Tijdens een vakantie in Athene kwam ik op een terras in gesprek met een dame van middelbare leeftijd over de architectuur van Griekenland. Met een zwoele stem vroeg ze of ik wist wat architectuur betekende. Ik raakte in de war hoe ze mij zo liefdevol aankeek en tot mijn grote verwondering mijn hand pakte. Is dat hier de gewoonte, dacht ik. Verbouwereerd…

Al heel vroeg was Wouter opgestaan. Voor Mien maakte hij een ontbijtje klaar, een snee krentenbrood, een gekookt ei en een glas sinas sap. Toen hij met het ontbijt boven kwam snurkte ze nog. Hij ging bij haar op de rand van het bed zitten en aaide haar over de wangen en riep zachtjes: ''Het is Moederdag Mien, hier heb ik een ontbijtje voor je…

Het speelde zich af in 1942, toen ik elf jaar was. Mijn ouders woonden met hun vier zoons in Amsterdam. De lagere school waar ik op zat was gevorderd door Duitse militairen, dus moesten de leerlingen naar een andere school. De soldaten die we tegenkwamen waren over het algemeen vriendelijk tegen de kinderen. Het enige wat ik van de oorlog merkte in…

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen; vijf oudere dames en twee aardige heren, zeer begaan met de natuur in de stad en met…

Gelukkig kon ik als boerenknecht mijn baan behouden. Ons land werd getroffen door een landbouwcrisis. Amerika importeerde goedkoop graan en Denemarken goedkopere boter. Dat vonden onze boeren niet leuk. Het was 1880 en ik was net zeventien jaar geworden. Mijn vader wilde hebben, dat ik naar onze koloniale bezittingen ging om daar een koffieplantage…

Het was een kleine, zwart-wit-gevlekte cockerspaniël, met lange flappen van oren die de zwarte ogen haast bedekten, een puppy nog, die onze ouders ons gegeven hadden om ons en zichzelf te plezieren en een kameraad te verschaffen. We hadden haar de troetelnaam "Loekie" toebedacht. Aanvankelijk leek er niets met Loekie aan de hand te zijn; we voerden…

Mijn voetstappen doken op in de mist. Zij weergalmden tegen de pakhuizen. De ratten loerden naar mij. Plotseling zag ik de neonletters van de bar waar ik met Haar had afgesproken. De helft van de letters waren donker. Ik voelde in de linkerzak van mijn regenjas of mijn zesklapper ontzekerd was. Ik nam mijn Stetson af en streek door mijn met brillantine…

Het was voorjaar 1883. De zon scheen hoog aan de hemel en haar warme stralen maakten de mensen blij. Ik maakte een wandeling op de heuvel van Montmartre bij Parijs. De terrassen zaten vol met levensgenieters. Een jong paartje danste. Zij was welgevormd en droeg een lange lichte jurk met oranje figuurtjes en een rode muts met aan de zijkant een strik…

Ze was gekomen met een rollator. Hssr grijze, onverzorgde haar hing tot op haar schouders. Ze had een leven lang schoongemaakt, gekookt, gewassen en aardappels geschild, maar de creatief therapeute wilde haar nu leren schilderen. Zonder enig zelfvertrouwen, aarzelend en stuntelig, hanteerde mevrouw het penseel. "Goed zo!", "Goed zo!" luidde het…

Henk is een joviale kerel, maar voelt zich na het overlijden van zijn lieve vrouw Linda erg eenzaam. Invalide is hij ook nog. Zijn rechterbeen werd verbrijzeld tijdens een bombardement door die rot moffen op Rotterdam. Met een prothese kan hij zich nog behoorlijk bewegen en met een aanpassing van zijn auto ook nog rijden. Het was een mooie zomerdag…

De kou zat al in de lucht en het werd al tijd voor de winterjas toen we gingen wandelen in een gebied dat door de natuur haast als een monument is uitgevoerd; bij het dorpje Dorst, waar eens het oude zwembad, recreatiepark en restaurant waren, waarvan de gebouwen zijn neergehaald en dat de wellicht bizarre en merkwaardige naam "Surae" droeg.....…

''Weet je waar ik zin in heb, Klaas?'' ''Zeg het eens.'' ''Leuk eens te gaan naar de huishoudbeurs, lekkere hapjes snoeien.'' ''Goed idee Truus, ik wil ook wel eens wat anders dan hier in huis te hangen.'' De volgende dag stonden ze al vroeg op het perron op de trein te wachten. Zij droeg een lange gebloemde jurk met daaronder…

Het is een mooie zomerdag. Mijn Daf is nog in prima staat en ik verveelde me. Kom dacht ik, tuf naar het strand en ga daar wandelen. De auto startte pas na een half uur na veel gevloek. Gelukkig bleef de motor lopen en na een uur stopte ik op een parkeerplaats in een badplaats. Ondanks het prachtige weer was het niet druk. Dat vond ik fijn. Eerst wat…

Al heel vroeg was Henk opgestaan en in zijn pyjama naar de keuken gegaan. Voor haar maakte hij een ontbijtje klaar, een snee krentenbrood, een gekookt ei en een glas sinas sap en dat was al veel, want normaal nam ze in de morgen alleen een kopje thee en een plak ontbijtkoek. Toen hij met het ontbijt boven kwam snurkte ze nog. Hij ging bij haar op de…

Het licht was al dat van september boven de haven en boven de kade, waaraan op die dag vele schepen zouden aanmeren; schepen met kloeke, fiere namen als "Papillon" en "Terra Nova" en met veelzeggende namen als "Dankbaarheid" en "Vertrouwen", schepen die aanvankelijk in een optocht aan kwamen varen over het zwarte, spiegelende water; bont gelakte…

Bijna twee jaar had Koos het er op zitten. Nog een jaar gevangenisstraf en dan was hij weer vrij man. Hij was nu dertig en woonde samen met Truus. Ze bezocht hem regelmatig. Koos bleek een notoire dief te zijn, die regelmatig bejaarden- en ziekenhuizen bezocht om vooral geld en sieraden van patiënten te stelen. Bij een huiszoeking thuis trof de politie…

Bijna was het een zomerdag geworden. Wanneer de temperatuur de 25 graden haalt noemt men het een zomerdag. Toen ik van huis ging was het 22 graden, toch lekker weer bij een hemel met een paar kleine cumuluswolkjes en weinig wind. Ik besloot na het ontbijt te gaan wandelen. In mijn rugzak deed ik een paar koeken, twee flesjes water en verbandmiddelen…

De ondergaande zon gaf weer een prachtige gloed aan akkers en weiden. De boerenknecht zat knus achter zijn raam, het kromme pijpje tussen zijn lippen. Wat liet de rook hem nu zien? Hij zweefde over de zee, over het eiland van de vorige avond. Achter de palmen viel nu heel wat te ontdekken! Op de heuvels waren grote akkers met allerlei graangewassen…

Deze man had heel zijn leven op de akkers en in de stallen gewerkt. Nu was hij al ouder dan tachtig jaar. Maar die boerenknecht had nooit meer van de wereld gezien dan zijn dorpje, en de weilanden en bossen daaromheen. In zijn jonge jaren was hij eens op die zachtglooiende heuvel in de verte geweest. Vanaf het hoogste punt zag je vaag een stad aan…

Op onze reis naar Baarle-Nassau met als bestemming een pannenkoekenrestaurant, trof ik zeer aimabele, zij het al te spraakzame Tilburgse medepassagiers. Het was een dag in de vroege zomer en frisgroen geboomte omzoomde de wegen en overhuifde ze met een schitterende natuurlijke ereboog. Een dikke, welgedane heer naast mij neuriede vergenoegd en haast…