Het was een prachtige lentemiddag, maar ik had er weinig oog voor. Gestrest parkeerde ik mijn auto voor de deur en slingerde het portier open. "Tsjonge jonge, wat een haast!" klonk het vanaf het bankje voor het huis. Ik zwaaide. "Hey Jannie! Sorry, geen tijd! Strak rooster. Vergadering over twintig minuten. Papieren vergeten." Buurvrouw Jannie…

Vreemde titel zeker wanneer je weet dat het dit keer niet om voedsel gaat, want als het gaat om restanten van eten, ben IK degene die zelden tot nooit iets weggooit. Maar het onderwerp had eigenlijk de titel VERF restjes moeten hebben, want daar gaat dit verhaaltje over! Als je moeite hebt met grijs haar, of wanneer je domweg wel heil ziet in af…

Mevrouw Werkman was druk in haar woonkamer bezig. Met zorg poetste ze de theekopjes en schotels schoon. "Wat is dat toch een prachtig schilderij boven mijn buffet," prevelde ze. "Ja, een meesterlijke uitvoering. Mijn overgrootvader Werkman heeft dat geschilderd. Hij was dan ook een kundig leider van de Dada, die ik zo bewonder." "Dat schilderij…

Het driemaal ‘cloppen’ ten teken dat er brand was uitgebroken. Nee, sirenes en alarmsystemen zouden nooit in staat zijn de goddelijke trillingen in zich te bergen en deze uit te laten gaan op de manier waarop wij dat door de eeuwen heen deden. Of wat te denken van onze manier van tijdsaanduiding? Deze liet ooit een ons bezoekende Italiaan enthousiast…

Mijn vriend had het van een koerier. Men had de anderen niet in veiligheid weten te brengen. Ze schenen, gezeten op de straatstenen, te wachten op het transport dat hen naar Duitsland en daarmee zo vermoedde ik naar het eind van hun leven zou brengen. Een godverlaten duisternis legde zich over mijn hart en drukte een zware kussen op het laatste restje…

Blij worden van een schouderklopje (niet te hard dan natuurlijk) een glimlach op je gezicht toveren bij het krijgen van een simpel complimentje. Thats me, oftewel dat ben ik, kom ik glansrijk en eerlijk voor uit. Je bent nooit te oud voor bovenstaande argumenten zeker niet als ze ook nog positief zijn. Weet je hoe makkelijk het is om iemand te complimenteren…

Weet je nog, die tijd van vroeger? Er werd een liedje van gecomponeerd en natuurlijk denken we allemaal aan toen! Was het zaligmakend, was het beter dan nu ikzelf denk van niet, sterker nog zeker weten dat het vroeger niet beter was dan nu. Dat het anders was, jazeker wel heel anders, niet te vergelijken! Dat zullen onze ouders die er niet meer zijn…

Het jonge kapstertje, dat zelf getooid was met aandoenlijke, kinderlijke staartjes, die boven oo haar hoofd parmantig waren samengebonden door kleurige frutsels, deed haar best om mijn onwilllige haardos te fatsoeneren en te disciplineren en een fantastisch, nieuw kapsel te creëren..... Mijn armzalige haar, dat heel zijn vroegere glorie verloren…

Saint Patrick's Day is het Ierse Koningsdag. Met het verschil dat alles en iedereen groen is in plaats van oranje. En het zal regenen natuurlijk. Niet omdat het 17 maart is. Het regent in Ierland altijd. Daarom is het ook zo'n mooi groen land. Verhalen over groen bier en groene rivieren, dat feestje willen mijn maat en ik wel eens meemaken. We lopen…

Tijdens een wandeling door het Brabants Natuurmuseum zagen ik en mijn vriendin, naast al die andere, schitterende en ontroerende, zij het opgezette, dieren, zoals katten, vossen, kraaien, sperwers ook die lieflijke Zwitserse honden met hun zo koninklijke en elegante natuurlijke bontjassen en met het vaatje cognac om de hals: de St. Bernardshonden.…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton waar reikhalzend naar wordt uitgekeken) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar men ook naar de kerstpakketten toe ‘Out of the box’ probeerde te denken), leunde uitgeput en nat van het zweet tegen een koude betonnen muur in een van de gangen van…

Gefeliciteerd, wil je dat ik meega als het zover is?‘ ‘Dat zou ik fijn vinden ja.’ ‘Dan zie ik je die dag bij de ingang van De Bank.’ ‘Afgesproken.’ Pylippe was opgelucht. Ze had al een naam in gedachten voor haar dochtertje. Nu en dan sprak ze die dromerig uit. De stad was goed beschermd tegen aanvallen van buitenaf. Daar was wel het een…

Het was in een tijd dat Moeder Aarde al lang niet meer bestond. Het was in een toekomst, niet te vergelijken met het leven zoals dat was in de eenentwintigste eeuw en daarvoor. Uit verschillende richtingen kwamen de vrouwen met hun kinderen naar het Trefpunt op het grote plein. Er werd gekust, er werd gezwaaid en de kinderen, variërend in leeftijd…

Wulpse Alie kwam opgewonden het huisje van ouwe Kees binnen. ''Moet je eens horen zeg, ik zat net in de autobus vanaf Assen toen een oude man naast mij ging zitten. Op een gegeven moment stootte hij mij aan, en zei: ''Vrolijk Pasen en Jezus zal terugkeren op aarde.'' Ik zei toen tegen hem, laat Hij dan gauw komen, misschien komt er dan vrede…

A Aargrond = aarde die op de grond onder Bomulavie gehaald wordt Aarstuk = landbouwlocatie in de boom, akker Akost = grote zware bijl met een speerpunt B Band-ensi = gezin of familie Blesda = eetbare bes die aan Bomulavië groeit Brombie = zeer agressieve wespensoort, leeft en jaagt in ensi’s C Consta = kabouter agent D Drapé = een zomerjurk…

Op de steek, waar Elebout ontwaakte uit zijn meditatie, staat de safuun. Deze safuun is in de loop der eeuwen uitgegroeid tot een indrukwekkend bouwsel vol van pracht en praal. Men zegt dat de safuun een eigen leven is gaan leiden en zichzelf heeft laten uitgroeien en daarbij allerlei nieuwe onbekende levensvormen heeft ontwikkeld om de huidige oogverblindendheid…

Bomulavië is een wereld in de vorm van een eeuwen oude grote boom waarvan de vleugen altijd groen blijven. Het is een statige reus die in stilte zijn dagen slijt onder de zon en nooit lijkt te slapen. Altijd is er wel ergens in de toppen van de boom of diep in de vleugen een nieuwe spruit aan het ontkiemen of een oude steek aan het afsterven om zo plaats…

Burgemeester Krelis op bezoek bij het echtpaar Wout en Janneke en had een verzoek, en zei: ''Vanmorgen vroeg ging de telefoon op mijn bureau en kreeg ik de secretaris van het Kabinet aan de lijn. Ik schrok mij kapot, want morgen komt ook de minister president en de vrouwelijke minister van onderwijs hier naar toe, weet ik veel waarvoor. Willen jullie…

Hij spreekt me toe. Zijn vertrouwde stem. Ik richt me op mijn ademhaling want ik weet dat hij dat zal gaan vragen. Een rondgaande beweging gaat tot diep in mijn buik. Zonder haperingen. Het voelt anders vandaag. Sneller dan ooit voel ik emotie opkomen. Diepe stukken. Babygehuil. Toch is het niet pittig. Alsof ik een fikse kater doorleef. Weten dat je…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een heilzaam feuilleton, voor lichaam en geest) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar men formeel leren versus informeel leren in een nieuwe context liet indalen), keek naar de kleurige laserlichten die over zijn hoofd heen en weer flitsten en voelde een aangename…