Eens boden de brede etalages van een pand aan de Markt te Tilburg ruimte aan sanitaire- en huishoudelijke artikelen. Ook toen al bekroonde het duifgrijze bolronde koepeltje de oude Heikese Kerk en overstemden het gebeier van haar klokken en haar galmende slagen vaak de gesprekken in het voorvaderlijke huis... Daar was de zaak van mijn roemruchte…

(Vervolg op 'Het Geheim van de Eenhoorn') De vrouw werd wakker met een vaag gevoel dat het een belangrijke dag was. Het duurde even eer ze besefte dat het de eerste dag was van het nieuwe jaar. Gisteren had ze afscheid genomen van een jaar dat ze kon optellen bij de jaren dat ze hier haar dagen sleet. Want zo voelde het. Het slijten van de dagen…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (een feuilleton dat langzaam ergens op begint te lijken) Otto Berendsen docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap De Vallei (waar men drievoudig ging kwalificeren) stond in de open keuken een plankje kaas en worst te snijden. Achter hem had zijn oude vriend Bas Tommel het zich gemakkelijk…

Eindelijk was het zover. Het was een week voor haar tiende verjaardag. Liselore mocht haar eenhoorn, haar Hoorntje, zoals ze hem al genoemd had, opnieuw ontmoeten in het magische bos. Deze keer zou hij voor altijd met haar meegaan. Opgewonden deed ze haar mooiste heksjesjurk aan met alle kleuren van de regenboog. Zingend liep ze naar de keuken, waar…

Op het Noordzeestrand loopt een jong meisje in zwemkleding. Ze kijkt naar het volgeschreven papier in haar hand, en moppert: "Ach, ik heb geprobeerd iets over de Nederlandse en Belgische bevolking te schrijven. Maar ik heb er niets van gemaakt! Weg ermee!" Ze verscheurt het vel en gooit het in 't schuim van de branding. Daarna springt ze kopje…

Liselore werd die dag van school gehaald door Herald. Hij kon merken dat de kleine heks niet in haar normale doen was. En zij kon wat er die dag gebeurd was ook niet voor zich houden. Ze had haar eenhoorn ontmoet! En haar lelijke stiefopatovenaar had haar willen ontvoeren! En Spetter en Hoorntje hadden haar gered! Opgewonden vertelde ze haar vadertovenaar…

“Procedamos in pace In nomine Christi, amen Cum angelis et pueris Fideles inveniamur Atollite portas, principes,vestras Et elevamini. Portae aeternales Et introibit rex gloriae Quis est iste Rex glorie? Charles werd wakker met een dreunend hoofd. Hij had gisteren met zijn vrouw een glas wijn gedronken. Maar hij kon maar niet begrijpen dat…

Uit het moeizame leven van Otto Berendse ( een feuilleton dat maar voortdendert) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei (waar binnenkort de instroom en de doorstroom tegen het licht werd gehouden) stond voor de spiegel in de badkamer en wreef voorzichtig een likje dagcreme in de rimpels onder zijn…

“Aangenaam mijn naam is Valerie en ik leef op als nooit te voren bij het zien van deze lucht”, dat zei ze terwijl zij op de kade stond omlaag kijkend naar Michiel. Michiel zat op de rand van de kade en keek omhoog naar een getint zicht dat werd belicht van het oranjegloed door de ondergaande zon die net de horizon aanraakte. Zij had lang kastanje bruin…

(Vervolg op 'De Sneeuwwitte Stad') Het was een koude ochtend op de eerste kerstdag van het jaar waarin de stad onder een sneeuwwitte deken lag. De vrouw die de stad met bevroren kristallen had bedekt, doofde het vuur in de haard van haar door draken bewaakte woning, waar zij sinds vele jaren in kluizenaarschap woonde. Zij had het gevoel een naamloze…

Toen zij niet lang meer te leven scheen te hebben, bracht ik het schriftje voor haar mee dat zij mij eens gegeven had, een van de schamele bezittingen uit haar jeugd, waarop armoede en gebrek hun zware stempel gedrukt hadden. In de trotse letters van haar eigen handschrift stond in zwarte inkt geschreven op het etiket: "Herbarium van Mientje Hendrickx…

"En meneer de verkoper ik wil graag een radio die alleen maar de geluiden van de zee, haar golven en het leven van de vissen erin." "Meneer die verkopen we ook, bij het luisteren van deze uitzonderlijke radio moet u wel een duikbril opzetten, de radio zendt alleen maar de golfslag van de zee uit en het leven en de gebeden onophoudelijk van de…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (een feuilleton dat nu lekker op gang komt) Otto Berendsen docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei (waar de uitslag van het personeels tevredenheidsonderzoek nog steeds op zich liet wachten), draaide juist het gas onder zijn draadjesvlees op de laagste stand toen zijn mobiele…

Als in trance liep de kleine heks naar haar magische witte droomdier. De eenhoorn verschool zich half achter de eikenboom middenin het bos. Hij snoof zachtjes toen ze dichterbij kwam. Ze wilde het liefste rennen, maar was bang dat hij zou schrikken, dus liep ze behoedzaam en langzaam, terwijl ze hem in adoratie aankeek. Haar ogen begonnen nog meer te…

En nog is het einde niet in zicht, een bijna nationale ramp heeft zich hier voltrokken als we praten over het "nieuwe bankstel" toch een raar woord, lijkt nog net niet op een oliestelletje maar dat terzijde. Maandag gaat de voordeurbel, jawel die hebben we ook! Nietsvermoedend luister in aan de intercom, men komt voor het bankstel? Ik zeg hè? Jullie…

De tante, naar wiens gastvrije, lieflijk ingerichte woning ik veertig jaar geleden na een dolzinnige escapade, in jeugdige onbezonnenheid, vluchtte, leeft nog en haar eenvoudige huisje draagt nog steeds de sporen van haar jeugd en verleden. Zij is me vooralsnog gebleven als een oase in de woestijn en staat me bij in mijn ongeziene, onuitgesproken armoede…

De ochtendgloren ziet Rachel nu kleurrijker dan de afgelopen drie maanden. De koude dagen in december zijn weer warm met een verlicht brein. Begin van de herfst begon zo mooi. Rachel werd gevraagd door haar Sylvia om in het huwelijk te treden, dit na zeven jaar samen te wonen. Nu past alles op zijn plaats. Na drie maanden dagelijks een vol brein met…

Het was een prachtige nazomeravond op 22 september 2012. De zon die de horizon bereikte liet de lucht veranderen in een oranjegloed met blauw en paarse tinten. Rachel hoefde niet voor het avondeten te zorgen. Nu zij zeven jaar samenwonen kookt Rachel de maaltijden, omdat zij eerder thuis is van het werk. Op deze nazomerse dag had Sylvia beloofd om…

Op vierjarige leeftijd mocht Liselore naar de kleine heksjesschool. Ze was daar een stil kind dat veel droomde. De heksenjuf probeerde haar bij alle spelletjes te betrekken, en ze deed haar best om mee te doen. Maar echt leuk vond ze het niet. Ook op het schoolpleintje keek ze vanaf de zijkant toe hoe andere heksjes en tovenaartjes speelden. Haar rug…

(Tweede, herziene en uitgebreide versie) Als de ongenadige tijd zover is voortgekropen en voortgeschreden dat de bleekblauwe morgenhemel aan mijn venster verschijnt, weet ik, dat er appel voor me wordt geblazen...... God verhoede dat, ongezien en onbetast, de dodelijke ziekte al heeft postgevat in de weke welvingen, in de zachte, tedere lobben…