Als onze door ouderdom gebroken wit gekleurde Fiat van de snelweg af gaat en vervolgens een uur lang op een b-weg rijdt draait hij pardoes een zanderig pad in. Nu pas merkten we echt hoe slecht de vering was. Kuil in en uit en slippartijen deden ons hoofd stoten tegen het dak en ons gezichten smakken tegen de ramen en elkander. Wij vloeken als de pest…

Het is zondag 13 mei, Chris is jarig. Dit jaar wil hij geen groot feest. Anders gezegd, ik ben zijn enige gast. Gewoon stieren onder elkaar, verder geen gedoe. We smeren wat stokbrood, drinken een biertje en proosten op het goede leven. Na een tijdje stelt hij voor een wandeling te maken door Meinerswijk. Ik heb er nog nooit van gehoord, dus dat wordt…

Met grote inspanning schoof hij de grote roldeur een stukje open, die piepend en knarsend meegaf. Er brandde nog licht in de smidse, zoals altijd wanneer hij deze weer eens bezocht; de laatste keer was dat drie maanden geleden. Nu rook het er behoorlijk muffig maar hij snoof de geur van houtskool, metaal, vermengd met die van het oude hout van de…

Een honderd meter verwijderd van ons huis, aan de overkant van de straat, woonde meester Bokelmann. Hij was een vrij lange magere man en verder was er niet veel spannends aan hem op te merken behalve dat hij af en toe wat krom liep door een sluimerende hernia. Hij had een hoogblonde vrouw, die om onverklaarbare redenen, nogal op mij gesteld was. Het…

Na dit vlot en trillend op mijn benen gedaan te hebben, volg ik Anton die met grote stappen op het glazen Restaurant afliep wat geheel was ontruimt voor ons en waar er een tafel met vier flessen Anker bier, bierpullen en een emmer ijs klaar staan. Mijn vader en Ed ieder aan een zijde van mij volgen ook. "Vuile, vuile pestpleurislijer, dit vergeef…

Mijn vader is al snel akkoord na mijn vreemde verhaal over de uithuwelijking van mijn vriendin en mijn hulpkreten aangehoord te hebben. Ook heeft hij voor elkaar gekregen dat Anton Reker de schietgrage commissaris met ons meegaat en ene Ed Rumambi die een zakelijk raadgever en vriend van ons was in die tijd. Deze Ed is zo glad als een paling in een…

Geesten bestaan Ze hadden een korte vakantie geboekt en intrek genomen in een eenvoudig hotel in Limburg. Hun jonge buurvrouw Carla bracht ze met haar auto. Vroeg in de middag waren ze gearriveerd en het weer viel meteen al tegen, de lucht was vol met wolken, waaruit gestadig motregen viel. ''Wij gaan weer een keer met vakantie, altijd slecht…

Levendig staat mij nog voor de geest hoe wij als kinderen de lange tocht maakten, helemaal te voet vanuit een ander deel van de stad naar het Goirke, naar de beide bejaarde tantes in de monumentale kamer die door de hoge ramen een blik bood op een binnenplaats. Tante Lee was nooit getrouwd geweest, zo ging het verhaal in de familie, en haar aanbidders…

Er gaan bussen in die richting met in trotse zelfbewuste oranje letters de naam van hun bestemming boven hun voorruit zoals bijvoorbeeld de tekst: "Elisabeth Zkh via Broekhoven", maar het panorama dat je voor ogen krijgt in Tilburg Zuid wanneer je daar noodgedwongen of zelfs vrijwillig verkeert, is van een triestheid, troosteloosheid en grauwheid…

Hij heeft haar geslagen. De klootzak. De blauwe plek is al wat verkleurd naar geelbruin, maar nog duidelijk zichtbaar. Zelf haalt ze haar schouders erover op. Wil er niet over praten. Wil gewoon bij me zitten, bij me liggen, bij me zijn. 'Ik ging uit mijn plaat omdat we het weer eens over dat wijf hadden', zegt ze, schuldbewust bijna, alsof dat voldoende…

Er wordt geclaxonneerd. Ik hoor nog net twee lange en korte keren nagalmen uit een diepe duisternis waarin er van de felle kleuren niets meer was overgebleven dan de doodse donkere kleur van pikzwarte aarde waar ik in begraven lag. Ik graaide automatisch naar de pvc-pijp en nam een flinke teug lucht die smaakte naar de lucht van diesel en benzine. Wat…

Ergens in de levendige fabriek stond een klein ijzeren molentje, dat bonen of peultjes tot poeder maalde met zijn harde platen, die snel ronddraaiden. Een elektrische kabel zorgde ervoor dat die machine lustig zijn werk deed, met luid gebrom. De kabel luisterde steeds naar het geluid dat binnen zijn lange, dunne lijf klonk: "Met genoegen voel ik…

FOPPE ZIJN RONDLEIDING IN BERGHIEM Foppe maakt zich druk om zijn oude dag maar dat blijkt geheel onnodig. Hij wil graag naar de aanleunwoning en krijgt een rondleiding van ina beitske en sabine. Het is er heel mooi vind foppe en hij wordt helemaal gelukkig ! Hij is vlakbij de brug en het parkje en de zusters zijn heel aardig en zijn kamer is groot…

Terwijl ik een ziek kind was gingen mijn klasgenootjes met de schoolbus naar de dierentuin. Mijn vriendje zou mij het avontuur mededelen over zijn bezoekje naar de dierentuin via een brief. Volgens hem begon alles met de papegaai aan de poort. Die groette de kinderen met:,Willen jullie koffie of thee? Dat vonden de kinderen heel raar en dat weerhield…

Toen Donald Dankzand in de zomer van 2009, na een lange, eenzame trektocht met zijn bromfiets door Europa, naar zijn kasteel in het Noorden van Frankrijk terugkeerde, zag hij al direct aan de oude ophaalbrug dat er iets mis was. Anders dan bij zijn vertrek, toen de ophaalbrug omhoog stond, was het nu bij zijn terugkomst mogelijk om via de ophaalbrug…

Mijn vijf jaar oudere broer gedroeg zich meestal als een brave jongen. Toch had hij af en toe de neiging, in zijn verder gezapige leventje, mij als gewillig slachtoffer uit te zoeken voor één van zijn snode plannen waarbij hij wel zo slim was dat mijn vader hem achteraf nooit de schuld in de schoenen kon schuiven. Hij liet mij, na zijn weldoordachte…

Ik zag haar voor het eerst in een Chinees Restaurant, waar ik - na mijn boodschappen gedaan te hebben - lekker dacht te ontspannen. Het was rustig daar en ik ging lekker bij het raam zitten. Pff..ik was het zát van al die stinkende kleedhokjes, waar ik me telkens om moest kleden. 'Bestellen, mevrouw?' vroeg een vriendelijke Chinese dame. 'Uhh,…

Gelukkig heb ik een pakje Marlboro met het bekende zilverpapier aan de binnenkant bij me in het holster. Ik moest alleen een manier vinden om het papier er af te branden zonder zelf in de fik te vliegen of door de rook te stikken. Nou is een mens gelukkig heel inventief als de nood hoog is en presteerde ik bijna al de rook, welke ik happende en blazende…

HET PI VLIEGTUIG De bewoners van Vrijburgh hadden schoon genoeg van het koude winterweer en hun eigen psychische problemen. Foppe zei op een goed moment het is goed weer in australie wel dertig graden. Foppe zegt op het atc kunnen ze wel even een vliegtuig bouwen en ik betaal de brandstof en barbara kan vliegen en is de piloot. Zo gezegd zo gedaan…

Daar lag ik dan in een grafkist zonder bodem of je moet de laadklep van de truck als deze beschouwen. God had het niet duidelijker kunnen maken dat ik al half op weg was. Naar de hemel of hel wel te verstaan. Met mijn smoel nog steeds benauwend ademend door het pvc pijpje. Ook was ik intussen bont en blauw van het stuiteren en het heen en weer schuiven…