De BoodSchappenPlusBus vormt een ideale voorziening voor ouderen; zij brengt hen waar ze normaal niet kunnen komen en verruimt hun blik en gezichtskring. Het regende die avond en het was alsof de straten en de wegen waren schoongeveegd met een grote bezem van de sneeuw en het ijs dat ze zo overvloedig bedekt had, nog maar onlangs. Door mijn hoge raam…

Non ci sono problemi Mijn rechterbeen stond nog op de grond maar toch reed de auto van de makelaar al weg. Alleen door mijn been snel binnenboord te trekken en het portier dicht te slaan, kon ik een ongeluk voorkomen. De makelaar had haast! We gingen twee huizen bekijken in de Oltrepò Pavese, aan de overkant van de grote rivier de Po, die dwars door…

Vroeger had ik een baan waar je stress kreeg van die jonge bazen. Ze zaten je maar op te jutten om nog meer te doen, terwijl ik al de vijftig gepasseerd was. Je zei maar niks, maar je wenste ze in het hiernamaals. Om stress te vermijden moet je genieten van elke dag, maar dat was er niet bij. Ik had een keer een voorstel ingediend via en uitgebreid…

Het lijkt dit jaar in maart al zomer te zijn. Een jonge vrouw, een kennis, vervoert me per auto naar de zwakzinnigeninrichting. De gebouwen, velden en bosschages liggen er stil bij, sereen. Daar is het hoofdgebouw, mij zozeer bekend uit de lange jaren dat ik hier nu al kom en dat er nog zal staan, lang na onze armzalige, tragische en wellicht verdoemde…

Achter mijn huis loopt een pad naar het bos. Het was lekker weer en vrij warm. Ik besloot avonds nog een wandeling te maken. Het weerbericht had het wel over onweer, maar alleen in het zuiden van het land. Ik hou van de natuur. Aan weerszijden van het pad zijn weilanden. De koeien dachten misschien wat moet die ouwe kerel daar nou. Verder was er geen…

Het was zondagmorgen en heerlijk weer. Wouter genoot en zat in de tuin in de bijbel te lezen. Dat boek had hij gekregen van Wim, de bijbelvorser. Mien kwam ook met de koffie en moorkoppen en ging naast hem zitten. Had hij maar geleefd zoals Jezus het had gewild, dacht ze. Hij heeft niks anders als de boel besodemieterd en samen met zijn vader fietsen…

Het is meer dan dertig jaar geleden. Ik stond, gekleed in mijn zelfgemaakte rode corduroy pakje met de minirok en het hesje, met daaronder de eveneens zelfgemaakte rood-wit-geruite bloes en met mijn lange haar opgestoken en bijeengehouden door een speld, in het portaal waarop de deuren van de kamers van de secretaressen uitkwamen, een soort tussenstation…

Ellen van den Roofd heet ze. Ze is nu 48 jaar. Ruim tien jaar woont ze nu op zichzelf, nog steeds in hetzelfde flatje in de binnenstad van Almelo. Na het overlijden van moeder was het ouderlijk huis aan de Groot Hertoginnelaan verkocht. Met veel pijn en met hulp van haar getrouwde zussen Jolanda en Martine had ze de gedwongen overstap gemaakt.…

Op het toegangsbewijs staat de naam van de bekende zangeres vermeld alsmede het nummer en de rij van mijn plaats op het frontbalkon van het theater. Ik haast me, op een regenachtige avond, de belofte te laten inlossen die dit stukje papier schijnt in te houden, in afwachting (maar ten onrechte) van een repertoire van poëtische en dromerige "luisterliedjes…

Hier heerste het onderaardse en zijn look was sinister. Hij was een grote rat met bruine schort die zijn martelinstrumentjes voor mij schoon likte. Ach deze tandarts Velinga was berucht Natuurlijk priegelde hij aan zijn grote mensenboren. Zijn plafond zat vol scheuren maar af en toe kon ik nog een gestileerde bloemvaas zien. Bloemen uit kalk groeiden…

Vreselijke matpartij tussen mijn hond Victor en een boxer van een buurman verderop in de straat. Ik liet Victor uit en ineens kwam uit een zijsteeg de boxer aanrennen en begon te vechten met mijn hond. Ze uit elkaar trekken lukte mij niet. Bij andere vechtpartijen had ik mijn hond geleerd, dat hij vijf keer hard moet blaffen en dan weet hij, dat hij…

Mijn Duitse herder is een bijzondere hond. Hij zit altijd naast me in zijn mand. De dierenarts heeft hem gezond bevonden en hij heeft geen last van erfelijke aandoeningen. Komt nog wel eens voor bij herdershonden. Het klikt prima tussen mij en Victor, zo heet hij. Gelukkig woon ik op het platteland en achter mijn huis ligt een pad naar het bos. Naast…

Ik zal me de avond altijd blijven herinneren. Hij was zeer vriendelijk en hartelijk en bracht me in zijn auto snel, door de nacht, naar zijn atelier in het zuidelijke gedeelte van de stad. Daar, in de ruimten die eens toebehoorden aan het St. Elisabeth Ziekenhuis dat, gevallen onder de slopershamer, is herrezen aan de Hilvarenbeekseweg, zijn wit betegelde…

We zaten samen op de achterbank van een deeltaxi die ons vervoerde vanaf de paviljoens van een zwakzinnigeninrichting waar ik mijn broer had bezocht (mijn broer was opgetogen geweest om de Donald-Duck-boekjes en om de chocolade die ik hem gebracht had) en ze wierp blikken in mijn richting waarmee ze klaarblijkelijk wenste te solliciteren en te hengelen…

‘’Jij bent een man met een militaire neus maar met een pacifistisch hart.’’ ‘’Ik ben de psychiater die goed begrijpt dat de beginnersfout van veel onevenwichtige psychiaters is dat ze denken door een ziel te moeten boren van een arme patiënt met priemogen en een detectiveneus om hem of haar tot de innerlijke pijn te laten komen. Een patiënt mag niet…

Zodra het roeibootje weer in het water lag, werden er een paar nieuwe roeispanen gebracht. Zijn oude roeispanen had het verloren bij de storm op zee. Het roeibootje had nu een best leven. Elke man of vrouw van het eiland mocht er mee gaan varen. Ook veel kinderen gebruikten het om eens lekker op het meer rond te dobberen. Het bootje mocht door iedereen…

Een man, die erg veel van vissen hield, had een leuk roeibootje van groengeverfd hout. Heel dikwijls voer hij de grote rivier een eind af. Op een plek waar veel vissen waren, gooide hij zijn hengel uit en ging lekker lui zitten. Heel wat baarzen en karpers werden uit het water gehaald. Het roeibootje bewees zijn eigenaar steeds weer grote diensten.…

De chauffeur schoof het portier van de auto open: "Weest u voorzichtig met instappen!" vermaande ze me Meteen daarop volgde "de schok der herkenning": "U bent er een van Broeckx, van Broeckx uit de Gerard Brandtstraat!" Met die constatering kon ik het alleen maar hartgrondig eens zijn. Mijn familie had sinds de dertiger jaren van de vorige eeuw…

Gerrie dacht weer aan zijn vriend. Waarom heeft hij mij verlaten? We hadden het toch goed samen. Een traan gleed over zijn wang. Hij dacht aan gisteravond toen Joop hem vertelde een einde te maken aan hun verhouding. Gerrie was erg teleurgesteld en de wanhoop nabij. In bed kon hij de slaap niet vatten. De volgende middag ging hij weer naar die bar in…

Een neef van me, een vrij kleine maar gespierde man, was ooit vrachtwagenchauffeur. Hij distribueerde voor Vroom en Dreesman koelkasten en wasmachines binnen het vaderland. Hij was, zoals het hoort, in staat tot het rollen van een sjekkie met slechts 1 hand, daarbij het enorme stuur van zijn veelwielige mastodont als hulpmiddel gebruikend, terwijl…