Als en volleerd ballroomdanser zie ik mijn vader de passen aangeven die mijn moeder volgt. Ze lachen beiden, het geluk straalt van hun gezicht af. Begeleid door de zachte wind die de wolken hen laten dwalen, draaien zij hun passen op de witte wonderen in de hemel. Ik kijk vanuit de auto naar boven. Naar hen die ik zo mis. Mijn fantasie gaat op de…

De atleten, zwemmers en tennissers die in een bonte optocht aan onze ogen passeren tijdens de zoveelste aflevering van "Studio Sport" hebben kennelijk bovenstaande zinspreuk van de moderne Olympische Spelen tot ultiem motto, Leitmotiv en parool voor hun hele leven gebombardeerd, maar wat zijn het nut en de weldaad voor henzelf en voor de wereld van…

Het is oktober 1943. De ramen zijn verduisterd. We kregen al een waarschuwing van een politieagent, dat een beetje licht aan de rand zichtbaar was. Komt de Duitse Polizei aan de deur, dan wacht je een zware straf. Ik zat te lezen aan de grote tafel midden in de kamer. Boven de tafel de enige verlichting van een eenvoudige ronde lampenkap. Buiten was…

Het was een mooie zonnige ochtend. De weilanden bij het bos waren vol glinsterende dauwdruppels. De hazen en konijnen werden er vrolijk van. "We hebben de hele nacht gegeten en gerend," zeiden de diertjes tegen elkaar. "Maar nu gaan we eens samen dansen in die stralende dauw." Ze pakten elkaar bij een poot. Op hun achterpoten hupten en sprongen…

Na de hittegolf van deze julimaand, die velen méér gekweld heeft dan ook maar enigszins wenselijk was, was de koelte weer ingetreden en ben ik mijn jaarlijkse bezoek aan de Tilburgse Kermis af gaan leggen, nog voordat de attracties weer onttakeld zouden zijn en we ze op de Ringbanen voorbij zouden zien komen, geladen op grote trucks en we ze weemoedig…

Elke dag lees ik kranten en kijk ik naar de journaals op de televisie. Een gevoel van angst bekruipt mij. Na de oorlog meegemaakt te hebben met de hongerwinter dacht ik dat alles beter zou worden. Het werd niet beter, weer oorlogen, het ijzeren gordijn, Korea, Vietnam, Koloniale oorlogen, Egypte enzovoort. Over mijn persoonlijk leven zal ik maar zwijgen…

Ik noemde hem mijn poolvos en hij scheen te luisteren naar die naam. Toen ik eens terugkwam van mijn werk was hij blij en onbekommerd achter mijn fiets aan komen huppelen; blij en onbekommerd staken we over bij de stoplichten, roekeloos en in weerwil van het in dubbele rijen aanstormende verkeer. Vanaf die dag bleef hij bij ons en hij zou gedurende…

Ze woonde aan de Gouverneurslaan, de "vriendin" die mij altijd onbekend is gebleven. Ik had wel eens een vluchtige blik proberen te werpen door de zware, dichtgeweven vitrage voor haar ramen en dit had een indruk bij me nagelaten van sfeerloosheid en van een eenzaamheid die zij met niemand deelde. (Voor zover ik kon waarnemen, stonden er in de achterkamer…

Toen ik nog jong was woonde ik aan de kust in een klein huisje. Ik leerde daar een jonge vrouw kennen, een boerendochter. Haar ontmoette ik op een dansavond in het plaatselijke café. De caféhouder had een plaat opgezet met dansmuziek. Mooie meisjes zag ik dansen. Ze droegen allemaal lange rokken en daaronder witte sokken. Zelf was ik netjes gekleed…

Toen de avond viel op de 16e juli j.l. had zich een menigte verzameld in het Reeshofpark in Tilburg. "Ceux qui se savent désirés, se font attendre" zegt men in Frankrijk en dat gold op die avond ook voor de heren van de band "Cookies and Cream", maar toen ze eindelijk verschenen, presenteerden ze zich formidabel en onweerstaanbaar heftig met aanzwellende…

''Het is halfelf in de morgen. Het oude echtpaar Wouter en Mien zitten voor het raam koffie te drinken. Zij gluurt vanachter de planten naar de voorbijgangers om opmerkingen te maken over hun uiterlijk. De één heeft een rot kop en de ander een dikke pens en ga zo maar door. Hij leest in het rode boekje van Mao en denkt zijn hoop op het Marxisme-Leninisme…

Op een andere avond gebeurde weer hetzelfde. Oma dobberde in het beekje op en neer. "Ha, ik kom in het zonlicht om de wijnstok. Beleef ik straks een verrassing?" Een tak vol druiven raakte het water, _ en hield de drijvende oma vast. De wijnstok sprak met een zware stem: "Oude dame, drinkt u maar met smaak van de wijn, die van mijn druiven komt…

Zij draagt het kleine leren portemonneetje om haar hals en inspecteert de minimale inhoud ervan ontelbare malen per dag. Ze is in het WAO-gat gevallen en haar totale conversatie is sindsdien beperkt tot frasen als: "Wat kost het?", "Hoe duur is het?" en "Dat kan ik niet betalen". Sinds die ongeluksdag waarop zij is afgekeurd voor de arbeidsmarkt…

We hadden ons huis gedeeld met een oude boerderij om geld uit te sparen in de vakantie. De boerderij werd bewoond door een oude alleenstaande man. Hij wilde graag een keer dichtbij Assen zijn. Ons dorp is daar niet ver vandaan. Vroeg in de middag waren we gearriveerd, dichtbij de grens van Duitsland. De kamer was voorzien van een eenvoudig interieur…

In de stad klonken veel drukke stemmen. De mensen spraken over hun zomerse reis, die ze weldra zouden maken. Robin, een man van een jaar of dertig, was ook een van die mensen. Met een groot pak onder zijn arm liep hij door de straat, maakte een deur open, en ging de trap op. Daar stond hij in de slaapkamer van zijn grootmoeder. "Oma, ik heb iets…

Onze oude aarde zweette en zwoegde die dag en hulde zich in tropische hitte, alsof de evenaar door onbekende hand was verlegd naar het noorden en zijn onbarmhartig regime deed gelden in het doorgaans natte Nederland. Op die dag kocht ik de meloen. De vrucht, omgeven door de maïsgele, dikke, door de natuur geaderde schil, woog zwaar in mijn beide tengere…

Vanmorgen ging ik weer wandelen. Valt niet mee als je rugklachten hebt, maar toch doorzetten. Prachtig weer en behoorlijk warm. Ik liep de straat uit en dan opent zich een prachtig landschap. Uitzicht over weilanden met grazende koeien en boerderijen omgeven door prachtige hoge bomen. De hemel was helder blauw met hier en daar een wolkje. Het is een…

Het Heidepark omringt als een beschermende gordel de gebouwen van "Amarant", de inrichting voor zwakbegaafden en de daar eveneens gevestigde hospice, met groene lanen waarin het licht en de schaduwen van een junidag hun spel spelen en waar een romantische, vervallen villa valt te bewonderen, die zich spiegelt in een vijver met waterlelies, en die…

De dokter onderzocht met een lampje en een soeplepel en een tang zijn rechteroor en stelde vast dat de zieke man aan luister en beluisterarmoede leed. De dokter goot eerst uit de soeplepel tomatensoep in zijn oor om het oor week te maken. De dokter zei:,Uw bloed stroomt niet meer opwaarts en niet meer neerwaarts. Het bloed stroomt nergens meer naar…

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek die met de naam van mijn lang-vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met die van mijn favoriete schrijver: August Strindberg. We hadden afgesproken samen naar "Peerke Donders" te gaan, een etablissement…