“Kom, jongen!” Zijn oren vlogen de lucht in. “Kom op, slaapkop!” Hij hoorde een deur opengaan. De vroege ochtendgeur vloog recht zijn neus in. Hij hield van dit moment; het was het begin van een nieuwe dag. De keukentegels voelden koud aan zijn voetzolen. Hij rende de gang door, richting het licht. Even werd hij verblind, maar toen zag hij haar, wachtend…

Met op de achtergrond 'The Fool on the Hill' van The Beatles De robuuste en bruingeblakerde visserman Jelle Brandsma heeft zijn hele leven vis gevangen, net als zijn voorgeslacht. Hij viste op haring, paling, schol, brasem, kreeft, garnalen, oesters, noem maar op. Zijn ouderlijk huis stond in de arbeidersbuurt van Harlingen, waar het zwaar behelpen…

Bij het boodschappen doen twee weken geleden stonden er van die kale knollen in een potje als het ware te schreeuwen , neem me mee! En zo kochten wij, mijn buurman en ik beide zo'n onooglijk geval. Op de verpakking stond een prachtige bloem: wit op die van mij, rood op die van hem...voor hetzelfde geld was het andersom geweest: wit bij hem en rood…

Ik had te vroeg aangebeld aan de deur van de therapeute en moest wachten in een ruimte die bij nadere, tweede beschouwing erg kaal leek; kaler dan kaal, met in een uithoek aan de muur een klein boekenrek met een hoogst bescheiden verzameling boeken; verder nauwelijks gemeubileerd, maar wel met luxe, lederen zitmeubelen in opgewekte, vrolijke kleuren…

Het huis van de therapeute lag bijna onzichtbaar ingeklemd tussen een lingeriezaak en een computerwinkel. Ik belde aan en beklom twee trappen die leidden naar een kleine, vierkante kamer op de bovenste verdieping die lieflijk was ingericht met aan de muur Chinese prenten waarop de zwarte, geschilderde karakters een onbekende boodschap meegaven aan de…

Een snelle blik op buienradar leert dat ik nu uit de ochtendjas moet om nog voor de sluizen opengaan de boodschappen in huis te halen. De auto staat wat ongelukkig geparkeerd en ik moet achteruit over het tegenover ons huis gelegen grasveld insteken om de bocht naar de weg ... nou ja als ik dat allemaal uit moet leggen... VAST! De voorwielen gieren…

Hij staat er met een soort straatkrantje, niet de straatkrant die we jaar en dag zagen, maar een andere. Het lijkt niet eens op de vorige en dat is nou jammer, want in de vorige straatkrant stonden altijd leuke dingen, een voorwoord, een verhaal soms van een dakloze die een woning had gekregen en eindelijk weer aan het werk was. Soms gedichten,…

Grootheidswaanzin is het, al die aanslagen overal. Hoe komt iemand op zo een idee? Staat die persoon op met de gedachte 'hee mooi weer vandaag, laat ik me zelf eens opblazen en nog een hoop anderen met mij?'. Neen, hele organisaties zitten daarachter. En aan het hoofd van zo een organisatie: juist, iemand met grootheidswaanzin. Iets anders kan…

Mijn vader heeft het uiteinde van een zwarte rubber slang in zijn mond en zuigt uit alle macht. De andere opening hangt in ons aquarium. Hij heeft zijn ogen gesloten, zijn voorhoofd wordt rood en zijn wangen trekken samen. Zijn gezicht wordt net zo raar als de smoelen die ik voor de spiegel trek en waarvan mijn moeder zegt dat die voor altijd zullen…

En zo komt het voor dat we gezellig, (nou ja gezellig, ik HAAT boodschappen doen maar dat terzijde) in AH komen, een winkel waar drastisch verbouwd is en waar de klanten nog een beetje moeten wennen aan de andere indeling en zo....manlief staat al in de zaak, als ik aan kom lopen met de dan nog lege kar. Ik zie hem wild gebaren dat ik het tweede poortje…

Vandaag is het dan eindelijk zover, de voetbalwedstrijd tussen Feyenoord en FC Stedum gaat plaatsvinden in het stadion van Stedum. Het stadion is speciaal voor deze eredivisiewedstrijd voor enkele duizenden euro's opgeknapt. De molshopen op het deels door ganzen afgeknabbelde grasveld zijn door enkele Stedumse boeren vakkundig verwijderd, inclusief…

Het einde van zondag nadert, de zaterdag is zonder noemenswaardige incidenten voorbij gegaan, al ligt voor een belangrijk deel het gewone leven in Brussel plat. Terreur is wat de hoofdzaak in alle nieuwsbulletins te horen is, aanslag wel - of niet, bommen wel - of niet. Terreur is vreselijk, niemand weet iets concreets en toch: gaat het leven door…

Zondag, een belangrijke dag om eens heerlijk in bad te gaan. Bijna vol was dat bad en ik wilde er al instappen, maar dan besef ik dat ik beter eerst even naar kamertje 100 kan gaan. Ik kom terug en zie mijn kat met verbijsterde ogen naar mij kijken. Kennelijk was hij van het randje van het bad gegleden en in het water beland. Eigenlijk springen…

Met een vriend praten we over de op handen zijnde feestdagen, hij heeft twee jonge kinderen die natuurlijk Sint gevoelig zijn, elke avond braaf Sinterklaas liedjes zitten te zingen en drie maal per week de schoen mogen zetten, want tja, Sint kan niet elke dag door elke straat rijden hè? Nee andere kinderen moeten ook aan de beurt komen. De kinderen…

Als ik nog maar net uit het heerlijke warme bed ben wordt er gebeld, ik neem op: is het Patricia die maar niet snapt dat mensen zich zo druk maken om haar veel jongere vriend, ik zeg: meid maak je niet sappel, mensen moeten wat te zeuren hebben er is al genoeg narigheid en zolang jullie gelukkig zijn, wat kan het je schelen? Ja maar wat IK ervan…

Van de Soestdijkerstraatweg en van het ziekenhuis had ik mij een voorstelling gevormd in mijn verbeelding die in het geheel niet in overeenstemming bleek te zijn met de werkelijkheid. Deze werkelijkheid heeft na mijn bezoek de plaats ingenomen van mijn fantasierijke voorstelling. Ons brein koppelt willekeurig ideeën en voorstellingen aan elkaar zodat…

Zo gingen zij gezamenlijk richting ziekenhuis, moesten beiden naar verschillende specialisten en de tijden dat ze moesten komen lagen zo dicht bij elkaar dat ze gezamenlijk gingen. Zij moest eerst en natuurlijk liep het spreekuur uit, ze zat op hete kolen, niet omdat de kachel brandde, maar omdat ze de uitslag zou krijgen, van: zou het wel, zou het…

Op een flatbalkon -van de hoeveelste verdieping?- zaten Bert en Truus, een bedaagd echtpaar, gezellig thee te drinken. Beiden genoten van de zon, die ver in het najaar nog prettig aanvoelde. "Heerlijk dat we nu allebei met pensioen zijn," prevelde Bert, smakelijk kauwend op zijn ijswafeltje. "Ha, hoogst plezierig om vanaf hier over onze stad te…

Het meisje stak het lichtje aan in het lampionnetje dat ze samen met haar opa een aantal jaren geleden gemaakt had. Hij was er nu niet meer, maar het lampionnetje deed nog steeds trouwe dienst als ze zingend langs de deuren liep voor snoepjes in haar snoepzakje. Ze koesterde de dierbare herinneringen aan haar opa, hoe hij haar geholpen had om de vorm…

Van alles maakt een mens mee, van opstaan en met het foute been de grond raken alwaar een scherp voorwerp zich in mijn voet parkeert. Wauw, das niet tof sterker nog het doet verrekte zeer. Hinkend naar de badkamer alwaar blijkt dat er een oorbel in mijn voet zit. Nou hou ik wel van piercing, tenminste met mate dan, maar op die plaats is het een not…