Twee oudere mensen liepen voor haar uit en bespraken met elkaar hoe verschrikkelijk die vent zich aanstelde. Hij doet net alsof hij je nooit ziet en soms doet hij net alsof hij haast niet kan lopen. Maar gisteren liep hij heel kwiek door de supermarkt heen hoor, zei de vrouw tegen de man. De vrouw die er achter liep en deze verhalen over deze man…

Met vijf andere jongeren werkte ik twee weken op een camping in Ouddorp aan Zee. We waren met drie heren en drie dames. We werden geacht om in een grote tent de kinderen te vermaken met christelijke liederen en leuke spelletjes. We zaten dan samen met de kinderen in een grote kring, terwijl één van de vakantiewerkers een bijbels verhaal las. Daarna…

Op die merkwaardige avond, waarop vele vlaggen in Tilburg halfstok hingen, ben ik mijn jaarlijkse kermisbezoek af gaan leggen (een merkwaardig contrast....) "The show must go on" zegt men in zo'n geval (maar ten onrechte....) Een julizon blakerde de wereld maar later ruisten de bomen in het lichte briesje dat de avond nog bood. We zouden elkaar…

Met mijn Cosmopolitan in de hand wacht ik tot de gate voor Genua open gaat. Italia…waar zeer waarschijnlijk, zoals ‘sempre’, al mijn zintuigen bevredigd zullen worden. Mijn Hollandse vriend, René, had een column in de Telegraaf, reiskrant gelezen en hun raad opgevolgd. Te warm, te druk en misschien ook teveel Italianen… Ik vertrek dus alleen…

Je laat de zachte, kwetsbare katoenpluizen door je handen glijden en op de achtergrond hoor je het zware, dreunende geluid van een stoommachine en van de nijvere brei- en weefmachines die zonder ophouden de inslag door de schering jagen.... Het is de erfenis van je geboortestad die hier in ere en in leven gehouden wordt; je bent in het Nederlands Textielmuseum…

Ze waren al op leeftijd, nou niet super oud, maar gewoon flink ouder. Haar gezichtsvermogen was flink achteruitgegaan en fel licht verdroeg ze niet meer. 's Avonds bij het invallen van de duisternis, kreeg zij het zicht, wat haar niet stoorde en haar gele bril, die zogenaamde nachtbril die niet elegant stond, maar hielp. Hielp wat nog te veel…

Lange, lange tijd heeft een gebouw met grijsgekalkte muren en een zeer mistroostige uitstraling dat ik vanuit mijn woning kon observeren, het straatbeeld gedomineerd in mijn wijk totdat heftrucks met mechanische, haast voorwereldlijk aandoende "muilen" aan de sloopwerkzaamheden zijn begonnen. Ik zie ze nu af- en aanrijden; ze zetten hun metalen tanden…

Thuis spraken we het dialect van zuidelijk Brabant: we zeiden "oew" en "hedde gij"; een taal die we ons als kinderen razendsnel eigen maakten, te midden van de buurt- en klasgenootjes met wie we knikkerden, rolschaatsten en de zweep om de felgekleurde tollen sloegen, maar onze Friese oma, die zonder een ziekte, zwakte of misselijkheid drieënnegentig…

Mijn geboortehuis stond aan het Boterdiep in hartje Bedum. Laatst nog even bekeken via Google Earth. Het staat er nog en het is best een deftig herenhuis te noemen. In de slaapkamer, waar ik in mijn wieg probeerde in te dalen, had een diep ongelukkige man zichzelf verhangen. Tja, je wilt al die voorgeschiedenissen van woonhuizen soms liever niet weten…

Tilburg schijnt te treuren. Een hemel vol regen regeert over de stad en zware wolken oefenen hun onbarmhartig regime uit. Aan de Bredaseweg houden stenen heiligen de wacht over het kerkhof. De omtrekken van mosgroene en grasgroene cipressen. linden en beuken vervagen tot vlekken in de schemerige atmosfeer als op een impressionistisch schilderij. De…

De vochtige lucht hangt als een klam wollen deken over het land. Het veld voelt als een weidse leegte, reikend naar de horizon, waarop de maïshalmen zich rimpelen als golven bij elk zuchtje wind, deinend als een zee van natte, gouden, lonkende trossen. Alleen bij valavond, onder de dalende oranje zonneschaduw, gaan hun gele harten verkleuren naar warm…

Een weekje voor mijn verjaardag (10 mei) werd ik uitgenodigd en onwetend via auto en tram naar hartje Antwerpen geleid. Niet wetend naar waar de weg mij bracht en wat het doel was van deze dwaaltocht, was op zich al een avontuurlijk en hart-kloppend gebeuren, omdat ik wel wist dat het een weekend-voor-proever was van mijn verjaardag het weekend daarop…

Hekjes bestaan er in allerlei soorten, maten, kleuren en materiaal. Hierover uit te weiden is geenszins van waarde, daar allerminst duidelijk is of dit alles relevant is voor mijn verhaal. Importantie lijkt irreëel, maar het tegendeel bleek recent waar. Alles dat niet belangrijk lijkt, zal ik vooralsnog negeren, want het draait om de kern en de hoofdzaak…

Vanuit de hoge ramen van mijn flat zie ik iedere dag de razendsnelle interlokale bussen passeren op de snelweg naast mijn woning en vandaag zal ik zelf ook passagiere zijn op mijn weg naar Den Bosch door dorpen, langs bosschages, velden en rommelige, schijnbaar wanordelijke bebouwing en langs een huiveringwekkende kerk met vele zeegroene koepels die…

Om zeer mysterieuze en mij totaal onbekende redenen is in het portaal van mijn flat onlangs de schitterende tegelvloer vervangen door een tapijt van miezerige witte tegeltjes. Zou de woningbouwvereniging dit feit gebruiken als alibi voor een forse huurverhoging? Of moest een bedrijf zonodig zijn tegels kwijt? Hoe dit ook zij (de wegen van de Stichting…

Het bovenleer van de zwarte stappers die ik eens bij uitzondering had kunnen bemachtigen op de befaamde mei-markt vertoonde, na een trouwe dienst van acht seizoenen, kleine scheurtjes. (Je wordt steeds inventiever als je een werklozenbudget hebt...). In de advertentie had ik gelezen: "Wegens omstandigheden te koop: partij schoenen van chique dame…

Een taxi is op weg van zuidelijke naar noordelijke gedeelten van de stad en ik ben een van haar passagiers. Het geval wil dat bij een halte aan de Bisschop Zwijsenstraat, bij een groot, monumentaal parochiehuis, dat oprijst tegen de nachtelijke hemel, mogelijk een brandpunt van Christelijke Devotie en Naastenliefde (de Naastenliefde waarnaar al door…

Het kleine meisje Elvira liep aan vaders hand langs allemaal mooie bloemen. De gelukkige man was kort geleden een kwekerij begonnen, waar hij heel blij mee was. Vader en dochter wandelden in de avondkoelte voorbij bonte rozen, zonnebloemen en nog veel meer mooie bloei. Af en toe keek Elvira naar het bos, dat naast de kwekerij lag. Dan liet ze haar…

Toen ik een jaar of twintig was liep ik avonds door het centrum van Bergen op Zoom, gekleed als dienstplichtig soldaat. Het was in 1951 en toen mocht je niet in je vrije tijd in je burgerkloffie uitgaan. Ik stapte een restaurant in waar ook gedanst werd. Ik vond het leuk om naar dansende paartjes te kijken. Zelf kon ik een beetje dansen. Een ober bracht…

(geen fictie) Voor de oorlog woonden mijn ouders in een huisje vlak tegen de duinen aan. Het was in het gehucht Groote Keeten in Noord-Holland. Negen jaar was ik toen en moest lopend naar school in Callantsoog. Wanneer het heel slecht weer was of in de winter bij vorst en sneeuw, dan werden de kinderen vervoerd in een autobus. Nu ik 82 ben herinner…