Diep in de nacht kwam Eve terug van haar bezoek aan Madame de Sainte Boeuf. Ze keek rond in de armzalige ruimte die hun woongelegenheid bood maar weinig meer dan dat. In het centrum van een stad verdringt alles en iedereen zich. Voor een kunstenaar is het centrum van de stad de plaats om te zijn. Daar wordt het werk verkocht. In het centrum van deze…

Mijn vader, Arie heette hij, was geboren in de kop van Noord-Holland. Met mijn moeder Coba was hij in 1935 verhuisd naar Amsterdam, omdat hij als arbeider bij een rijke boer weinig verdiende. Als tramconducteur verdiende hij meer. Mijn jongere broer Gijs en ik waren nog geboren in Kolhorn, dichtbij Schagen. Armoede was toen troef in de jaren dertig…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton vooral voor dít leven) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei (waar men communicatieproblemen ging tackelen door het optuigen van een vierde managementlaag), zat gehuld in een wolk van sombere gedachten op zijn bureaustoel en staarde naar de…

Je had in ons buurtje drie herenkappers. Niks bijzonders, want we konden ook kiezen uit drie groenteboeren, vier melkzaken en meerdere sigarenwinkels. Het was in de dagen voor de supermarkt en je had nog een ijssalon waar ‘s avonds de oudere jongens en suikerspinmeisjes zich verzamelden rond de eerste buikschuivers. Omdat deze poel des verderfs…

Onze kunstenaar wist niet wat te doen. Hij liep door het atelier en bekeek zijn werk. Hij deed dat wel vaker, maar nu, met de dreiging, de komende uitzetting en het verlies van alles, bekeek hij zijn werk heel precies, alsof hij nog nooit zo helder was geweest. Hij had een vrouw geschilderd, een portret met op de achtergrond een fantasierijk landschap…

Het huis van de prefect was een eeuwenoud huis. Het keek uit op een van de paleizen van de Koning die in de zomer het paleis bewoonde, het huis keek ook uit over het belangrijkste plein van de stad. Feitelijk, juist dankzij deze positie, was dit het belangrijkste huis van de stad. De salon van Madame de Sainte Boeuf maakte het mogelijk dat alle belangrijke…

Weer een doelpunt tegen. Ik ren naar het doel en gris de bal uit het net, nog voordat onze keeper op is gestaan na zijn mislukte reddingspoging. Langs mijn medespelers ren ik naar de middenstip en leg de bal op de stip. We hebben geen tijd te verliezen. Maar net wanneer ik mijn opricht, zie ik dat er geen tijd meer over is. Ik sta niet op een voetbalveld…

Ik sprak laatst in de supermarkt een vrouw, die mij altijd vriendelijk aankeek. Ze had pas haar dertigste verjaardag gevierd. Ze ziet er leuk uit, slank, mooie blauwe ogen en lang blond haar. Ze vertelde, dat ze van haar eerste man gescheiden was, want hij hield het met de buurvrouw. Toen ze op de tweede zondag in mei, dus op Moederdag, in het ziekenhuis…

Het is een stille, grijze novemberdag als de BoodSchappenPlusBus van start gaat bij "De Reyshoeve", een bejaardencentrum in de Tilburgse wijk "De Reeshof" en als zij koers zet naar het Winkelcentrum Wagnerplein met "aan boord" drie oudere, grijsharige dames, een vrijwilliger als chauffeur, een eveneens vrijwillige begeleidster en ikzelf, verslaggeefster…

Ik ben bang voor de stiltes. Er zijn zoveel stiltes. Er is de stilte van een ster. De stilte van het ontwaken in eenzame gevoelens. En van de gedachtenloosheid. Maar in het klooster zijn de stiltes weldadig ofschoon er op de trapleuning daar een slang is gebeeldhouwd met daaronder het woord prudentia wat voorzichtigheid betekent. Ja druk uw stiltes…

Welke benaming je er ook aan geeft, het NU is niet meer het NU van toen, dat kan natuurlijk ook niet want er zit een wereld van verschil in de tijd van NU, niet alleen qua tijd maar ook van een aantal decennia. Waren onze ouders slecht af? Waren wij slecht af? Misschien wanneer je nu terugkijkt had het toen allemaal mooier, beter en geweldiger gemogen…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen ( Een feuilleton dat je niet onberoerd laat) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei ( waar de driejarige ‘Beroeps Opleidende Leerweg Musical’ binnenkort een buste van Joop van den Ende ging onthullen ), stond gehurkt in zijn werkkamer en onderdrukte een vloek…

Zittend bij de neuroloog op consult bepaald zij dat mijn been moet worden onderzocht, een ondefinieerbare aanhoudende nachtelijke afschuwelijke pijn, die zich niet laat onderdrukken door een fikse hoeveelheid pijnstillers moet nu door een specialist bekeken worden en zo geschiedde. De eerste keer dat ik haar zag, een zeer vriendelijk en bekwaam vrouwelijke…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat klare wijn schenkt) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei (waar men ernstig overwoog de leerling binnenkort centraal te gaan stellen), controleerde met zijn nieuwe digitale vleesthermometer het binnenste van de kalkoen en voelde de spanning…

Wout traint witte muizen voor het circus. Hij leert ze fietsen, hoepelen, muziek maken, schommelen en nog veel meer. Hij heeft er twintig en zijn goed gedrild. Laatst had hij ze echt nodig, want er waren een hele hoop kikkers zijn huis binnen gekomen en hij kreeg de bibberatie. Wulpse Alie was die dag op visite. Ze bleef slapen, omdat ze niet meer naar…

Toen Wout wakker werd zag hij, dat Janneke niet meer naast hem lag. Waarom is zij zo vroeg op, dacht hij. Hij wist het weer, het is vandaag Moederdag, dan worden de mannen weer verwend. Zij was al heel vroeg opgestaan en naar de keuken gegaan om en ontbijtje voor haar lieve man klaar te maken. Dat heeft hij wel verdiend, want altijd staat hij voor me…

Ik werd vader van een zoon toen ik 22 was (1953). Mijn zoon is nu al 60 jaar, waar blijft de tijd. Dini heeft nog vier kinderen op de wereld gebracht. Ze zijn allemaal getrouwd en hebben zelf kinderen. Het was kort na de oorlog nog een armoedige tijd. Je moest rond komen met weinig geld en je had nog erg koude winters, zodat je ook nog veel geld kwijt…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat de juiste snaren weet te raken) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar men een seminar voor Evidence-Based strategieën ging voorbereiden), ontstak de Gouda Kaarsen in de 6 armige verzilverde kandelaar op de kersttafel en had het gevoel alsof…

''Het was heel raar, Wout.'' ''Wat was raar?'' ''Die droom die ik vannacht had. Jij was pas geslaagd als marineofficier na je opleiding in Den Helder. Niemand van de opleiding had dat verwacht, omdat je een watje was.'' ''Hoezo, Janneke?'' ''Zal ik je vertellen. Je lag een keer te slapen in de kazerne toen een jonge vrouwelijke…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton voor lichte en donkere dagen) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar klassenmanagement tot de startbekwaamheden werd gerekend), lag aangekleed en verfrommeld dwars op zijn gebloemde roze dekbed en deed langzaam een oog open. Het eerste wat tot…