Het was half drie in de nacht. De overgordijnen waren verlicht door de volle maan. Opeens een harde bonk. Dini schrok wakker en richtte zich half op en wilde Kees wakker maken, maar hij lag niet naast haar. Ze schrok, waar kan hij zijn, dacht ze. Ze deed het lampje op het nachtkastje aan. Toen ze het bed uit wilde stappen om te kijken waar hij was…

Mijn geliefden zijn uit het zicht verdwenen, als het ware opgegaan in rook, in vuur, in mist. Maar de stad omringt mij nog en zij zal me omringen tot ook ik de weg zal moeten gaan waarvan geen terugkeer is. Zo is de stad mij trouw en ben ik aan haar, mijn geboortestad, gehecht en is zij mij dierbaar. "Welkom thuis in Groeseind" staat in kapitale…

De wolf deed open en het konijntje zei: ’’Wolfje boos uit het bos eet mijn bloem met zout en een bekertje melk ,eet ook steel en grond en Groenkapje is weer heel en gezond!’’ De wolf lachte het konijn uit en daarna vrat hij het konijn op. Daarna kwam het hertje, vriendje van Groenkapje aan de deur met in zijn bek een grote plant met een distelbloem…

Groenkapje Er was eens een ver land liggend achter zeven sloten waar het altijd regende waar een meisje woonde dat Groenlokje van het Haar heette. Ze droeg altijd een groene das om haar hoofd en daarom werd ze in de volksmond Groenkapje genoemd. Groenkapje werd ze genoemd vanwege haar groene kapje op haar hoofd en omdat ze dol was op kapjes brood…

Hoofdstuk één Zo'n vijf jaar lang woonde het schrijvertje schuin tegenover me toen ik nog in Brussel aan de slingerlaan 23 woonde en werkte aan het bizarre en chaotische manuscript van het boekje maantuin en andere waanzinnig onophoudelijke bekentenissen. Altijd aan het sleutelen aan een oude Harley of z'n gitzwart blinkende stingray aan het…

Ik stond in gedachten, diep in gedachten bij het graf, toen plotseling een vrouwenstem zei: "Meneer mag ik er even bij". Ik draaide me om en door de schrik van herkenning antwoordde ik: "Natuurlijk Majesteit". "Neen meneer ik ben geen koningin meer,ik ben hier als moeder om even bij mijn overleden zoon Friso te zijn." Friso, die naam sprak…

Het is zondagmiddag. Buiten hing een dikke deken van mist. Wouter en Mien zitten voor het raam. Ook in de kamer was het zich slecht. Zij rookte een grote sigaar en hij een pijp. Hij vond het erg stil en kwam zijn fauteuil uit en zocht leuke muziek op de radio. Niet te vinden, allemaal herrie waar de oudjes niet van houden en het gewauwel op radio 1…

De documentairemakers hebben kennelijk ondanks alles datgene als een lieflijk sprookje willen presenteren wat omkleed is met de gruwelijkheid van nazisme, gaskamers en de ultieme vernietiging...... De tante was niet ouder dan dertig. Ze borduurde en tekende graag en maakte keurige knipsels van Indische voorstellingen. Ze was zijn lievelingstante…

''Zeg Wim, weet jij misschien of het waar is, dat teveel alcohol dronkenschap veroorzaakt.'' ''Dat zeggen ze wel, maar er zijn verschillende soorten van dronkenschap, beste vriend.'' ''Kom, we nemen er nog één'', zei Wouter. ''De fles is nu half leeg, Wim.'' ''Dat is niet waar, hij is half vol, kijk maar.'' ''Zeg kameraad…

Hij had wat broodkruimels weten uit te sparen. Hij opende de zware schuifdeur die de grote zaal begrensde, waardoor een windvlaag over de broze gestalten van zijn mede-bejaarden streek en een cognackleurig gordijn baldadig naar binnen woei en strooide het brood verwachtingsvol op de grijze tegels van de binnenplaats waarop nog klonters sneeuw getuigden…

Er was eens een muis, die Wouter niet lief had. Een brutale muis was het en hij liep gewoon over zijn blote voeten en keek met zijn spitse kopje schuin omhoog, en zei: ''Klootzak ben je er ook weer.'' Volgens de oude baas had de muis de pest in, dat hij de merel lief behandelde en hem niet. Nu liep hij ook weer over zijn voeten en spuwde daarop…

Nu ben ik de lul. Ik hou me vast aan de kleine kans dat Yanti het kamermeisje in een bungalowpark ongeveer een kilometertje van het 'indekoscomplex' mijn kamer vrij gehouden heeft. Haar enige hoop dat ik terug zou komen daar ze nog al gek op me was. Ik geef het adres terwijl mijn vriend Boman in de boeien wordt geslagen en pijnlijk mank mee hinkt…

Altijd zal ik me blijven herinneren hoe ik, in het voorjaar van het jaar 2011, samen met mijn tachtigjarige, moederlijke tante Margaretha op dat bankje zat, in het Vondelpark..... De uitbundige, flamboyante jeugd vierde de lente en had in groten getale de grasvelden rond de vijver met de vrolijk klaterende fontein in beslag genomen en bezet; een man…

Na de hittegolf van afgelopen juli die velen méér gekweld heeft dan ook maar enigszins wenselijk was, was de koelte weer ingetreden en ben ik mijn jaarlijkse bezoek aan de Tilburgse Kermis af gaan leggen, nog vóórdat de attracties weer onttakeld zouden zijn en we ze op de Ringbanen voorbij zouden zien komen, geladen op grote trucks en we ze weemoedig…

De jonge buurvrouw Carla was bij Ingrid op de koffie. Ingrid is al twintig jaar getrouwd met Nelis. Hij is pas uit het ziekenhuis wegens een alcoholvergiftiging ontslagen en moet nog een poosje het bed houden. Elke avond komt een zuster bij hem bloed afnemen en zorgt ze, dat hij zijn medicijnen slikt, want zijn lever is gevaarlijk gekrompen. Ingrid…

Boman beweert de Militaire Politieagenten met bibberende lippen dat hij last van suikerziekte heeft, vandaar de onder het matras gevonden insulinespuit. Waarop wij allen de binnenkant van ons armen moeten laten zien. Ik speel nog steeds alsof ik er helemaal niets van begrijp en protesteer dat ik alleen op visite ben om mijn verjaardag te vieren en naar…

Het was geheel en al om redenen van "meditatieve" aard dat we samen zouden komen in de "Studio" die een bepaalde communauteit van fraters erop nahoudt; fraters die kennelijk doorgaans en gedurende het jaar de geloofsgeheimen stil overpeinzen dan wel zich inzetten voor charitatieve doeleinden. We werden verwelkomd met het honingzoete charisma dat…

Wouter zat op de wc te bouten en toen hij doorspoelde bleef het water in de pot staan. Wat krijgen we naar weer, die oude rot huizen hier, je kunt niet eens behoorlijk uit de broek, dacht hij. Hij riep Mien. Zij stond in de keuken ballen gehakt te braden, een heerlijke geur verspreidde zich, behalve in de WC. Ze hoorde haar kerel roepen: ''…

In de Von Weberstraat in Tilburg noord verwijst sinds jaar en dag een krakkemikkig, scheefstaand bordje naar "Zwembad/Sportcomplex "De Drieburcht" en ik herinner me het gebouw, bijna een loods, met het bolronde dak waarin we op die vrijdagavonden onze lichamen overgaven aan de streling van het water; het gebouw dat sinds korte tijd vervangen is door…

Het is meer dan veertig jaar geleden, maar het befaamde Bloemencorso vond ook in dat jaar plaats in het dorp Zundert dat we per bus bereikten. Mijn vriendin had altijd al een krachteloze, neerslachtige aard gehad en ze was weinig begaafd tot het leven en uitgerekend te midden van de fleurige uitstalling en tentoonstelling van de pracht van bontgekleurde…