De vrouw zag door haar raam hoe de regen met bakken uit de hemel viel. Ze hoorde hoe een zware wind de regen vergezelde en voelde een diep verlangen de elementen te voelen op haar huid. Ondanks het late uur, opende ze haar deur en liep de nacht in. Met haar gezicht naar de hemel, voelde ze de regen en de wind op haar wangen, haar lippen, haar voorhoofd. Ze voelde dat ze leefde. Er was nog steeds leven in haar, ondanks alle verlies. Ze liep terug naar binnen en pakte haar jas en sleutels. Daarna…

Het was ergens rond de eeuwwisseling dat barones Antoinetta van Annaland haar witte landhuis Wallsteyn op de Achtmaalseweg 158a verliet om permanent in haar Zuid-Franse kasteel te gaan wonen. Haar trouwe portier en landgoedbeschermer Lowie Vermeulen bleef achter om voor het landgoed te zorgen. Lowie is één van de vele vergeten mensen in deze harteloze, wreed-afstandelijke, alom met wantrouwen doorspekte, met moderne kasteelmuren afwerende wereld, maar hij bewijst nog steeds zijn trouw aan de…

Een paar weken geleden werd in Den Haag Joost Eerdmans geïnterviewd, binnenskamers ook nog en het mooie was dat de man, die de microfoon vast hield, zijn jas aan had, het was immers bere-koud buiten?
Als hij binnenstapt bij Joost zegt hij: oh wat is het hier warm en daar stond Joost in zijn overhemd, jasje over zijn stoel want tja het was dus 21 graden in dat onderkomen…. Dat terwijl ons werd voorgehouden dat overheidsgebouwen mee zouden doen en de thermostaat niet hoger gezet zou worden…

Commissaris Jules Amédée François Maigret zit kalmpjes zijn pijp te roken. Hij heeft zojuist op het terras van het Linge Hotel Elst op de Dorpsstraat 23 een lekker ontbijt genomen en nu zit hij bij hoofdinspecteur Willem Doolhof en bladert hij door het dossier over de drie onopgeloste moorden in Elst. 'Ik heb nauwelijks aanknopingspunten en al helemaal geen bewijzen!', zegt Willem, terwijl zijn haren te berge rijzen. 'Dat heeft u wel!', antwoordt Jules, 'want de plekken, waar de slachtoffers…

Alleen wanneer mijn emotie stroomt, stroomt mijn inspiratie. Alleen wanneer ik helderheid nodig heb, kan ik schrijven. Mijn woorden vragen het papier, dat altijd schenken zal. Er ontstaat een compositie. Ineens weet ik wat klopt. Lading wordt gevangen, gevoel getoond. Besloten en bevroren in die enige combinatie mogelijk. Pijnlijk tastbaar.
De woorden die jij tegen me sprak, zijn er ook nog. Niet gevangen door papier, maar vrij in de ruimte.
Ik zie een dimensie waarin woorden vast te pakken…

Na wat achteraf een sluimerende slaap blijkt, lijkt het alsof een bijna doorzichtig wezen, een bosnimf, misschien, zich losmaakt van de wortels van een oude boom. De wortels lijken zacht en elastisch, terwijl ze deze afwikkelt als de draden van een bol wol. Pas als ze opstaat, realiseert ze zich dat ze in het bos is, en ze begint te rennen. Zwierend door het donkergroen van het dichte woud, verdwijnt het stof van haar lichaam.
Als ze aankomt bij de oever van een bosmeertje, ontdekt ze het…

De hoogst energieke ouderling Arend van Bommel zingt iedere zondag met een groot genoegen. Hij evenaart het bereik van een operazanger en hij is altijd zichtbaar in zijn element. Hij neemt de gemeenteleden graag op sleeptouw naar meer begeestering en volume. Predikante Erica De Soete kan nooit boven Arend uit zingen en zij kijkt geregeld naar hem, waarbij zij altijd minzaam moet lachen. Ze lacht om zijn aanstekelijke inzettingsvermogen en zij is stiekem heel erg trots op hem. De gemeente kan…

Het is alsof ik waad tegen de stroom in. Mijn woorden blijven hangen aan rietpluimen. Mijn lach ligt op de bodem, maar als ik 'm wil pakken grijp ik iedere keer net mis. Ik bedek mijn hart met een bult stenen. Ga erop zitten en steek een stok in het water. Ik glimlach, kijkend naar die stok. Peilloze vertwijfeling. Twee woorden die een wereld aan beelden ontsleutelen in mijn hoofd.
Plots loop ik over een brug die lijkt te hangen in het niets. Sta ik er midden op? En ook de donkere nacht is…

Er waren eens drie kleurpotloden, Rood, Blauw en Groen.
‘Ik ben de allermooiste,’ zei Rood verwaand, ‘want ik ben de kleur van de liefde. Denk maar eens aan rode rozen, of een rood hart, allemaal symbolen van de liefde.’
‘Moet je hem horen,’ zei Blauw tegen Groen, ‘wat een opschepper. Er zijn heus wel uitdrukkingen, die niet zo vleiend voor je zijn, hoor.’
‘O, ja? Welke dan?’ vroeg Rood.…

Er was eens een olifantje. Hij woonde met zijn vader, moeder, zusjes en broertjes in een hele grote tuin. Het was geen echte dierentuin, want er waren geen hekken en het was vlak bij een grote stad.
De olifanten mochten vrij rondlopen in de stad en de kinderen gingen vaak naar de olifanten.
Het olifantje was altijd heel verdrietig. Hij vond zíjn kleur niet mooi!
Hij was grijs, net als zijn familie, maar hij vond dat een vreselijk saaie kleur.…

De 86-jarige waarzegster Wendelina van Ommeren, die o.a. aan theeblad lezen doet, wist haar pastoor Pieter Emanuels ervan te overtuigen om samen met haar naar de Ambassade Van De Russische Federatie te gaan. Na een stevig ontbijt in zijn kolossale pastorie aan de Molenstraat 31 in Naaldwijk tufte Pieter in zijn tweedehands Volvo naar het Heilige Geesthofje aan de Verdilaan in Naaldwijk, alwaar de krasse, oude dame al fris en monter gereed stond. Het kostte Pieter wel enige moeite om in de plooi…

Verdorie had het vannacht toch nog even, totaal onverwacht, redelijk gevroren. Ik wilde op tijd bij de bakker zijn om enkele van hun heerlijke warme broodjes te kopen. Kom ik bij m’n auto, waar ik met grote moeite de autodeur los kreeg. Ik glibberde over ons tweehonderd meter lange sintelpad naar de openbare weg. En toen ik er bijna was, hoorde ik een claxon. Links en rechts goed uitkijken, want er komt blijkbaar een auto aan die ik, in het mistige weer, niet goed zie aankomen. De bestuurder,…

Oh daar komt er weer eentje over energie klagen en jawel, dat doe ik ook met daarbij de vermelding - en vraag: hoe het in vredesnaam mogelijk is om, zoals in ons geval: wind-zon en groene energie de lucht in te blazen! Altijd dacht ik - of wij dan - dat er wijs aan gedaan werd om de zon, de wind en het groen te laten zorgen voor energie. Net als ál die mensen met zonnepanelen, die dachten ook heel slim te zijn, maar dat is van een andere orde nu.
Waar het om gaat is, dat wind, zon en groene…

Het is rond 19.00 uur en dominee Marinus van Geloven uit Waalwijk zit midden in zijn preek. Normaliter zitten de kerkmensen al verkrampt in de stokstijve kerkbanken, maar sinds er in Almkerk een serieverkrachter bezig is, zitten zij als bewegingloze zombies tegen elkaar aangedrukt. De enige beweging komt van hun kaken, die driftig op King-pepermuntjes zuigen. Wanneer iemand het aandurft om op een pepermuntje te bijten, dan wordt er boos en beschuldigend naar die persoon gekeken. 'Broeders en…

Na een saaie kerkdienst in de Sint-Gerulphuskerk te Vogelwaarde spoedt Zoetje Zoethout zich extra hard trippelend huiswaarts, bang als zij is dat die snotneus van een Krijn Krijger haar achtervolgt om haar stiekem ergens te knijpen waar zij absoluut geen zin in heeft. Krijn heeft dat al eens geflikt en toen was het net zo donker op straat. Hij heeft haar toen zomaar in haar billen geknepen en hij is daarna hard weggelopen. Hij had zijn capuchon opgedaan, maar Zoetje wist heus wel dat hij het…

Er is verdomd weinig te merken van inflatie. Als je nu probeert buiten te lopen, vliegen de raketten om je oren! Met kruiwagens en busjes wordt in diverse wijken het vuurwerk opgehaald, reeds van tevoren besteld en ook de losse verkoop tiert welig, wat zeg ik - tiert welig, welnee er worden blijkbaar jaren ingehaald die een soort van ‘achterstallig' waren omdat het niet mocht en kon!
De rijen bij de voedselbank zijn verdubbeld, mensen komen niet meer toe met waar ze gewoonlijk mee rond…

Het is de avond van 31 december.
Het oude jaar en het nieuwe jaar zitten te wachten tot de klok 12 uur zal slaan.
Het oude jaar is moe.
‘Ik ben blij dat mijn jaar voorbij is,’ zegt hij, ‘want het was een moeilijk jaar voor heel veel mensen.’…

Het was zo flink, zo stoer en zo manhaftig ook, ze hadden samen een plannetje gemaakt en nee joh - dat kon niet mis gaan, niet mislukken, het zou zo ontzettend gaaf zijn! En zo spraken Bobby en Jimmy af, morgen gaan we het doen, na het eten!
De spanning stond op de gezichtjes af te lezen, oogjes die straalden van de voorpret, de adrenaline speelde ook een rolletje mee natuurlijk maar ze wisten best wat ze moesten én konden doen, waren tenslotte al bijna tien jaar!
Vrienden voor het leven en…

Ze kwamen met hun keeshondje, nadat ze de eendjes hadden gevoerd, naast mij zitten op het bankje in het park.
Ik was er gaan zitten om in mijn krant gauw even de koppen te snellen. Onverwacht hoorde ik het kleinzoontje aan z’n opa vragen: ‘Opa, hoe kan het dat het ene dier veel ouder wordt dan het andere? Mijn hamstertjes zijn maar net twee jaar geworden en de eendjes hier zwemmen hier al veel langer rond en zijn volgens mij veel ouder.’
‘Nou jongen, dat heeft te maken met de grootte…

Na enig gesleutel en geneuzel lukte het de Belgische hacker en journalist Patrick de Poortere om een speciale opera-éh-afspraak met de zwaar onder vuur liggende president Vladimir Vladimirovitsj Poetin te regelen. Niet eens via zijn medewerkers, maar gewoon via hem zelf en op zijn privénummer, waarmee hij ook met zijn familie en zijn jonge scharrelkip Alina belt. Patrick is er natuurlijk hartstikke zenuwachtig onder, ook omdat hij werkelijk niemand over zijn bijzondere ontmoeting heeft…