Er klinken ineens harde pistoolschoten in het landgoed en er snellen twee voortvluchtigen langs de striemende takken. Sjoerd de Stroper en zijn sexy vriendin Albertina Wildschut hijgen van de opwinding en vermoeienis nu ze in de koude avondlucht door diverse politie-agenten worden gezocht. Blijkbaar heeft één van die bloedhonden op een haas geschoten…

En zo komt er weer een medicijn bij, iets waar ik niet erg blij van wordt, zeker niet wanneer de bijsluiter gelezen wordt, huiverig wordt je hiervan echt waar immers slikte ik ooit een antibiotica die me bijna het leven koste en die nu rood oplicht in alle computers van huisartsen, ziekenhuizen en apothekers. Levensgevaarlijk spul dus. Of ik zit te…

Gaan we morgen boodschappen doen vraagt eega gisteravond en ik zeg jazeker, tussen de buien door die ons beloofd zijn door de weervrouw. Of het nou Piet of Jan is, ze zitten er steevast naast, maar dit terzijde. Ook de buienradar zit zelden goed, want vanmorgen kijk ik op twee manieren, de plaatselijke en de landelijke radar, waarbij ik toch echt constateer…

In de grote zaal van de gevangenis zaten drie moordenaars aan een tafel. Jacob, Pedro en Kevin speelden een partijtje ganzenbord. Alle drie hadden ze achttien jaren in dit gebouw doorgebracht. Over twee maanden zou de vrijheid hen terug roepen. Nog toonden deze kameraden hun driftige aard. "Pedro, kijk niet naar je dobbelsteentjes, terwijl je aan…

Als je al zo lang niet meer naar de kerk bent gegaan dat het geen gewoonte meer is, dan wordt het iets wat je jezelf pas toestaat als al het andere het toelaat. Dat dacht Pip terwijl ze op de ochtend van 1e kerstdag was stond te vouwen en ze in de verte de klokken van de st. Barbarakerk hoorde luiden. Ze zag een paar mensen in die richting lopen, diep…

Gelijk val ik maar met de deur in huis – nee dit is niet een verlaat eerbetoon aan Johan Cruijff of een hint aan Johan Derksen. Nee, aan de velen vermoedelijk onbekende Johan Mostertman, zoals hij vermoedelijk heet. Althans ik trek die conclusie naar aanleiding van het verhaal van An Terlouw, in combinatie met de boven deze site en die van gedichten.nl…

Oh hemel, na ( zo lijkt het dan toch) een hele lange tijd, al in de vorige eeuw begonnen zelfs, gaat onze hoofdredacteur stoppen, met www.nederlands.nl. Is het terecht, ja dat denk ik wel, want ook onze Johan wordt er niet jonger op, bereikt een fantastische leeftijd en natuurlijk zouden we allemaal ( ik zeker) willen dat hij er nooit mee stopte…

In mijn jeugd begon het echt een beetje schrikbarende vormen aan te nemen – de generatiegreppel groeide uit tot een echte generatiekloof. Eerlijk gezegd, ook ik had er last van. Niet dat ik nou in gedrag zo vreselijk afwijkend was; nee dat niet echt, ik heb geen hasj gerookt en dergelijke. Om eerlijk te wezen, ik was er een beetje huiverig voor, want…

Het is misschien een merkwaardig verhaaltje wat ik nu ga vertellen, maar daarom niet minder waar. Bij aankoop van onze huidige woning hebben we destijds ook de kasten van de verkopers overgenomen – lekker makkelijk. We konden onze spulletjes er gelijk in kwijt. Handig alles gelijk op z’n plek, denk je dan. Nee dus, eerst moest er verschoven worden…

Het achtjarige jongetje Paul lag 's avonds warm in zijn knusse bed. Tik, tik, klonk het achter het raam. Paul tuurde scherp. Daar buiten sloeg een nachtzwaluw met zijn kopje tegen het glas. Een dof roepend "rrrorr" kwam uit het bruine lijfje. "Kom met mij mee," meende Paul te verstaan. Gauw kleedde hij zich aan, op zijn tenen de trap af. Heel…

Een dromerig jongen die zich veel in de natuur ophield, omdat hij die zo mooi en verwonderlijk vond, vroeg zich af hoe het toch mogelijk is dat alles wat er is – is, en ook nog eens zo mooi en zo doordrongen van die oerkracht om te willen zijn. Hij begreep het niet precies en dus bedacht hij de zonderlinge kluizenaar, die halverwege de berg woonde en…

Ze komt om te helpen, gewoon als meer mensen, stelt zich voor en ik begin een soort gesprek van: hoe lang werk je al, kortom een huis- tuin en nee, geen keukengesprek maar een gesprek waar, hoe langer ze aan het woord is, mijn haren in m’n nek overeind gaan staan. Onder het kopje koffie horen we een horrorverhaal wat maar liefst meer dan dertig jaar…

We zitten nog even in het “oude” jaar, 2019, wat gebeurde er ongelofelijk veel dit jaar, geweldige leuke en ontroerende dingen, maar ook keiharde nare moordlustige acties die het nieuws haalden op een haast krankzinnige manier. De meest recente is die van de jonge knul die een dag na zijn 16 jarige verjaardag overleed aan de gevolgen van een steekpartij…

Soms kun je dat zo hebben een weekje dat het een beetje tegenzit. Zo’n periode dat alles even niet loopt zoals je hoopt of vindt dat het zou moeten lopen. Zo’n weekje dat een vervelend griepje dat je natuurlijk al onder je leden had, besluit een plekje op de voorgrond op te eisen, ten koste van jou. Zo’n weekje waarin je je gewoon beroerd voelt, soms…

Het leuke van wandelen met je honden in een rustig bos is dat je, je gedachten eigenlijk ook een beetje uitlaat. Ze zwerven rond en pikken ideetjes op die je anders niet op zou doen. Vrij als vogeltjes fladderen ze in het rond. Vandaag zag ik vanuit de auto, naar het bos toe rijdend, enkele jongetjes rondrennen op een erf bij een boerderij. Ze waren…

Natuurlijk zijn er genoeg mensen die aan het eind van het jaar voor zichzelf, in gedachten, de balans opmaken. Geen verkeerd iets lijkt me om de plussen en minnen te inventariseren. Toch nodigt het vooral ook met de kerstgedachte in het achterhoofd uit, om het grote geheel in ogenschouw te nemen. Hoe verging het de wereld? Is er meer oorlog gekomen…

Het is weer zover, ze moeten weer geschreven worden, de kerstkaartjes. Een, ik zal het maar eerlijk zeggen, crime. Eerst de adressenbestanden napluizen wie er niet meer in hoort te zitten. Wie je bent vergeten te schrappen wegens emigratie naar ver weg of naar Hemelse sferen. Dan nog die verwijderen waar je niks meer van hoort, uit wiens bestand jij…

Het is zo ver, mijn vrouw is toe aan een nieuw mobieltje – een ramp. Vrouwen weten nu eenmaal niet waarom en hoe ze overbodige mailtjes en andere onzinnigheden moeten wissen. Alles blijft immers belangrijk voor hen. ‘Wis toch eens wat, je geheugen raakt overvol,’ adviseer ik haar weleens. ‘Ja, maar dan ben ik het definitief kwijt.’ Lelijke foto’s, half…

Wijzend met haar kleine vingertje zei de kleine meid, kijk daar woon ik en beiden lopen het tuinpaadje op, ze schuift haar handje in die van Nancy en die klopt aan de deur. Even gebeurt er niks dan: kleppert Mieneke met de brievenbus en gaat vlak erna de deur open. Vader staat in de deuropening en kijkt op de twee neer, zegt tegen Mieneke, je bent snel…

Afgaande op wat vader had gezegd: je komt niet zonder geld thuis, sjokte het kind van net vijf jaar de straat uit, de smalle schoudertjes schokten onder het enorme begrip dat ze echt vandaag met geld moest thuiskomen. Maar hoe, maar wat en waarmee? Ze wist het niet en de wanhoop maakte zich dusdanig meester van het kind dat ze stopte en leunde tegen…