Tussen hoge eiken en beuken liep een reekalfje met zijn moeder en zijn broertje mee. Hier en daar een frambozenblaadje of een bloempje kauwen, dat was verrukkelijk! Onder het wandelen genoot het reekalfje van de brede zonnestralen, die zacht trilden in de boomkruinen. "Dat licht roept mij," dacht het kleine dier. "Ik zal wel zien waar die bleekgele…

In april 2006 verloor ze haar zoontje Simon na een zwangerschap van negentien weken. De toekomst leek uitzichtloos, de kansen op een gezond kind waren minimaal. Twee jaar eerder hadden ze al afscheid moeten nemen van hun meisje Lisette. Dolgelukkig waren ze dan ook met hun enige gezonde zoon. Samen met hem scharrelde ze door de tuin. Het frisse groen…

Er zou een feestelijke gebeurtenis; een optreden van een accordeonist en van een drummer plaatsvinden in een zaaltje van het Zorgcentrum, waarin mijn moeder de laatste tien jaar van haar leven heeft doorgebracht tot het tijdstip kwam van ziekte, dood, crematie en uitstrooiing van haar zilverwitte as op de velden aan de Karel Boddenweg. De verslaggeving…

Verschrikkelijk dat ik er nog steeds aan moet denken, vooral wanneer ik lees, dat iemand brandwonden heeft bekomen. In mijn straat woont de zesjarige Elsje, een lief kind met blauwe ogen en blond krullend haar. Ik zag vanuit het raam haar vaak buiten spelen en als ik naar buiten ging, zei ze altijd met een vriendelijk lach: ''Dag buurman.'' Pas…

Ik had ook wel grootse dingen willen doen in mijn leven, maar als ik een geschiedenisboek doorblader, denk ik bij mezelf : « waar maken ze zich allemaal druk om ?” Neem nou eens zo’n De Gaulle. Gaat die daar helemaal naar Engeland om via de radio allerlei dingen tegen ‘het volk’ te zeggen. Wat is nou een volk ? Dat zijn toch zeker allemaal mensen…

Simon heeft met zijn eigen gemaakte antenne ruimtegeluid opgevangen en daarom mag hij een gratis reisje maken naar de ruimte met de spaceshuttle. Foppe gaat ook mee om er een boekje over te schrijven. Samen stappen ze in op cape caneveral en wachten op wat komen gaat. Daar gaan ze met een enorme knal ophoog en raken even buiten bewustzijn. Dan gaan…

Buiten was het bar slecht weer, slagregen en storm uit het zuidwesten, de donkergrijze wolken joegen snel voorbij. Zwartje, mijn kat, lag dichtbij de kachel te spinnen en keek af en toe naar mij of hij zeggen wilde, gaan we nog wandelen, want bij dit weer gaat hij graag uit. Het is een bijzondere kat, hij kan praten, net als een kat in de reclame op…

Achter mijn woning heb ik een grote moestuin en daarachter zijn weilanden. Tussen de weilanden gaat een smal pad naar het bos, ongeveer tien minuten lopen. Heel gaarne loop ik over dat pad naar het bos om daar een wandeling te maken. Toen ik na een kwartier plaats nam op een bank bij een meertje hoorde ik: ''Zuip je nog zoveel, Niesse?'' Wie flikt…

Het is oudjaarsdag tien uur in de morgen wanneer de eerste carbidbus schieten wordt gestart in ons altijd rustige dorp in Friesland. Het gaat beginnen, oudjaarsdag een ietwat druilerige dag en koud maar dat is voor de jeugd geen reden om af te zien van hun jaarlijks terugkerend evenement. Carbidbussen worden geplaatst en de fakkels en benodigdheden…

FOPPE ARK VAN NOACH Het is zondagavond en foppe denkt na. Hij is van de week op de ark van noach geweest in drachten en vond het een mooie boot. Hij schilderde hem na met uitgestorven dieren als de dodo, de pretodactylus en de mammoet en bijna bedreigde diersoorten als het koalabeertje en de ijsbeer en de ezel er bij. Foppe vind dieren heel mooi…

"Slechts te bestaan...," zei de robijn op de tafel. "En mooi fonkelen om je eigenaar te behagen." De glazen kelk luisterde zwijgend. Deze wist allang wat hem in het leven was toebedeeld en ontzegd. Maar de wijn in die kelk was praatlustiger. "Ja, ik houd er ook van om te flonkeren," lachte de edele drank. "Vooral nu er wat zonnestralen door…

In mijn vorig leven was ik erg ongehoorzaam en ik weet nu hoe ik op deze wereld terecht ben gekomen. De vrouw des huizes trof mij als muis aan op de aanrecht, waar ik lekker zat te smullen van een appelgebakje. Dat lieve mens schrok vreselijk en begon te gillen. Normaal zou een gewone muis wegrennen, maar ik niet en bleef gewoon van de appelpunt eten…

De laatste mens op aarde zat alleen aan tafel, toen er op de deur werd geklopt. Hij keek verbaasd op. Vervolgens stond hij toch maar op, en deed langzaam en voorzichtig de deur open. Buiten was er helemaal niemand te zien. Hij ging daarom naar buiten om uit te zoeken wie er dan wel op de deur geklopt zou kunnen hebben. Doch alles was verlaten. Hij…

''Zeg ouwe, je bent overmorgen jarig, dus eten we weer konijn. Omdat je bezopen op straat hebt gelopen moet je veertig euro boete betalen, dus zal je de konijn zelf moeten schieten, want ik heb geen geld om naar de poelier te gaan. Ik heb mijn zuster in Purmerend gebeld en gevraagd of ze komt, maar je kon de diaree krijgen.'' ''Nou, van mij hoeft…

Haar ouders waren drie jaar geleden tijdens een skivakantie verongelukt. Hun dochter Marjan bleef achter, maar haar grootmoeder was bij haar komen wonen en verzorgde de inmiddels 16jarige kleinkind. Hun huis lag aan de rivier en aan de andere kant van het water woonde Jeffrey, haar zeventien jarige vriend. Ze hadden elkander lief, maar de brug lag 15…

Foppe had een mooi huisje maar voelde zich opgesloten. Waar was het leven, het leven het avontuur en de vrijheid gebleven van toen hij nog jong was. Toen trok parijs en berlijn en londen of een leven in frankrijk aan zee met een leuke vrouw. Waarom was hij toch gaan werken en bij zijn moeder gaan wonen en niet gewoon weer op pad gegaan als vroeger.…

Soms is het moeilijk weer een onderwerp te bedenken waarover je kunt schrijven, maar als je om je heen kijkt is dat niet zo moeilijk.Je kunt over alles en nog wat schrijven, desnoods met fantasie. Toevallig zag ik gisteren in de schappen van de supermarkt Bolletje, een bekend beschuitmerk en dacht ik meteen aan mijn vader. Hij vond het altijd heerlijk…

In de hongerwinter woonde mijn ouders in Amsterdam. Vader was niet meer thuis, hij was in 1943 opgeroepen om in Duitsland te gaan werken, maar is ondergedoken en toch weer opgepakt en kreeg een zware straf, eerst naar kamp Amersfoort en vervolgens naar een concentratiekamp bij Berlijn. In 1944 zat ik in de zesde klas van de openbare lagere school,…

Ik rook op mijn balkon. De flat is te klein om binnen te roken, smerig gewoon. En net als James Stewart in Hitchcock's Vertigo begluur de buren aan de overkant, in de hoop eens iets mee te maken, een moord of zo. dan kan het echte leven tenminste weer beginnen. Ik voel me zo leeg, zo dood na Tirza. Jammer maar helaas, mijn leven blijft saai en voorspelbaar…

Er zijn mensen die eenzaam zijn en dat verschrikkelijk vinden, ze wonen dichtbij me en het zijn vrouwen, die alleen zijn achtergebleven omdat hun echtgenoot is overleden en ik maak op straat als ik ze tegen kom vaak een praatje met ze en dat vinden ze fijn. Die ik ken hebben wel kinderen, maar die zien ze maar een enkele keer, want ze werken en in het…