‘Kopje koffie…hmmm gezellig!’
De ogen van de kleine man beginnen te glimmen als hij op de arm van zijn papa de kamer binnenkomt.
‘Koh…koh’
‘Jaa, kopje koffie’, zeggen wij in koor.…

Oma, mogen we bij jou eten, mamma is wat later thuis? En natuurlijk mag dat maar opa en oma hadden al gegeten, dus werd er een menuutje in elkaar geflanst! Als jullie de broodjes meebrengen, dan zorg ik wel voor de rest!
En zo druipen drie kinderen ons huis binnen, intussen staat de telefoon gloeiend rood! Zowel mobiel als de vaste lijn en moet ik twintig dingen tegelijk doen, dat is natuurlijk iets overdreven, maar opa houdt het kroost even bezig als ik een greep in de voorraadkast doe!…

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang geleden, merkte, dat deze manier van stoom afblazen niets oploste en wellicht anderen zou kunnen irriteren, ben ik er mee gestopt. Na mijn recente vermakelijke dialoog met de oudste bewoner van ons 50…

Hoe lang zal het nog duren, voordat ook het speelgoed is verbannen uit de slaapkamertjes van de kinderen? Hoe lang zal het dan ook nog duren, voordat ze op de kleuterschool niet meer met blokken spelen!? Niet meer aan het knutselen zijn? Dat vraag ik me af, want daar waar de kinderen pak-weg 30 jaar geleden (en val me niet aan op een paar jaar meer of minder) nog speelden met van alles wat er in huis was, daar wordt nu ietwat laatdunkend op neergekeken.
Een paar voorbeelden zijn zo opgedreund…

Elke dag pingelen onze telefoons bij het binnenkomen van alweer een ‘kleine man filmpje’, dat met gulle hand door de trotse ouders verstrekt wordt.
Het vult de tijd tussen de live bezoekjes waar we reikhalzend naar uitkijken en die een warme gloed achterlaten, nadat hij allang weer achterstevoren in zijn autostoeltje heeft plaatsgenomen.
Zo zijn we getuige van alle sprongetjes in zijn ontwikkeling naar groter mens.
Ook zijn sociale ervaringen beginnen in het oog te springen en onderwerpen…

Eens in de drie maanden worden er bij ons medicijnen besteld, gaat allemaal reuze handig. Je belt de doktersassistente, geeft je geboortedatum op en de rest gaat allemaal vanzelf. Het wordt doorgaans de volgende dag bezorgd, ook al een heilig moeten want dan hoef je er niet nog een keer uit, tenslotte worden we er niet jonger op!
Zo ook deze week, dinsdag gebeld en je weet dan dat de volgende dag dat men kan komen, dus is er altijd iemand thuis! Zo hoort dat. Op woensdagmiddag gaat de bel en…

Een nieuwe lente en een nieuw geluid!
Met een enthousiaste brul richt de kleine man zich op.
En plotseling gaat er een hele wereld voor hem open. Hij loopt!
De eerste dagen eindigen die paar stapjes al snel op een rijk gevulde luierbroek of voorover op zijn handpalmen, waarna hij meteen in de vertrouwde modus zijn weg vervolgt.…

Midden op het eiland Java staat een wijde kring van struiken vol grote, helgele bloemen. Deze prachtige heesters omringen de zo graag bezochte en geheimzinnige tempel Boroboedoer. Deze geweldige koepel heeft geen binnenruimte. Maar talloze klokvormige, holle stenen vol beelden bedekken de onzichtbare, ronde heuvel.
De winden die rondom deze merkwaardige tempel waaien, kennen heel wat geschiedenissen. Eén daarvan wordt hier in het kort vermeld.
Een zwakke, toch angstwekkende, wind blies 's…

Menig collega-schrijver beweerde en beweert in reacties of inzendingen geen enkele behoefte te hebben aan welke vorm van cijferwaardering dan ook. Ik moet u bekennen daar mijn twijfels over te hebben al wil ik best geloven dat er uitzonderingen bestaan. In mijn beleving schrijf je niet alleen voor de lol maar tevens met het doel, dat lezers kennis kunnen nemen van jouw pennenvruchten. Dat er ook enkelen zijn, onder wie mijn persoontje, die het prettig vinden om te zien of het ingezonden werk…

Rond Pasen denk ik altijd terug aan die lang vervlogen tijd toen ik leerling was op een Katholieke lagere school in Antwerpen. Ik herinner mij altijd de vastentijd in de periode 1957- 1963 omdat de vastentijd een traumatische ervaring was voor het klein jongetje dat ik toen was.
Van mijn zesde tot mijn twaalfde levensjaar zat ik in die school.
In die tijd keken wij knulletjes uit naar het hoogfeest van Pasen, want dat was het einde van onze jaarlijkse lijdensweg. We hadden dan al 40 dagen…

Ach dat is zó niks voor mij echt, ik ben er geen voorstander van. Hoe vaak ik dat niet geroepen heb, ontelbare keren! Daar komt bij dat de bezorgkosten pure winst zijn, als je zelf de spullen in huis haalt! Toch?
Dan komt er van verschillende kanten een nieuw bedrijf in beeld, je kunt een app downloaden en vervolgens je boodschappen doen. Was even lastig maar dat zijn alle dingen die je voor het eerst doet nietwaar?
Dus ik ga voor een keertje overstag, ik kan allang niet meer sjouwen,…

Elk jaar organiseren de douaniers van Bali de vernietiging van verboden producten, dit om te tonen dat zij deze niet allemaal inpikken.
Breed uitgesmeerd in de Indonesische media ziet men foto’s van het feest. De douaniers staan grijnzend naast een bulldozer. Al die illegale producten worden met bulldozers verpletterd en daarna in brand gestoken.
Het gaat om dingen die mensen in hun koffer hadden meegebracht naar Bali en die in de luchthaven in beslag genomen zijn.
Het is interessant om te…

Zo kwam gisteren de monteur die echt naar de gemeente-cabrio moest kijken, ook eventueel repareren natuurlijk dat is dan wel zo handig! Afijn, de man kwam, eega ging naar beneden, want de buren zitten niet op een bepaalde show te wachten en ik was nog niet aangekleed!
Vanaf donderdag was het namelijk ook al niet meer mogelijk om achteruit te rijden, maar nou ben ik toch meer van: vooruit, dat ligt beter toch!. De man start het geval en rijdt er met een bloedgang mee weg! Nou ja, 16 km per uur…

Een keer had ik een tien op mijn rapport. Niet voor rekenen of taal, de vakken die Cornelis en Charlotte belangrijk vonden. Natuurlijk niet voor gym. Daarin was ik de slechtste. Met slagbal werd ik altijd als laatste gekozen. Tekenen dan? Nee ook niet. Ik tekende graag en veel, maar echt vanzelf ging het niet. Het werden altijd wat houterige, onnatuurlijke figuren, die niet echt tot leven kwamen. Nee, in mij was geen Bosch of Breughel geboren, mijn favo’s van toen.
Nee, mijn tien was voor…

In België en Nederland is het een bijna verdwenen beroep. Wie stelt een meid of knecht te werk? Enkel de superrijken kunnen zich inwonend huispersoneel veroorloven.
In Zuid-Oost Azië, en vooral in Indonesië, is het beroep van inwonende meid en knecht een alledaags verschijnsel.
Leraars, ambtenaren, winkeliers, kantoorbedienden, en natuurlijk ook dokters, advocaten en alle hier wonende blanken hebben minstens één huisbediende.
Zelfs de arme saté verkopers hebben huispersoneel, want er is…

Bali wordt het eiland der goden genoemd. Die goden eisen veel ceremonies om hun gunstig te stemmen. Teveel ceremonies?
Iedereen die Bali ooit bezocht heeft zal verbaasd geweest zijn over het aantal ceremonies die elke dag plaatsgrijpen, van de dagelijkse offergaven aan de goden tot de grote ceremonies in tempels, en verder de huwelijken en crematies.
Hotel- en restauranthouders, handelsondernemingen en zelfs de provinciale overheden nemen dubbel zoveel personeel aan, omdat de helft van de…

Hij had het kunstje al eens eerder vertoond. Met een half partje mandarijn.
‘Opa ook een stukje?’
Onze komiek in de dop aarzelt even, graait in het bakje voor hem en steekt zijn hand uit.
‘Ha fijn, dank je wel.’…

'Ik zeg het je toch, ik kan het niet goed beoordelen of het een goed schilderij is, zoiets kun je beter aan Paul vragen!', zegt Ilse tegen een wanhopige Bram, die met zijn nieuwste schilderij in zijn handen staat. Hij trilt een beetje. 'Maar je kunt er toch wel iets van vinden?', vraagt hij half snotterend. 'Nee, helemaal niets, nada, rien, nothing!' 'Is het dan zo slecht?' 'Paul, weet je nog wel!' 'Okay, ik ga het hem morgen wel vragen!' 'Wat vind jij er nou van dat die Trump en die Kim…

Sumba is het zuidelijkst gelegen eiland van Indonesië.
Een toevallige ontmoeting met een Australiër in een bar in Jakarta leidde tot mijn Sumba-avontuur. Die man sprak heel enthoesiast over dat eiland, waar zijn vrouw geboren was. Een schaars bevolkt tropisch eiland, prachtige, witte, verlaten stranden, nog niet ontdekt door het wereldwijde toerisme, daar moet ik naartoe, dacht ik 27 jaar geleden.
Na een kort eerste bezoek besloot ik om een smak geld te investeren in een ecologisch…

Het is een grote rode doos. Een Brocapharm's Verbandtrommel, een prachtig stukje curiosa, maar de inhoud is verdwenen. Erin heeft Charlotte een deel van haar leven opgeslagen. Een bijzonder deel, mij totaal onbekend, vol met geheimen die waarschijnlijk nu, nu ze niet meer kan praten en eindeloos ligt te vegeteren in het verpleeghuis met haar mee het graf in kan nemen.
Dat leven van Charlotte, op zich al een boek of film waardig, kent nog een groot geheim. Niet Tofield, de jongen die…