Een grappige titel eigenlijk maar zo heet nou eenmaal de voorstelling waar mijn/ onze kleindochter een rol in speelde en waar ik gisteren voor de tweede keer heen ging in het Hofplein theater in Rotterdam. Opgehaald door mijn eigen kind waren we getuige van een meisje van 16, wat de sterren van de hemel speelde, die ze ook van de hemel zong in een paar…

‘Elke keer als ik een regenboog zie, stuur ik je een gedicht,’ zei hij. Ze hadden elkaar jaren geleden ontmoet in een cafeetje. Ze kwamen toevallig met elkaar in gesprek en het klikte zo goed, dat ze besloten om de rest van de dag met elkaar door te brengen. De dag werd een week. Ze raakten niet uitgepraat. Toen moest hij weg. Hij reisde voor…

De reden dat ik een Leifheit gebeuren aanschafte was simpelweg omdat: het net als veel andere bekende merken altijd aan te vullen was- er altijd een artikel kon worden besteld en dus: heb ik een zogenaamde ‘ lawaaiemmer’ zo eentje waar je de steel met bijbehorende natte pad insteekt, die je vervolgens een aantal malen naar omlaag drukt en die dan- dweil…

‘Wat zeg je?’ vraagt mijn vrouw. ‘Ik moet weer eens naar de brillenboer.’ ‘O, dat kan vanmiddag wel,’ meende ze. Ik vind het prettig als ze even meegaat, dan kan ze gelijk het montuur beoordelen. Mijn ogen zijn namelijk van een dusdanige kwaliteit dat als ik het nieuwe montuur zonder glazen op heb, ik het zelf niet goed in de spiegel kan beoordelen…

De bijzonder schoon gebeeldhouwde Brigitte Holvoet zit met steenkoude voeten luidkeels mee te zingen, terwijl de gemeente 'Neem mijn leven, laat het, Heer, toegewijd zijn aan Uw eer.' zingt. Het komt vanuit haar tenen, ook al zijn die nu ijskoud in haar knellende hakschoentjes. 'Maak mijn uren en mijn tijd tot Uw lof en dienst bereid!', zingt ze…

KERSTVERHAAL 2022 DHR FT OOSTENBRUG 68 KERST is een fijn feest van de kerk tweeduizend jaar geleden gebeurd we vieren het over de hele wereld in vrede ook voor zwakkeren we hopen dat er geen oorlog meer is en eten voor iedereen ook in moeilijke gebieden de here jezus is toen geboren in een stal er was geen plek voor hem maar de herders waren…

FANTASIE VERHAALTJE Foppe loopt over een weiland Dan naar de sesamstraat Naar bert en ernie Die vindt hij het leukst Dat zijn vrienden Een vrolijke en een rustige Dan gaat hij naar zijn moeder Daar zit hij rustig aan tafel Te praten en te eten Want hij houdt van haar Nu denkt hij Wat is er in mijn hoofd Dan gaat het mis Hij krijgt…

Plotseling was hij daar en bewoonde hij 'De Kleine Ziele' op de Oude Ziele 3 in Twello. Als een komeet was hij ingeslagen en zou hij ook weer verdwijnen. Een tornadoverwoesting achterlatend. Hildebrand Haanegraaf, tenminste zo stelde hij zich steeds aan iedereen voor, leek een man zonder wortels en zonder verleden. Sommigen dachten dat hij Zuid-Italiaanse…

De altijd keurig geklede en opgemaakte basisschoollerares Rebecca Maasland is geboren en getogen in het rustige, monumentale Nieuwpoort, waar zij heel toepasselijk al jaren in het Schoolmeestershuis op de Binnenhaven 23 woont. Zij komt uit een streng-christelijk gezin met een autoritaire vader, die huisjesmelker was, en een meegaande moeder, die sokken…

De vrouw zag door haar raam hoe de regen met bakken uit de hemel viel. Ze hoorde hoe een zware wind de regen vergezelde en voelde een diep verlangen de elementen te voelen op haar huid. Ondanks het late uur, opende ze haar deur en liep de nacht in. Met haar gezicht naar de hemel, voelde ze de regen en de wind op haar wangen, haar lippen, haar voorhoofd…

Het was ergens rond de eeuwwisseling dat barones Antoinetta van Annaland haar witte landhuis Wallsteyn op de Achtmaalseweg 158a verliet om permanent in haar Zuid-Franse kasteel te gaan wonen. Haar trouwe portier en landgoedbeschermer Lowie Vermeulen bleef achter om voor het landgoed te zorgen. Lowie is één van de vele vergeten mensen in deze harteloze…

Een paar weken geleden werd in Den Haag Joost Eerdmans geïnterviewd, binnenskamers ook nog en het mooie was dat de man, die de microfoon vast hield, zijn jas aan had, het was immers bere-koud buiten? Als hij binnenstapt bij Joost zegt hij: oh wat is het hier warm en daar stond Joost in zijn overhemd, jasje over zijn stoel want tja het was dus 21…

Commissaris Jules Amédée François Maigret zit kalmpjes zijn pijp te roken. Hij heeft zojuist op het terras van het Linge Hotel Elst op de Dorpsstraat 23 een lekker ontbijt genomen en nu zit hij bij hoofdinspecteur Willem Doolhof en bladert hij door het dossier over de drie onopgeloste moorden in Elst. 'Ik heb nauwelijks aanknopingspunten en al helemaal…

Alleen wanneer mijn emotie stroomt, stroomt mijn inspiratie. Alleen wanneer ik helderheid nodig heb, kan ik schrijven. Mijn woorden vragen het papier, dat altijd schenken zal. Er ontstaat een compositie. Ineens weet ik wat klopt. Lading wordt gevangen, gevoel getoond. Besloten en bevroren in die enige combinatie mogelijk. Pijnlijk tastbaar. De woorden…

Na wat achteraf een sluimerende slaap blijkt, lijkt het alsof een bijna doorzichtig wezen, een bosnimf, misschien, zich losmaakt van de wortels van een oude boom. De wortels lijken zacht en elastisch, terwijl ze deze afwikkelt als de draden van een bol wol. Pas als ze opstaat, realiseert ze zich dat ze in het bos is, en ze begint te rennen. Zwierend…

De hoogst energieke ouderling Arend van Bommel zingt iedere zondag met een groot genoegen. Hij evenaart het bereik van een operazanger en hij is altijd zichtbaar in zijn element. Hij neemt de gemeenteleden graag op sleeptouw naar meer begeestering en volume. Predikante Erica De Soete kan nooit boven Arend uit zingen en zij kijkt geregeld naar hem, waarbij…

Het is alsof ik waad tegen de stroom in. Mijn woorden blijven hangen aan rietpluimen. Mijn lach ligt op de bodem, maar als ik 'm wil pakken grijp ik iedere keer net mis. Ik bedek mijn hart met een bult stenen. Ga erop zitten en steek een stok in het water. Ik glimlach, kijkend naar die stok. Peilloze vertwijfeling. Twee woorden die een wereld aan beelden…

Er waren eens drie kleurpotloden, Rood, Blauw en Groen. ‘Ik ben de allermooiste,’ zei Rood verwaand, ‘want ik ben de kleur van de liefde. Denk maar eens aan rode rozen, of een rood hart, allemaal symbolen van de liefde.’ ‘Moet je hem horen,’ zei Blauw tegen Groen, ‘wat een opschepper. Er zijn heus wel uitdrukkingen, die niet zo vleiend voor je zijn…

Er was eens een olifantje. Hij woonde met zijn vader, moeder, zusjes en broertjes in een hele grote tuin. Het was geen echte dierentuin, want er waren geen hekken en het was vlak bij een grote stad. De olifanten mochten vrij rondlopen in de stad en de kinderen gingen vaak naar de olifanten. Het olifantje was altijd heel verdrietig. Hij vond zíjn…

De 86-jarige waarzegster Wendelina van Ommeren, die o.a. aan theeblad lezen doet, wist haar pastoor Pieter Emanuels ervan te overtuigen om samen met haar naar de Ambassade Van De Russische Federatie te gaan. Na een stevig ontbijt in zijn kolossale pastorie aan de Molenstraat 31 in Naaldwijk tufte Pieter in zijn tweedehands Volvo naar het Heilige Geesthofje…