijk springen de meeste schrijvers zo nu en dan in elkaars vijver. Met of zonder zwembandjes.
Ik hoor absoluut bij de eerste groep. Om het mezelf nog lastiger te maken, schrijf ik ook nog eens vrijwel geheel autobiografisch.
Zo zag ik eens aan de overkant van de weg een man in amazonezit…

Gisteren wilde ik mezelf taalkundig kietelen. Misschien moet ik u eerst vertellen, dat ik één van de weinige mensen op aarde ben, die het woordenboek heeft gelezen. Van A tot Z. Echt waar. Het was heerlijk, verrijkend ook. Een jaar of twintig terug weliswaar. En ik schepte erover op, dat zorgde meestal voor een averechts effect. Het was 'Het beste zakwoordenboek der Nederlandse taal’, uit België. Je moest flinke zakken hebben, want dit 290 pagina’s tellende gevaarte paste niet in een…

Deze week heb ik toch weer een landelijk dagblad gekocht.

In de plaatselijke Plus staarde het verwarrende portret van Hillary Clinton's dubbel-gangster mij vanaf de omslag van de Volkskrant zó intrigerend vals aan, hetgeen zó'n interne verwarring in mij teweegbracht, dat ik willens en wetens toegaf aan de misleidende verkooptruc van de spinnenwebwevers die deze krant samenstellen.
Als dagelijkse scanner van alle werkelijk onafhankelijke internationale nieuwsplekken op het wereldwijdeweb,…

Het was deze week weer eens in het nieuws. Veel criminelen zijn op de vlucht omdat zij o.a. hun ex-vrouw hebben vermoord of verminkt. Mannen die hun voormalige echtgenote het leven blijkbaar niet gunnen. Dat liefde alles heeft te maken met vrijlaten en niets met willen bezitten, is hen totaal onbekend.
Na documentairemaakster Lieve Blancqueart stuitte ik op nog een heldin, namelijk op de Engelse Sue Lloyd-Roberts. Helaas overleed zij in 2015 op vijfenzestig jarige leeftijd aan leukemie. Van…

Ik ken een man die dingen doet, waarvan ik zeg, kan dat wel? Of beter gezegd - ik zou hem kunnen kennen. Ik heb geen bewijs, maar ik vermoed dat hij overheidsgeld uitgeeft aan zaken waar het niet voor bedoeld is. Dat is vast strafbaar. Maar ik heb dus geen bewijs en noem zijn naam niet en zelfs als ik bewijs had, ging ik niet naar de politie.
Want dan ging ik eerst naar hem om te zeggen dat hij er mee moest stoppen.
Maar zou ik ooit naar de politie gaan? Als ik bewijs had en hij er niet mee…

'Het is 110 kilometer maar je komt wel vijf kilo aan'.
In het wandelpeloton hoorden we vaak over dat lopende buffet daar in de polder. Dat deze tocht een begrip is, wil iets zeggen, wandelaars kunnen evenementen maken en breken.
Na de honderd, vorig jaar in België, zijn mijn maatje en ik er klaar voor. Denken we. De stap naar een nieuwe subcultuur, die van de 'long distance walkers'. Een stap van een uurtje of twee langer lijden. We willen nu eenmaal grenzen verleggen.
Vroeg in de avond…

Je kind is je alles. Daar hoeven we niet over te bakkeleien. Het is absoluut overweldigend om de liefde voor een kind met je mee te dragen, nadat dit is geboren.
Ik weet het nog goed, toen mijn eerste geboren werd. Mijn vrouw had werkelijk al het werk gedaan. Ik had als trouwe echtgenoot en doodzenuwachtige aanstaande vader echt wel iets toegevoegd. Maar veel kan het niet geweest zijn. De kracht, die vrij komt bij een geboorte, stelt de vrouw volgens mij dichter bij de natuur dan een man ooit…

Wereldorde
De vijftiende 'verjaardag' van 9/11 nadert.
De dodelijke dinsdag in 2001, waarop een zevental gebouwen van het World Trade Center in New York werd opgeblazen, een vleugel van het Pentagon met grote precisie werd verwoest door een explosie, en een Boeing 757 (Vlucht 93) boven Shanksville in Pennsylvania werd neergeschoten door een F16 van het Amerikaanse leger, blijft een modelvoorbeeld van hoe het goedgelovige volk, dat voor zijn nieuwsvoorziening afhankelijk is van de officiële…

Met stijgende belangstelling bekeek ik de documentaires van de Vlaamse Lieve Blancquaert. Die hadden als onderwerp geboortes over de hele wereld. Er komen dagelijks 364.501 kinderen ter wereld en het is nogal van belang waar of je wiegje staat.
Tegenover de speciale geboortehotels en heel veel daartussenin, staat het thuis bevallen of in niet al te hygiënische situaties je kind baren. In de lagere kasten van India is dat laatste vaak het geval.
De schoonfamilie van de aanstaande moeder…

De heer Kanarie kan niet meer. Hij heeft aan wethouder Den Bulder uitgelegd hoe belangrijk het is. Hij heeft het aan alle fracties in de gemeenteraad uitgelegd en iedereen is vol begrip en wil wel toegeven, maar helaas, helaas, het kan niet anders.
‘Maar waarom, waarom dan niet?‘ vraagt mijnheer Kanarie, en het antwoord is steeds weer hetzelfde. ‘Als het anders kon, dan zouden we het doen.’ Een ambtenaar legt vriendelijk uit dat het de bevoegdheid van wethouder Den Bulder is en de…

Wederom sta ik op een zaterdag vroeg op om vijf keer te gaan zitten. Neem plaats op een meditatiebankje. Volg mijn ademhaling. Vrij snel verschijnt er een lach op mijn gezicht. Gelukkig zijn met niets. In de loop die volgt, voel ik dat ik loslaat. Beweeg me langzaam lichter.
De zenleraar neemt het woord. Hij zal met een lat rond gaan lopen. Een ieder die dat wenst, meet hij een rechte houding aan. De mensen om me heen gaan in op zijn aanbod. Ieder mens wil tenslotte aandacht.
Op mijn teken zet…

Op zaterdag naar de bakker blijft een klassieke boodschap. Ik herinner me dat zelf nog goed van vroeger. Meestal met mijn moeder, zo ging dat in die tijd. Kijkend naar alle taartjes en op zijn minst verlangend naar een wit puntje.
Gisteren was ik zelf met mijn kinderen bij de bakker. Maar deze zat in de winkelstraat van de stad. De klassieke elementen van vroeger zijn bij deze stadsbakkers veel minder aanwezig. De geur van brood is vervangen door de geur van bladerdeeg met frikandel, kroket of…

Ik had mezelf beloofd, naar aanleiding van Gladde Mark's belofte om geen beloftes meer te doen over concrete zaken, maar alleen beloftes over zijn inspanning om zijn best te doen zijn plannen voor dit prachtige land te vervullen, zodat hij nooit meer het vernederende woordje Sorry hoeft te zeggen en 'diep door het stof zou hoeven gaan' of misschien nooit meer 'de onderste steen boven zou hoeven halen', om over beloftes te schrijven en wat er mis mee kan gaan.
Waarom? Omdat, alleen in zeer…

Wie kent ze nog: de Germanen, de Angelen, de Saksen, de Franken, de Menapiërs, Nerviërs, Vandalen en Gallo-Romeinen; oftewel de ontelbare migranten van weleer?
Deze volkeren sloegen voor 400 al op de vlucht voor grote klimaatsveranderingen, oorlogen en hongersnood. Velen assimileerden en namen de taal aan van het volk dat ze opnam of veroverde. Zo gingen de Romeinen flink de mist in door de Germanen tot bondgenoten te maken. Ze sloten met hen een eeuwigdurend hulpverleningsverdrag. In ruil…

Gisteren las ik in de krant dat Lucy uit een boom is gevallen en daarbij breuken opliep, waardoor botten in haar ingewanden zijn gedrongen en zij ter plekke is overleden. Zij is overleden, volgens de NRC, onder een boom die langs een ondiepe beek stond.
Lucy is een australopithecus afarensis wier lijk op 24 november 1974 is gevonden, maar die ongeveer 3,2 miljoen jaar geleden overleed. De details van haar dood zijn zo precies, dat je haast zou toevoegen: voorlopig wordt aangenomen, dat ze niet…

Aristoteles heeft weinig naar de reclame op televisie gekeken.
De reclame op televisie is een aaneensluiting van boodschappen aan kijkers hoe wij gelukkig kunnen worden. De kern van die boodschap is natuurlijk, dat we iets moeten kopen. En het tweede punt is dat als we dat kopen, we kunnen genieten van datgene wat we hebben aangeschaft. Geluk is daarmee voornamelijk een passieve bezigheid.
We worden, qua denken over geluk, opgevoed door marktkooplieden. Ik heb niets tegen marktkooplieden, want…

De houten vloer, het douchegordijn en de koelkast mocht hij voor een prikkie overnemen. De hoge barkrukken aan de ingebouwde toog wilden ze graag meenemen. Deze waren immers door beide vaders van het jonge stel gemaakt. Emotionele waarde of zoiets. Stad en land afgezocht. Deze hoogte was nergens te krijgen. Vanaf een stoffige zolder in een nieuwbouwwijk zullen de krukken ons uitlachen de komende maanden. Gamil en ik moeten op zoek naar twee identieke exemplaren.
Een week later zeulen twee…

Het was al een tijd geleden dat ik écht een horizon gezien had. En de enige echte horizon is voor mij toch die van de zee. Ja, die schilderachtige wolken met koeien eronder en een schamel zonnetje, zijn ook prachtig. Toch heb ik bij een uitzicht midden in het land altijd het gevoel dat ik geblokkeerd word in mijn verlangens. Het voelt nooit als een horizon. Maar als een tijdelijk uitzicht dat steeds verandert.
De horizon aan zee heeft dat voor mij wel. Ten eerste is hij breed. Je voelt dat de…

Mijn moeder was de dochter van een slager uit Franeker.
Opa Piet, die ik me uit mijn jeugd herinner als een joviale man op klompen, was altijd omgeven door een karakteristieke aura, gevormd door het aroma van een eeuwigbrandend stompje sigaar, zijn gutturale stemgeluid, zijn aanstekelijke, met veel humor doorspekte levenslust en zijn van menselijke warmte kloppende hart. Hij had een imposante gestalte, robuust en vlezig, die meestal gehuld was in een camelkleurige stofjas die losjes en open…