De lente is weer begonnen ''Waarom is het nu weer zo koud, vanmorgen vroeg viel er nog een regenbui bij een harde noordwesten wind, Wout?'' ''Dat weer heb je vaak in maart Janneke, want maart roert zijn staart. De meteorologen laten de lente om praktische reden op één maart beginnen. De lente duurt dan tot en met 31 mei. Officieel begint de…

Na de grote hitte is augustus koel en mild. Een helder licht koestert de aarde en liefkoost haar. De rode, roze en oranje rozen bloeien nog steeds. Op het terras van Café-Restaurant "De Moerse Hoeve" is het op vrijdagavond een drukke bedoening en als ik er die avond plaatsneem valt mijn oog op een ouder echtpaar dat een plaatsje gevonden heeft…

Toen Wout de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Janneke hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest had gegeven. ''Darling, er is net een brief gebracht…

Mijn tocht door de halve stad had me via de kapper naar de opticien gevoerd en via de bibliotheek naar de broodjeszaak. Bij mijn onvermijdelijke thuiskomst zocht ik grondig naar mijn sleutels, die vergezeld waren van een kunstig geborduurd monogram met de dooreengevlochten letters "I" en "B" en leegde mijn tas zo ongeveer vóór de groene metalen…

Het was zondagmorgen en buiten was het koud en grijs weer. Wout zat voor het raam in de bijbel te lezen. Dat boek had hij gekregen van Wim, de bijbelvorser. Misschien was het mogelijk Wout in de toekomst te bekeren, dacht de gelovige man. Janneke ging tegenover hem zitten en dacht, had hij maar geleefd zoals Jezus het had gewild. Hij heeft niks anders…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen ( Een feuilleton dat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap De Vallei ( waar men arrangementem voor gedualiseerd opleiden ging expliciteren), zat met een verhit hoofd aan de telefoon. Ja, Janneke Berendsen, nieuwe sloten je hoort het…

"Ik kom voor meneer Janssens", verklaarde ik nadat ik de deur van het biljartlokaal in het Wijkcentrum geopend had. De genoemde persoon trad onmiddellijk naar voren uit de rij van heren die hun beurt zaten af te wachten rond de biljarttafel. Het Wijkcentrum "De Ypelaer" is opgetrokken uit krijtwitte baksteen en toont zeker tekenen van een architectuur…

In mijn tienerjaren verbleef ik met mijn ouders en mijn jongste broer in een vakantiehuis in Nuth, niet ver van Maasticht vandaan. Het was een gewoon rijtjeshuis en in de keuken verbleef een wandelende tak. Onder in een koude, betonnen kelder stond zo'n fietsapparaat, wat ik maar een naargeestig gezicht vond. Ik sliep in de kamer van een jongedame…

Nikita zat op een top van de duin in Kijkduin en keek tijdens zonsondergang over de Noordzee. Met een diepe zucht was ze verzonken in gedachten van de afgelopen twee jaar. Ze kan nu nog de harde klap van het glazen potje horen in de portiek bij de voordeur van haar buurman, “Richard”. Tijdens dit mijmeren voelde Nikita op haar rechterschouder een…

Wout was naar de huisarts geweest. Hij klaagde over slapeloosheid en angstige dromen. De dokter onderzocht hem. ''Niks aan de hand man. Ga veel wandelen en zoek gezelligheid in een café. Drink een stevige borrel en rook een sigaar. Daar knap je van op.'' ''Bedankt dokter, ik ben het volledig met u eens, ik dank u vriendelijk.'' De arts:…

Door merg en been ging de deurbel. Richard opende verdwaasd zijn ogen en moest zich eerst oriënteren uit zijn slaap. “Ik ga vandaag eerst iets aan die deurbel doen”, dacht Richard terwijl hij naar de voordeur strompelde. Toen hij de deur opende zag hij Nikita in de portiek van zijn deuropening staan. In haar handen had zij een leeg glazenpotje met…

In September 1943 woonde mijn moeder met haar vier zoons in Amsterdam Zuid. De oudste was ik, toen twaalf jaar. Mijn vader was in 1939 weer opgeroepen in militaire dienst en werd gelegerd op de Afsluitdijk aan de kant van Noord-Holland en moest het afweergeschut tegen vliegtuigen opnieuw beoefenen. Toen het Duitse leger ons land op 10 mei 1940 overviel…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat zich onweerstaanbaar opdringt) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar de focus op kernprocessen kwam te liggen), lag uitgeteld in de woonkamer op de driezitsbank en hoorde de buitendeur opengaan en met een klap weer sluiten. ‘Pa kijk eens.…

Ergens in de kelder van het Museum van Schone Kunsten lag een sterk, maar sierlijk houten kistje. Daarin werd een heel oude schilderskwast bewaard. "Ik heb de eer om jou te bewaren en te beschermen," sprak het kistje tot wat het omsloot. "Wees maar blij dat je lange tijd binnenin mij mag blijven bestaan." "Maar ik blijf toch hopen op iets anders…

Niemand weet waarom halverwege de Dillenburglaan in Tilburg twee helgele, gelakte, metalen stangen uit de muur naar voren springen. Ze dienen ongetwijfeld toch een mysterieus doel dat mij althans onbekend blijft. Het geval wil dat ik bij nacht en ontij door een sneeuwlandschap op weg ben gegaan naar Bakkerij Van I., als altijd gevestigd aan de Hasseltstraat…

Op de dag waarop het vijfenzestig jaar geleden was dat in Amsterdam en Den Haag een juichende menigte haar bevrijders begroette, was de hemel boven Tilburg afwijsselend staalgrijs en hemelsblauw. Wimpels, gesierd met het logo "T" wapperden aan de Spoorlaan aan lange, verticale vlaggenstokken en overal aan de huizen en aan de villa's in Tilburg…

Ik herinner mij nog het oorlogsjaar 1942. Ons gezin was nog compleet. Vader Arie moeder Coba en de jongens Kees, Gijs en Bennie. Ik was elf jaar en de oudste. In 1943 werd Arie nog geboren, een blond ventje met blauwe ogen. Vader werkte bij de tram als conducteur. Na de oorlog hoorde ik, dat hij ook voor het verzet werkte. Alle goederen, zoals voedsel…

Dat moet het zijn, het kleine witte huisje aan de rivier. Rivier? Eigenlijk meer beek, maar goed, het ligt er mooi. Maar wat zou er verder moeten in dit godverlaten oord, dat vijftien accommodaties moet kennen, maar niet hier. Goed, zomers zal het er drukker zijn, mooi ook misschien. Maar nu, in die natte blubber en restanten van late sneeuw. Thomas…

'Weet je wat mij opvalt darling, dat je geen straatvegers meer in de straat ziet. Alleen Carla houdt de stoep schoon en ook bij ons.' 'Ja, en weet je waarom, omdat ze hoopt jou te zien en binnen wordt gewenkt om koffie te komen drinken, ik ken je.' 'Hoe kom je daar nou bij mens, maar ze is wel aardig tegen ons. Je moet toegeven Janneke, dat…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat al een hele zit wordt) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei ( waar monitoring en reflectie binnenkort geïmplementeerd werden), zat in het hok van Sjaak de conciërge en roerde met een houten spatel in zijn bekertje filterkoffie. ‘Nou…