Ze kregen visite van hun gelovige buurman. De buurt noemt hem Wim de Bijbelvorser. Wouter: ''Zeg Wim, nu je toch hier bent, is het waar dat Jezus de overwinnaar is van de boze machten, want ik begrijp dat niet. Jezus is ruim twee duizend jaar geleden als Zoon van God geboren, heeft het evangelie verkondigd, maar de boze wereld is er nog steeds,…

Ze worden gek van de spanning en ik geniet van iedere seconde die nu zeer langzaam voorbij glijdt. De ene peuk na de andere steek ik op zonder iets te zeggen en vraag uiteindelijk aan Yanthi of ze een fles bier voor me wil pakken. Even wil ze goedkeuring vragen aan de Militaire agenten maar ik haak snel in en zegt dat ze naar mij moet luisteren en niet…

''Wat ben je de laatste tijd toch stil, is er wat? Je zit maar voor je uit te kijken. Zit je wat dwars, zeg het tegen mij. Praat erover, misschien lucht dat op.'' Inderdaad was Wouter de laatste tijd neerslachtig. ''Je hebt gelijk, darling. Ik ben nu 80 en heb maar weinig vreugde in mijn leven. Alle dagen zijn hetzelfde, geen geld om er eens…

Vandaag is het een helderej oktoberdag met kou in de lucht en met matig zonlicht; vandaag heb ik aangebeld op huisnummer 39 in de Gouverneurslaan; ik was dit al langer van plan. De laan ligt er schijnbaar nog zo bij als vijfendertig jaar geleden, maar opeenvolgende bewoners hebben het huis klaarblijkelijk "in bezit" genomen. Het reliëf, in steen…

De huisarts van Wouter vond het nodig hem te verwijzen naar een psychiater en belde de patiënt op, en zei: ''Vanmiddag om drie uur wordt U verwacht bij professor Mallesnol voor een psychisch onderzoek. Toen U mij vertelde, dat een stem in uw hoofd zegt, dat je een closetrol op het toilet helemaal moet uitrollen om uw kont af te geven kreeg ik argwaan…

Omdat ik het thuis niet meer kon uithouden ben ik in 1974 bij een Indische mevrouw gaan wonen. Bij haar had ik een goed leven. Van mijn moeder kreeg ik elke dag een klap voor mijn harses, ook als ik niks had gedaan. Had ik nog tegoed zei ze dan. Met deze lieve dame ben ik een keer op een zondag op mijn motor naar het strand gegaan. Ze was zeer enthousiast…

Als de verkeersaders die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het Sterrenbos van de Oude Warande, dat ons altijd schijnt…

Gerrie en Klazina hadden zich verloofd. Ze waren smoorverliefd op elkaar. Hij: ''Lieveling, ik ben zo blij, dat we nu verloofd zijn. Nou mag ik van mammie en pappie jou leuke dingen in bed leren, verheug je daar maar op. Kom eens hier.'' Ze kwam met een stralende lach naar hem toe en hij fluisterde in haar oor: ''En als we getrouwd zijn, krijgen…

De Kruidenlaan is lang, langer dan ik verwacht had. Men is hier aan het werk met enorme graafmachines met merkwaardige, mechanische hulpstukken die dienen om het blootliggende gele zand in te scheppen en elders weer te deponeren, een op het oog zinloos karwei dat echter vanzelfsprekend dient ter verfraaiing en beveiliging van deze straat in de achterstandswijk…

Toen ik nog een klein ventje was woonden mijn ouders op het platteland in een eenvoudig arbeidershuisje. Ik herinner mijn vader als en sterke man, die elke dag op de fiets naar zijn werk ging als landarbeider bij een herenboer. Soms als ik niet naar school hoefde mocht ik met hem mee achterop de fiets en of het nou mooi weer was of regende met veel…

Op de zeventiende september was het rumoerig en druk zoals gewoonlijk op de Westermarkt. De auto's reden af en aan en de mensen krioelden zoals altijd in de winkelgalerij. Het was op die dag alsof de zomer afscheid wilde nemen en haar vertrek nog kracht bijzette met extra warmte. Mijn wandelgenote en ik kozen een andere bestemming dan het winkelcentrum…

Wouter en Mien hadden een afspraak met de huisarts. De volgende morgen zaten de oudjes in de wachtkamer. De deur van de spreekkamer ging open en daar verscheen dokter Brouwer, een forse man van boven de zestig. ''Goedemorgen mevrouw en mijnheer, jullie heb ik geen jaren meer gezien op het spreekuur, dus zal er nu wel wat aan de hand zijn, nog…

We schrijven de drieëntwintigste februari 2014. In het Nederlands Textielmuseum ga ik vandaag afscheid nemen van een fabriek, van de AaBe-fabriek die in mijn jeugd haar beschermende muur uitstrekte naast ons arbeidershuisje en onder wiens rokende schoorsteen die helemaal bovenaan in trotse gele en rode neonletters de naam AaBe droeg, ik opgroeide.…

Ons drietal liep door de weilanden. Overal rook je heerlijke geur van bloemen; bijen vlogen ijverig rond. "Ach, die bijen zoeken de honingbloemen op," zei moeder. "Die kleine beestjes kunnen goed werken. Maar laat ik nooit proeven wat ze maken." "Gelijk heb je," antwoordde vader. "Ik hoef dat glibberige spul niet eens te zien." Cora zeeg…

Cora was een klein meisje, dat zo graag eens honing wilde proeven. Ze had het nog nooit gegeten! Haar vader en moeder moesten niets van honing hebben. "Dat smerige spul," zeiden ze altijd. Op een zonnige middag rustte Cora lekker uit in de tuin voor haar huis. Ze genoot van een glas heerlijke frambozenlimonade. Daar liep de buurvrouw, die net boodschappen…

Schele Gerrit had nog nooit een meisje gehad. Hij keek vreselijk scheel, ook met een bril op. Dat is natuurlijk heel erg voor die jongen. Hij was op de fiets vanuit Amsterdam naar ome Piet en tante Aaltje gereden. Hij mocht daar zijn vakantie in augustus doorbrengen op de boerderij, dichtbij Schagen. Gerrit was kantoorbediende en zat de hele dag tussen…

De zware toegangsdeur van het nieuwe Wijkcentrum was gesierd door een "erehaag" van kleurige ballonnen. Vandaag zou het officieel geopend worden. Gaandeweg kwamen er meer bezoekers binnen in de "Ontmoetingsruimte", die verlicht werd door heldere bolronde lampen, die neerhingen aan lange draden vanaf het hoge plafond; de mannen keurig in kostuum…

Wat nu? Ik schud met mijn hoofd om wat tot mijn positieven te komen en besef dat ik in ieder geval minstens voor een paar minuten gered ben. Dit is mijn moment om op te treden. Hier ligt even hun zwakte en ik grijp dit moment met beide weliswaar geboeide handen aan om mijn angst en razernij proberend van mij af te zetten en te veranderen in een coole…

Eindelijk had Ria een baan gevonden in een kledingzaak op de lingerie-afdeling. Daar had ze verstand van. Ze had plezier in haar werk en de klanten waren tevreden over haar. Ze kleedde zich modern en haar borsten mochten gezien worden. Altijd waren ze voor de helft bloot zichtbaar. Toen gebeurde er iets en moest Wouter voor zijn vrouw een nieuwe…

Ik herinner mij een vreselijke avond in de oorlog. We lagen al vroeg in bed toen de sirenes begonnen te loeien. Ik schrok als jongen van twaalf jaar er niet meer van, want het gebeurde zo vaak. Even later hoorde ik de vliegtuigen al, niet een paar, maar honderden, zeker weer op weg naar Duitsland. Meestal kwam ik mijn bed uit en ging voor het raam staan…