Mijn opa kende oude verhalen, hele oude verhalen waarvan de betekenis ook vandaag de dag misschien nog steeds hun waarde hebben. Dit verhaal gaat als volgt: ‘Is het nog ver’, vroeg de jonge reiziger aan de eenvoudige landbouwer die z’n gewassen stond te bewerken. ‘Wat is ver jongeman? Hangt er vanaf waar je naar toe wil’, wist de landbouwer. ‘…

Volgens mij waren de buitenlandse bezoekers die in de Beekse Bergen gezellig met z’n allen tussen de luipaarden dachten te gaan lopen, aardig de weg kwijt! Net zo als de persoon die vandaag de auto parkeerde, zijn alarmlichten aanzette en vervolgens een winkel inliep, zijn kind achterlatend in de auto! Daar waar menig persoon nu bij het laatste denkt…

Een mooie parabel waarbij een priester een lokale Afrikaanse visser probeert te stimuleren het anders aan te pakken. De visser zit met z’n hengeltje in de schaduw van een boom en probeert van daaruit z’n dagelijkse kostje bij elkaar te hengelen. De priester wijst hem erop dat hij veel beter een kano kan bouwen en zo meer vis kan vangen. Wat hij…

Met Carla, een buurvrouw van verderop, loop ik wel eens een heel rondje door het bos. De laatste keren iets minder vaak moet ik toegeven, ze heeft het vermoedelijk druk of ze loopt op andere tijden haar rondje met haar dalmatiër. Zelf loop ik ook niet meer op vaste tijden. Omdat je wel vaker met elkaar spreekt en alle koetjes en kalfjes de revue zijn…

Er was eens een jongetje, zo’n jongetje dat altijd een beetje zielig dwars lag. Dat nooit ergens het nut van inzag. Als moeder zei, je moet je handjes voor het eten wassen, deed hij dat soms gewoon niet. Hij vond het onzin, want hij at ze immers niet op. ‘Kom jongen ga nu eens naar buiten, voetballen met de anderen.’ Hij deed het niet, want hij speelde…

In vele gevallen betreffende mijn denken en handelen ben ik consequent. Nú blijkt weer eens te meer dat ik nooit van mijn leven tot op heden écht standvastig ben gebleven. Dit oprecht bedoeld verslag is in beginsel niet mijn idee. Joanan Rutgers schreef onlangs onder mijn inzending “Vacuüm” in zijn reactie o.a.: “. . . Of laat ons eens weten hoe het…

Ze legt een klein paars bloemetje neer bij de foto... Het is een wild viooltje. Wild in de zin van vrij. Ze vond het tussen de stenen die ooit haar thuis omhulden. Vandaag is ze voor het eerst terug gegaan naar dat stukje Rotterdam, waar ze vijf jaar geleden haar prachtige en complete leven verloor. Vandaag durfde ze het aan om de confrontatie met het…

Ben ik vertwijfeld? Welnee! Ik heb alleen maar de vader…. En de moeder van alle catastrofe reacties. Gelukkig zit er geen glas in de deur. Ik sla ermee. Bij het verlaten van de klas. Ben ik overstuur? Ja! Vol wraakgevoelens kan ik onmogelijk nu al mijn verlies verwerken en neem ik met stampende kleine beentjes grote stappen. IK! Ik heb…

Iets meer dan elf jaar geleden (op 15 maart 2007) schreef ik mijn beschouwing (nr. 70) “De smidse”. In de loop van de daarop volgende tijd leverde het mij de bijnaam ‘De Lettersmid’ op. Naast het feit, dat ik het niet erg vond dat mijn ego werd gestreeld bestond er voor de lezer een niet te vermoeden relatie met mijn beroep van letterzetter, dat ik…

Wu wei, wu wei, wat hebben we nou weer aan onze fiets hangen zult U wel of niet denken. Wat bedoelt hij daar nou weer mee? Het zal wel over een of ander familielid van de tegenwoordig wereldberoemde en alom terecht geprezen conceptuele kunstenaar Ai Weiwei gaan. Die kunstenaar wiens kunst tenminste nog te begrijpen is. U weet wel die man die hele…

Het kleinzoontje vroeg aan z’n opa: ‘Wat is dat nu precies opa, selectieve verontwaardiging?’ De opa ging erbij zitten en dacht na en overdacht alle kanten van de zaak die hij zo een twee drie bij zich zag opdagen. Verdorie dacht hij, wat een rotvraag eigenlijk en een verschrikkelijke vraag om die eerlijk te beantwoorden. Het antwoord legt immers…

(vervolg op 'De Sprong', zie Biografie) Liselore werd door de golven van de zee meegenomen naar de bodem van het helderblauwe water. Ze had de harde klap op de rotsen nauwelijks gevoeld. Het zachte water streelde helend haar pijnlijke wonden. Helderrood bloed vermengde zich met zeewieren, krabben en koraal. De jonge heks was zich nog steeds vaag…

Dringend was ik toe aan wat kleding, kijk slipjes zijn zo gekocht maar voor de iets andere kledij ga ik dan nog het liefste gewoon naar de winkel. C&A heeft dan mijn voorkeur en zo togen we (manlief gaat graag mee op dit soort tripjes) naar het winkelcentrum iets verderop dan ons eigen winkelcentrum bijna aan het einde van de straat. Vorige week…

Hè hè, zaterdagmorgen, lekker rustig aan – broodje uit de oven, lekker muziekje aan en een heerlijk lekker bakje ochtendthee. Ik laat de thee even lekker trekken en terwijl ik het zakje eruit hengel, zie ik op het labeltje weer zo’n onbeschaamde bemoeizuchtige vraag staan, uit de categorie: - Wat is jouw favoriete seizoen? - Met wie zou jij (weet…

Wat leven wij toch in een onvoorstelbaar snel veranderende wereld. Terugdenkend aan mijn ouders, begint het begrip dat ze vooral de technologische ontwikkelingen amper konden volgen, steeds meer invoelbaar en tastbaar te worden. De herinnering aan toen de eerste wasmachine kwam. Het was eigenlijk meer een halfautomaat. In het apparaat(een bovenlader…

Mévrouw! Ze aarzelt nog tussen haar privé, ‘wat mot je van me eikel’, blik en het gespeeld servicegerichte van de cursus klantvriendelijkheid, met rollenspel. Ze komt ook net naar binnen lopen in haar jas met het vrolijke logo en de geur van de haastige laatste sigaret nog om haar heen. Ik sta voor de broodjes en denk even aan George Baker die een…

Midden op het eiland Java staat de tempel Boroboedoer, waar eens een geheimzinnige, maar geluidloze stem omheen waarde. Deze onhoorbare klank kreeg lust om te vertrekken. Ze zweefde over de zee, langs de kusten van de Indische Oceaan, naar het Westen toe. Onder het reizen kreeg ze allerlei ingevingen van geestelijke aard. Allerlei ingewikkelde gedachten…

‘Kopje koffie…hmmm gezellig!’ De ogen van de kleine man beginnen te glimmen als hij op de arm van zijn papa de kamer binnenkomt. ‘Koh…koh’ ‘Jaa, kopje koffie’, zeggen wij in koor. Sinds hij bij een vorig bezoek op het knopje van het apparaat mocht drukken en tot zijn grote verwondering merkte welk effect dat had, is het woord ‘koffie’ diep in zijn…

Oma, mogen we bij jou eten, mamma is wat later thuis? En natuurlijk mag dat maar opa en oma hadden al gegeten, dus werd er een menuutje in elkaar geflanst! Als jullie de broodjes meebrengen, dan zorg ik wel voor de rest! En zo druipen drie kinderen ons huis binnen, intussen staat de telefoon gloeiend rood! Zowel mobiel als de vaste lijn en moet ik…

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang geleden, merkte, dat deze manier van stoom afblazen…