Wouter kwam terug in zijn straat na zijn dagelijkse wandeling door de buurt. Opeens hoorde hij zijn naam roepen. Hij keek en schrok, want het was die vervelende Wim de bijbelvorser, die hem vroeg: ''Hé ouwe, heb je trek in een biertje.'' Wanneer hij het woord bier hoort is hij meteen een ander mens. Thuis kreeg hij van Mien maar één flesje per…

Wouter en Mien krijgen vaak visite. Meestal familie of kennissen en dan moet er altijd jenever en bier worden gedronken en de muziek van de bandrecorder moet hard staan met feestliedjes en smartlappen. Mien hoor je er dan bovenuit als ze de zangeres zonder naam hoort zingen, zoals Aan de muur van 't oude kerkhof, Ach vaderlief drink niet meer en Als…

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: "Broeckx". Het ontroerde mij. De daar aan voorgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen, jaren na zijn dood en had hij mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur. Ik zag de biljetten nog voor me, terwijl ik tegelijkertijd mijn…

Ingrid is 35 en tien jaar getrouwd met Henk. Ze werkte vroeger op het stadhuis achter de balie voor het verstrekken van inlichtingen aan bezoekers. Ze heeft een knap voorkomen met een smal lief gezichtje tussen lang zwart haar en haar borsten waren altijd half zichtbaar boven haar jumper. Wanneer de burgemeester het Stadhuis binnen kwam knipoogde hij…

Verscholen in een uithoek van onze stad, achter de Moskee die aan de Wandelboslaan haar twee trotse, fiere, scherp gepunte torens, die haar lichtgroene koepel flankeren, de zomerhemel in steekt, als een handreiking aan het onbekende Opperwezen, in een gebied dat vandaag de dag "De Bokhamer" genoemd wordt, staan kleine, witte huisjes, de zogenaamde…

Ze lag aan haar nieuwe vriend te denken. Ingrid was naar een feestje geweest en heeft hem daar ontmoet. Het was meteen liefde op het eerste gezicht. Ze kon de slaap niet vatten, steeds moest ze aan deze lieve jongen denken. Henk heette hij, een slanke jongeman met donker krullend haar en een smal snorretje. Wanneer de muziek begon te spelen kwam hij…

De meisjes fietsten zomer en winter met hun ouders naar de inrichting, waarin het broertje was. De fietswielen draaiden hun parallelle cirkels over het asfalt van de lange fietspaden. En zo prentten de ouderlijke imperatieven zich in de gevoelige kinderlijke hersenen en de trouw werd een absoluut voorschrift, een bevel voor hun hele leven, onverbiddelijk…

Ik droomde dat ik geopereerd werd aan mijn hart. Ze legden mij op een operatietafel en trokken en duwden aan mij. Ik zat vast met snoeren aan een stopcontact. De operatielampen waren zwart als beroete glaasjes en ze spuugden bloedrood licht uit. Zo werd mijn lichaam verlicht. Overal stonden computers. Bij de ramen stonden computers, tegen het plafond…

Ik lig in de detoxkamer te wachten op de bestelde spullen. Ik mocht alles vragen dus ik trof goede voorzorgsmaatregelen. Een emmer om te kotsen of op te schijten, daar je de wc gewoon soms niet haalt en één extra emmer met Spaanse mop mocht ik te laat zijn. Toiletpapier, zes rollen, natte doekjes, schone handdoeken en lakens bij de hand. En natuurlijk…

Lange tijd bestond mijn enige gezelschap uit twee goudvissen, die vreedzaam maar doelloos rondzwommen in de glazen kom op mijn bureau, niet begiftigd met de menselijke vermogens maar al evenmin behept met hun gebreken. Uit de bolle, zwarte kraaloogjes waarmee ze mij trouwhartig aanblikten vanuit hun waterig verblijf trad mij geen intelligentie tegemoet…

Toen ik in het overdekte winkelcentrum kwam hoorde ik een zangkoor het Slavenkoor zingen. Mijn belangstelling was gewekt, ik wilde het koor zien. Toen ik de hoek omliep zag ik ze staan, wel ongeveer dertig mannen en vrouwen. Onder de overdekking klonk het schitterend. Het slavenkoor speelt zich af in de opera Nabucco uit 1842 van Verdi. Ik dacht aan…

In mijn vorige leven in 1883 was mijn huwelijk met Madeleine mislukt. Daarom ben ik vertrokken en kon ik bij een hospita een zolderkamertje huren. Op het bed onder het schuine dak met bruine balken lag ik eenzaam te mijmeren over het mislukte huwelijk. Het was mijn schuld, omdat ik het leuk vond de baas te spelen. Om te overleven onderwierp zij zich…

Op een zwoele zomeravond scheen de late zon nog prachtig en was het daarom nog helemaal licht. Over de weiden klonk heerlijke trompetmuziek. Ja, er liepen zo'n twintig muzikanten door het hoge gras, die flink bliezen. De rij werd gesloten door twee jongetjes; het ene zong mooi, het andere speelde op een kleine fluit. Plotseling hield de voorste man…

Mijn moeder liet mij ietwat opgelaten weten dat ene Camiel een vriend van mij haar had opgebeld met het goede nieuws eindelijk clean te zijn van de drugs. Helemaal opgewonden over dat goede nieuws en allerlei verhalen hadden haar overtuigd dat het ook iets voor mij was. Want ik was het 'waard' had hij gezegd, 'zo een goede gozer als hij'. Er zat…

Je was zeven of acht jaar oud. Je wist dat het tijdstip was aangebroken als de mevrouw met de mintgroene kaarten in de klas kwam. Je wachtte lijdzaam tot je naam werd genoemd, je kwam naar voren en liep mee naar het busje. Vervolgens werd je in het geblindeerde voertuig, via een jou onbekende route, hobbelend en schokkend door de halve stad vervoerd…

Kooistra woonde links van ons en aan de andere kant woonde de familie Klop. Klop was politieagent en beschikte over een dienstgeweer. Dat geweer is een keer zeer oneigenlijk gebruikt om buurman Kooistra een handje te helpen. Kooistra had een oude kat die wat mankeerde en die eigenlijk een spuitje diende te krijgen om hem uit zijn lijden te verlossen…

Wat was ik blij, dat zij niks in mij zag. Ik zat op een terras aan de boulevard van Zandvoort. Het terras was druk bezet. Aan mijn tafel was nog een stoel vrij. Heerlijk zat ik te genieten van het mooie weer. Opeens zag ik een jonge dame het terras oplopen. Ze had prachtig lang ravenzwart haar. Een weldadige bries zwaaide het haar naar achteren en ik…

Het is geen mooie stad, maar ik ben er geboren. Zij kan mij verleiden tot een onverklaarbare sentimentele ontroering, die ik, ondanks mijzelf, soms verfoei. Eens sloeg ik haar zomerse kermis gade vanuit de hoge uitkijkpost van het Gemeentehuis; de opeengepakte, voortschuifelende mensenmenigte ver beneden mij om de bonte carrousels met de paarden en…

Het was 16 mei 1940. De oude Geert zat voor het raam en was heel bedroefd. Opeens zag hij een hele rij Nederlandse soldaten voorbij gaan begeleid door gewapende Duitse soldaten. Hij riep zijn vrouw. ''Moet je nou eens kijken Marie, onze jongens gaan voorbij en naast de rij lopen Duitse soldaten met een geweer´´. ''Waarheen zullen ze gebracht worden…

Wendy heet ze en ze is 35 jaar en gescheiden van haar gewelddadige man. Het was juli in 2010 en erg warm. Ik belde aan en de deur ging open. Daar stond ze, een knappe vrouw met lang blond haar, alleen gekleed in een korte rok en een rosse bh. Met een geamuseerde lach op haar lieve gezicht, zei ze: 'Hallo Kees, kom binnen, warm hé. Wil je een biertje…