De geloofsstrijd in Bergharen is nooit helemaal verdwenen, al lijkt de vrome schijn dit niet te bevestigen. In de boerderij uit 1642 op de Aaldert 9 woont de eeuwige vrijgezel Drikus Molenaar, die strikt volgens de strenge, protestantse leer leeft en die niet van plan is om dat ooit te veranderen, want wat hij als kind heeft meegekregen, is heilig voor hem. Dominee Geurt Dobbelaere van de PKN-kerk op de Veldsestraat 60 vindt, dat Drikus nog strenger is dan Luther en Calvijn. Drikus echter zal…

Misschien kende je Dré wel. Dré, waarvan de pa en ma een boerderij hadden, met 70 koeien, een melkrobot, en Dré. Tot hun dood voor zijn pa en ma gewoon “Us Dréke”.

Al van jongs af aan was Dré op zoek naar het geluk. Hij had er over gehoord, zoals dat er “gelukszoekers” zijn en dat iemand “niet voor het geluk geboren is”. Geluk moest wel heel bijzonder zijn, en wel zo bijzonder dat hij nog nooit van iemand gehoord had dat die dat gevonden had, ook zijn pa en ma niet. Als hij…

De oude pandjesbaas en antiquair Siebe Siepel is een soort Ebenezer Scrooge met duistere praktijken. In zijn pand op de Midstraat 32 in Joure gebeuren al jarenlang de meest vreselijke zaken, al kan niemand het bewijzen en durft niemand erover te spreken. Zijn zaken gaan alleen maar voor de wind en hij is dol op slagroomtaart en chocolade. Zijn taille is zo breed geworden, dat hij zijn broeken speciaal op maat moet laten maken. Het liefste zit hij achter zijn bureau de winst van de dag te…

Gisteren moest ik voor een afspraakje naar onze apotheekhoudende huisarts. Ik was flink op tijd, maar helaas het liep weer eens uit. Vanuit de apotheek liep er zo af en toe een medewerkster met iets naar de receptioniste of naar een van de artsen. Het geklik van de hakken kondigde aan dat er weer eentje op komst was.
Mijn overbuurman, die tegenover me zat, keek ook op. Het betrof een prachtige jongedame in een dun bloesje waar de snuitjes van haar borsten doorheen dreigden te prikken. Ze…

Het kan me eigenlijk geen steek meer schelen, wie er schuldig is en wie niet, het moet stoppen! Het kan me geen bal meer schelen wat de reden was, ze moeten kappen, nog minder maakt het me wat uit, wie gelijk heeft- wie niet, die idioterie van landje veroveren moet stoppen, kappen, afgelopen zijn!
Oorlog voeren, misdaden plegen, moorden op je geweten hebben, mensenlevens die niks waard zijn en omdat jij, dwaas in Rusland de hele zaak begonnen bent krijg jij een dikke vette middelvinger naar je…

De Haagse journalist Sjaak van Bommel is een reusachtige primeur op het spoor en hij heeft zich daarvoor op het terras van Hotel Restaurant 't Goude Hooft op de Dagelijkse Groenmarkt 13 in Den Haag geïnstalleerd. Hij is al aan zijn derde bakje koffie begonnen, terwijl hij zogenaamd de NRC leest. In feite let hij nauwlettend op het stel, wat onlangs een paar tafeltjes verder is komen te zitten. Er komt iemand met een ratelende fiets voorbij, die opvallend naar hem zwaait. Het is Piet Zwaardvis,…

Gisteren hebben we afscheid van je genomen. De aula was vol met mensen, die jou gekend hebben. Je klasgenoten waren er allemaal. De directeur van je school heeft mooi gesproken, zeiden ze. Ik heb er niets van gehoord, ik was te verdrietig. Ik kon niet huilen, ik had geen tranen meer.
Pappa keek strak voor zich uit, ik kon zien hoe moeilijk hij het had.
Er waren heel veel bloemen en lieve kaartjes.
De man, die jou heeft aangereden, was er ook. Hij zag er slecht uit, hij huilde.…

Prins Willem V van Oranje-Nassau ontkende dat hij verliefd was op de Gelderse freule Francina Godardina Constantia van Lynden, sterker nog, hij beweerde zelfs dat hij haar lelijk vond. Toch was Francina jarenlang één van zijn minnaressen en hebben de patriotten dit gegeven gebruikt om de prins zwart te maken. Het was dan ook niet erg kies tegenover zijn vrouw Wilhelmina van Pruisen, met wie hij vijf kinderen had gekregen. 'Ach, zoiets gebeurt al eeuwenlang in de adellijke kringen!', had hij…

Sprookje van de eenzame loner haan en de tien kipjes
van foppe
Er was eens een kleine haan, hij woonde in de friese wouden. Hij zat daar bij een boer in het hokje en kreeg matig graankorrels en een kleine loopruimte. Daar zat hij dan maar wat en kukelde trouw zijn ochtend groet maar de boer kwam niet van bed maar om acht uur dan was hij alweer in slaap gesukkeld want hij was om vijf uur al wakker.
Op een dag kwam de boer niet. De haan maakte zich geen zorgen. Maar toen de derde het erg waaide…

Om nou te zeggen dat ik me door reclame laat beïnvloeden; ik dacht het niet.
Toch weet ik dat we onbewust toch worden beïnvloed, ook al proberen we slechts dat te kopen wat we nodig heb.
Ik ken iemand uit de buurt die als ze gaat winkelen dat koopt wat het in de aanbieding is. Bij die figuur zit de diepvries vol met aanbiedingen van inderdaad allerlei soorten diepvriesproducten en haar kelder en sommige kasten zitten vol gepropt met blikjes groenten – zoals die met doperwten en worteltjes,…

'En, meneer pastoor, heeft de haaienvinnensoep lekker gesmaakt?', vraagt de dienstbode Diena Kalkoen aan pastoor Kobus Koopman, die nog zichtbaar zit na te genieten. 'Bijzonder aangenaam, lieve Diena, maar er is zeker nog ruimte voor het hoofdgerecht!', antwoordt Kobus, terwijl hij met zijn rechterhand liefdevol over zijn eigen, dikke buik wrijft. 'Ik ga het meteen halen, meneer pastoor, eventjes de lege soepkom meenemen!', zegt Diena met een grote glimlach, want zij geniet net zoveel als Kobus…

We konden erop wachten dat een escalatie als antwoord zou komen op het vreedzame verzoek van Zelenski: te stoppen met deze nare oorlog. We zagen het aankomen, de onvoorspelbare actie die een direct gevolg zijn van mensen die de hersens wel op de juiste plaats hebben zitten en ze ook gebruiken!
Verdwaalde raketten kwamen terecht in Polen, ‘slechts‘ 100 kilometer verwijderd van de oorspronkelijke plaats waar ze verwoesting aan moesten brengen.
We konden erop wachten, maar nu de grootste fout…

Ach in deze woelige tijd gebeuren er ook best grappige dingen, zoals: een gesprek hier in huize T, eega zegt, als het nieuws klinkt dat de Sint aankomt, nou, die komt niet voor mij hoor. Manlief is blijkbaar in de veronderstelling dat ie in deze tijd op de stoeltjes van de kleintjes mag gaan zitten en ik zeg: kom op zeg, doe eens volwassen….
Dom van mij, want hij zegt, je moet kind zijn en met een noodgang door de winkels lopen, overal snoepgoed, overal lekkers, pepernoten, kruidnoten in alle…

In het bos staan talrijke bomen en boompjes. Sommige bomen zijn erg oud, andere komen nog maar net kijken.
Zo staat er een eerbiedwaardige grote, oude boom al jaren te dromen. Hij heeft al veel bomen zien komen en gaan. Hij heeft ze allemaal overleefd.
Op een dag wordt er een jong boompje naast hem geplant.
Het boompje kijkt verlegen op naar die grote boom naast hem. Hij durft bijna niets te zeggen. Maar trekt toch de stoute schoenen aan en zegt onderdanig: 'Dag, meneer.'…

De Sint Johannes de Doperkerk in Lage Zwaluwe had in 1889 nog een behoorlijk gevulde parochie, die helemaal verguld was met hun pastoor Dominicus Huberts, een gezellige, dikke man met een Chriet Titulaer baard. Ondanks dat meneer pastoor al in de zestig was, maakte hij nog steeds een kwieke indruk en kon je hem soms zien huppelen, wanneer hij iets teveel van de miswijn had gesnoept. Die miswijn moest altijd verdacht snel weer worden aangevuld, maar men gunde meneer pastoor ook een lolletje en…

De dag, dat Adelbertus de Mol de beeldschone Guurtruida Mollevanger zag, veranderde zijn leven compleet. Adelbertus is geboren en getogen in Katwijk aan Zee en zijn ouders zijn trouwe kerkgangers, waardoor hij iedere zondag twee keer de Andreaskerk uit 1416, die aan de Boulevard staat, van de binnenkant bekeek. Zijn vader Engelmundus heeft zijn hele leven in de visserij gewerkt en zijn moeder Antonella deed de huishouding en heeft negen kinderen grootgebracht. Adelbertus ging naar de Andreas…

Vanuit het UMCG, waar ik voor controle was, belde ik naar mijn vrouw dat ik er weer aankwam. Over zo’n veertig minuten ben ik weer thuis, tenminste als er niet teveel files zijn en de boeren geen acties houden.
‘Goed dan bereid ik de maaltijd met spruitjes alvast voor,’ zei ze. Helaas niet mijn favoriete groente, maar gelukkig geen stamppot zuurkool of rabarber.
Zo bekeken krijg ik er zelfs een beetje zin in. De spruiten opsieren met stukjes wortel en dan ziet het er gelijk een stuk…

Hij ligt hier voor me. Jouw identiteitskaart met op de voorkant een portretfoto van jou. Gemaakt bij de fotograaf F.A. Zeiberdlich in Theresienstadt/Terezin. Er staat: Identitätskarte für Marie Namr, Tochter des Hrn. Josef Najmr, B.J. Arbeiter. Of jouw vader was arbeider of jij was arbeider. Of beiden. Datum: 1. Jänner 1943. Burger, Marie Najmrova. Of het nou 1943 of 1843 is, is heel moeilijk te zien, maar ik ga uit van 1943, omdat de fotokunst van arbeidersdochters in medio 19-de eeuw niet…

Er gaat geen dag- of deel ervan voorbij of er wordt wel melding gemaakt over energie, over gas, verbruik, stikstof of meer van die nieuws items…corona is verdreven door de oorlog, zo lijkt het althans. Gelukkig dalen de mensen qua het virus al moet ik zeggen dat er een nieuw virus is opgedoken en wel: het energie-verbruik-virus. Er moet nog een leuk woord voor gevonden worden, dat dan weer opgenomen wordt in de DvD natuurlijk?
Maar nu over het verbruik-virus, waarmee ik dus verschrikkelijk…

Alida, een meisje van acht jaar, veegde steeds keurig de vloer van haar slaapkamer. Het stof schoof ze onder haar bed, tot in een gat van de muur.
Het was avond; ze kroop lekker onder de dekens. Zoals Alida graag had, stonden de deuren van slaapkamer en badkamer een eindje open. Langzaam dommelde het meisje in...
Maar opeens ging ze verschrikt overeind zitten! Wat was dat voor getrippel? Muizen, ratten?
Ze sprong haar bed uit, riep vader en moeder, die nog in de huiskamer zaten.…